Muscle-Relaxing Poppers zijn verbreding Gyres sinds de Disco Era

Laten we het hebben over poppers. De steeds groter wordende populariteit van het decennia-oude party-medicijn is allemaal te danken aan de magie van alkyl-nitrieten, een familie van vluchtige chemicaliën die, net als veel andere, minder toegankelijke recreatieve drugs, de gebruiker verwijden.

Een belangrijk element voor elk feest, of het nu in de club, het bad of de slaapkamer is, is loslaten. De cirkel van alkylnitrieten - die toppopper amylnitriet omvat en de minder ingeademde familieleden omvat, cyclohexylnitriet, isobutylnitriet en isopropylnitriet - werd oorspronkelijk geadopteerd door disco-freaks vanwege zijn ontspannende mentale en fysieke effecten. Laten we focussen op amylnitriet: het inademen van zijn dampen veroorzaakt een warme, tintelende rush en kort - de high duurt nauwelijks langer dan 90 seconden - veroorzaakt milde euforie, visuele vervormingen en de ontspanning van de spieren die de sluitspier beheersen.

Door het inademen van de verbinding kan het via de longen in de bloedbaan stromen. Het wordt snel een sanguine bron van stikstofmonoxide, een chemische stof die de gateways en bloedvaten van het lichaam vertelt om zich te openen, waardoor de bloeddruk dramatisch daalt. Gealarmeerd klopt het hart reflexmatig sneller om de druk weer omhoog te brengen - vandaar de pulserende polsslag, het rode gezicht en duizeligheid die de hoge lijken te vergezellen. Voor clubgangers in de jaren zeventig was het een kleine prijs om te betalen.

#TGIF-getchya-poppers voor de #knoldeurbutthole

Een foto geplaatst door abbi & ilana (@broadcity) op

In een artikel uit 1977 in de Wall Street Journal, beschrijft één stafverslaggever een "trendy" East Side-paar dat snuift uit een klein glazen flesje in een chique nachtclub, met rood gezicht en giechelend; in een "in" disco in San Francisco wordt het hectische dansen van jonge mannen gevoed door dezelfde zoet ruikende dampen. Het laatste voorbeeld knipoogt naar de homogemeenschap; het volgende jaar, Tijd Magazine legde uit en legde uit dat poppers niet alleen werden gebruikt door, maar ook rechtstreeks werden aangeboden aan homoseksuele mannen, die het vermogen van het medicijn om romantiek te ontsteken omhelsden.

Het was niet altijd zo sexy. De eerste popper, amylnitriet, werd oorspronkelijk gesynthetiseerd in 1844 en werd ongeveer 20 jaar later gecoöpteerd door de Schotse arts Sir Thomas Lauder Brunton, die het gebruikte om door beklemming veroorzaakte pijn op de borst te behandelen. Brunton, de eerste die profiteerde van zijn spierontspannende vermogens, maakte de weg vrij voor het gebruik van amylnitriet als medicijn. In de VS werd het voorgeschreven om angina te behandelen tot 1960, toen de FDA de receptverplichting schrapte en beschikbaar maakte zonder recept. Het duurde niet lang voordat apothekers merkten dat de "gezonde jonge mannen het medicijn in bulk kochten. Tegen de tijd dat de receptplicht negen jaar later opnieuw werd ingevoerd, was er al een zwarte markt aan het groeien. Bovendien was al bekend dat verwante en illegale leden van de alkylnitrietfamilie gevonden konden worden in VCR-reinigers, nagellakverwijderaars en kamerverstuivers.

Ondanks hun culturele connotaties, zijn poppers niet genoemd naar de kleine explosies die ze teweegbrengen; Amylnitriet van medische kwaliteit werd gebruikt in de vorm van kleine ampullen met glazen wanden, die, ingesloten in een zak met gaas, kleine hoeveelheden van de vluchtige vloeistof bevatten. Het breken van het glas tussen de vingers veroorzaakte de gelijknamige "pop".

Amylnitriet, het enige lid van de familie popper dat nog steeds legaal is in de VS, is niet de meest gevaarlijke recreatieve drug, maar het is ook niet helemaal veilig. Overdosering is bekend dat het overgeven, te lage bloeddruk, kortademigheid en, in sommige gevallen, flauwvallen veroorzaakt; het is ook in verband gebracht met immunosuppressie, een hoger risico op HIV-overdracht en het verschijnen van Kaposi-sarcoom, een type huidkanker geassocieerd met AIDS - hoewel het nog steeds niet helemaal duidelijk is of ze het gevolg zijn van het medicijn zelf of van de manier waarop het wordt gebruikt.