'Beirut' naar 'The Negotiator': Creators Say Bad Trailer Hurt US Release

Weinig steden in de wereld hebben evenveel vooruitgang gezien, en evenveel beroering als Beiroet. Ooit was het een van de steden met de bijnaam "Parijs van het Oosten", maar tussen 1975 en 1990 veranderde de Libanese burgeroorlog het fortuin voor een stad die tegenwoordig ongeveer 2 miljoen inwoners telt. Amerikanen, als je je afvraagt, zijn officieel ontmoedigd om Libanon te bezoeken door het ministerie van Buitenlandse Zaken.

De film, Beiroet, een thriller geschreven door Tony Gilroy (Rogue One), geregisseerd door Brad Anderson (De machinist), en met in de hoofdrol acteurs Jon Hamm en Rosamund Pike, is gekomen en gegaan van theaters (het verdiende $ 5 miljoen in eigen land); het kan nu via kleine schermen op transatlantische vluchten worden bekeken. Maar voorafgaand aan zijn theatrale release in april, Beiroet was in het midden van een controverse voor zijn vermoeide afbeeldingen van het Midden-Oosten die mogelijk meer te maken hadden met zijn marketing dan de eigenlijke film - althans volgens zijn schrijver en regisseur.

In afzonderlijke interviews vertellen Anderson en Gilroy omgekeerde waar de trailer verkeerd ging en waarom ze in de eerste plaats een film wilden maken over Beiroet. Beide mannen verdedigden ook de film en legden uit hoe en waarom Libanon eruitziet zoals het eruit ziet Beiroet.

Beiroet volgt een Amerikaanse diplomaat die onderhandelt over de vrijlating van een Amerikaans staatsburger van een Libanese terrorist, iemand die toevallig het volwassen geadopteerde kind is van het karakter van Hamm. Gelegen in het midden van de Libanese burgeroorlog, Beiroet is een drama met een sterrenhemel waarvan de omgeving de emotionele onrust van de protagonist fysiek weergeeft.

Maar toen de trailer voor het eerst werd uitgebracht in januari, ging hij om de verkeerde redenen viral. Tussen het sombere beeld van een verwoeste Beiroet gewassen in sepia, de grotendeels witte cast die "witte redder" -rollen aanging, en een generieke Arabische soundtrack, beschuldigde internet Beiroet van mensenhandel in dezelfde oude Hollywood-stereotypen.

Er was zelfs een Twitter-campagne om de film te boycotten. Uiteindelijk was het een klein succes in de box office met een brutowinst van slechts $ 7 miljoen wereldwijd, hoewel dat misschien meer te maken heeft met het onderwerp dan met de controverse.

Anderson, de regisseur, beschuldigt de aanhangwagen van het niet communiceren over de periode van 1982, te midden van de tumultueuze burgeroorlog in het land.

"Veel van de eerste reacties waren de trailer en niet het feit dat het een periodestuk was", zegt hij. "Ze zagen deze foto's van een verwoeste stad, wisten niet dat het niet in het hier en nu was.

'Beiroet was toen een kwestie van de toekomst van deze plek. Het was behoorlijk duister."

Hij voegt eraan toe dat de film is opgenomen Beiroet in Marokko, 3.000 mijl verwijderd van Libanon, is niet verondersteld volledig accuraat te zijn. "Het zit in een feitelijke wereld, maar het verhaal is verzonnen", zegt hij. "Ik beweer niet een Midden-Oosten expert te zijn, maar in termen van hoe we de visuele optica van hoe de wereld was afgebeeld, denk ik niet dat we uit waren."

Gilroy, die er het idee voor bedacht Beiroet in 1991, begrijpt de kritiek. "Ik heb de afgelopen weken veel discussies gehad," zegt hij. "De trailer is gebouwd voor het Amerikaanse publiek. Ik ben niet zeker of de trailer gevoelig was voor mensen die in Libanon wonen. Ik denk dat er een reden was om te gaan, 'Wat is er in vredesnaam?'"

#boycottbeirutmovie

Laat me duidelijk zijn: dit is niet Beiroet. De film is opgenomen in Marokko. Dit is geen Libanese muziek. Dit is niet hoe Libanees Engels spreekt. De acteurs zijn niet eens Libanees. Dit is NIET indicatief voor de Libanese cultuur, laat Hollywood je niet anders overtuigen.

- Anissa Arianthe (@ThaddeusAnissa) 9 april 2018

Gilroy voegt eraan toe dat hij begrijpt of autochtone Libanezen zich er door aangetast voelen Beiroet. "Als je Libanees bent, en dit is je thuis, dan had je echt dit prachtige, gecompliceerde en diverse heiligdom in het Midden-Oosten, en je hebt het zien vernietigen, de gevoeligheden zijn hoog", zegt hij. "Het is een heel gevoelige samenleving, waarvan sommige begrijpelijk zijn. Ik hoop dat de reclamecampagne niet te brandgevaarlijk is, maar de film zelf - ik denk dat mijn gevoelens over Libanon en mijn politiek zeker de gevoelens van de held zijn. Het gaat over een man die van Beiroet houdt en het weggenomen heeft."

In zijn eigen woorden beschrijft Gilroy Libanon als een land 'half zo groot als New Jersey' dat 'in het centrum van de geschiedenis staat'.

"Het is al duizenden jaren door buiten gepakt", zegt hij. "Het is een proxy slagveld voor zovelen in de jaren '70. Beiroet was de intellectuele en kosmopolitische ziel van het Midden-Oosten. Het werd vernietigd door zoveel externe troepen, door de Verenigde Staten, door Rusland, door Israël op de weg.

"Het idee van het verloren paradijs, van een plek die de jeugd en de toekomst vertegenwoordigde, en het hebben van die vernietiging en het vinden van verlossing, dat was een heel krachtige omgeving."

Dit weekend opent de film in theaters in het Verenigd Koninkrijk. De titel is echter veranderd. Misschien leerden marketeers hier eerst hun les. In Londen zullen het publiek het zien De onderhandelaar deze vrijdag.