Aliens: dichterbij dan mogelijk

Dit bericht is bijgewerkt.

Science fiction-films laten het vaak voorkomen alsof vijandige buitenaardse wezens door de atmosfeer van de aarde kunnen sluipen, zonder waarschuwing uit de wolken komen en de rotzooi beginnen te vernietigen. Maar is het echt mogelijk dat ruimteschepen plotseling kunnen verschijnen uit de enorme zwartheid van de ruimte, onopgemerkt door de talloze instrumenten op de grond? Afhankelijk van het niveau van technologische verfijning van de buitenaardse wezens, kan men stellen dat bijna alles mogelijk is. Mensen hebben veel sensoren naar de hemel gericht, maar het is niet duidelijk dat ze ons echt een goed hoofd zouden geven voordat onze buitenaardse gasten aankomen.

Het hangt een beetje af van wat we zoeken. De zoektocht naar buitenaardse intelligentie, beter bekend als SETI, was tot nu toe vruchteloos, maar we blijven investeren en steeds meer geld voor projecten die erop gericht zijn te beantwoorden of we alleen zijn in het universum. Dat onderzoek draait in essentie om het detecteren van verschillende signalen die wijzen op het bestaan ​​van technologisch geavanceerde buitenaardsen. En dat betekent ook dat de instrumenten die we kunnen gebruiken om de ruimte te observeren ons verder dan ooit in het universum kunnen laten kijken. Hoe ver precies? Douglas Vakoch vertelt omgekeerde dat het antwoord meer te maken heeft met het definiëren van "zien" dan met het aankomen op een specifiek nummer.

Als een SETI-onderzoeker en de president van METI International, verdeelt Vakoch de tools die worden gebruikt om SETI-onderzoek uit te voeren in twee groepen: optisch en radio. Optische instrumenten, die op zoek zijn naar lasers of andere lichtpatronen die duiden op de aanwezigheid van intelligente buitenaardse wezens, kunnen tot ongeveer 1000 lichtjaar afstandelijke waarnemingen doen. "Voorbij 1000 lichtjaren kan het echter moeilijker worden", zegt Vakoch. Deze instrumenten omvatten het Boquete Optical SETI Observatory in Panama en het Owl Observatory in Michigan.

Radiografische instrumenten daarentegen zijn veel logischer voor het onderzoeken van tekenen van buitenaards leven. Ten eerste kunnen we luisteren naar radiogolven die door de ruimte bewegen vanaf ongeveer 10.000 lichtjaar en verder. Radiogolven zijn ook een vrij specifiek teken van een technologisch geavanceerde beschaving, terwijl een sterrenstelsel mogelijk een vreemd, op laser gebaseerd signaal in de verte uitbeeldt, dat misschien ook gewoon een onverklaard natuurfenomeen is (omdat we een beetje leren wanneer het komt naar Tabbys Star).

Natuurlijk, zoals Vakoch benadrukt, neemt ons vermogen om naar het universum te luisteren af ​​naarmate de afstand toeneemt. Vreemdelingen die zichzelf 10.000 lichtjaren van ons uitzenden zullen waarschijnlijk detectie vermijden.

Maar nogmaals, SETI is een tweerichtingsverkeer. Op de vraag of we op dit moment een maximum hebben van waaruit we buitenaards leven kunnen detecteren, zegt Seth Shostak, de directeur van het Centre for SETI Research bij het SETI Institute: "Het hangt er vanaf hoeveel geld de aliens moeten investeren in hun eigen leven. technologie. "Hij verwijst naar het feit dat intelligente levensvormen technologieën kunnen bezitten die hen in staat stellen om hun bestaan ​​naar ons uit te zenden van verder weg en de grenzen van onze eigen instrumenten te compenseren.

"In theorie is er geen limiet", voegt hij eraan toe.

Het is belangrijk om te onthouden dat SETI-onderzoeken niet alleen het universum in alle richtingen volgen, in de hoop dat we ergens op zullen stuiten. Wetenschappers richten onze instrumenten op bepaalde gebieden van de ruimte die het meest veelbelovend zijn - d.w.z. de exoplaneten of sterrenstelsels die de beste kansen hebben voor het ontwikkelen van bewoonbare omgevingen.

"We beginnen dicht bij huis," zegt Vakoch, "en kijken naar zonachtige sterren. Naarmate we het onderzoek verder afleggen, gaan we ons richten op sterren of sterregio's die nuttig kunnen zijn. Een actuele trend in de SETI-gemeenschap is bijvoorbeeld de studie van rode dwergsterren, die historisch werden genegeerd. De schoonheid van rode dwergen is dat ze lang meegaan ", zegt Vakoch, die planetaire systemen ondersteunt die een veel langere kans hebben om leefbare eigenschappen te ontwikkelen. Rode dwergen vormen ongeveer 80 tot 90 procent van de sterren in onze eigen buurt in de Melkweg."

Er is nog een andere belangrijke factor om te overwegen. SETI-onderzoek richt zich op het vinden van buitenaardse wezens dat willen te vinden - of op zijn minst, niet actief proberen te verbergen voor menselijke detectie.Als een vijandige vloot buitenaardse oorlogsschepen ergens in de melkweg gestationeerd was of op weg was naar het zonnestelsel, zouden ze heel goed een aantal zeer geavanceerde technologieën kunnen bezitten die hun aanwezigheid zouden kunnen verbergen. De ruimte zelf is hoe dan ook ongelooflijk groot - mensen hebben geen ogen en oren die alle delen van het universum om ons heen scannen.

Vreemdelingen kunnen misschien in een baan om de aarde terechtkomen, maar als ze ergens anders heen reizen, kan het best moeilijk zijn om dit te doen zonder onze baanapparatuur ernstig te verstoren of zelfs maar een geosynchrone satelliet te nemen. Toch is dat geen onmogelijke prestatie.

"Als ze voldoende intelligent zijn," zegt Vakoch, "is er geen reden om te denken dat ze nergens kunnen zijn."