Marvel's 'Civil War II' Issue # 2 biedt een goede reden om niet te roeien voor Iron Man

Superhelden zijn geen heiligen. In de kern zijn het onwettige vigilantes die niet meer autoriteit hebben dan jij of ik. Ze hebben gewoon de middelen om dingen te doen die we niet kunnen en zonder die zijn ze net zo egoïstisch en irrationeel als wij. Dit was het punt van Alan Moore's baanbrekende Watchmen en de beste comics van vandaag blijven dat punt weerspiegelen, niet het gruizige geweld. Marvel's Burgeroorlog II is zeker niet de volgende Watchmen, maar onderwerp # 2 van de lopende cross-overshows Marvel is niet bang om zijn glanzende filmfranchises in de weg te laten lopen om zijn grootste spelers te vervuilen. In nummer 2 van Burgeroorlog II, Iron Man krijgt modder in zijn pak op behoorlijk walgelijke manieren.

Na de dood van Rhodey in nummer # 1, vliegt Tony Stark naar New Atillan, de thuisbasis van de Inhumans, en recht omhoog ontvoerd Ulysses, de Inhuman in het centrum van het nieuwe conflict.Ulysses kan de toekomst zien, maar hij zag zijn ontvoering niet door een wraakzuchtige tech-miljardair. Stark is begrijpelijk boos: hij is een vriend kwijtgeraakt, een zwager, en zelfs in een medium waar de dood gewoon een hobbel is, weegt de dood van Rhodey zwaar op Iron Man.

Maar de acties van Stark zijn hoe dan ook verwerpelijk. Ulysses is een kind (op de universiteit, maar nog steeds een kind), en ontvoering en marteling zijn mooie dingen van de Gestapo die een onwettige burgerwacht kan doen, hoe onschadelijk zijn 'marteling' ook was. Ja, de mate waarin Stark zijn handen op Ulysses legt, flicking zijn hoofd - ik heb meer pijn aan het doen van fustanden - maar als een superheld die de wereld van morgen wil inspireren en vertegenwoordigen, is Stark barbaars in Burgeroorlog II.

En toch herhaalt het allemaal Iron Man in het origineel van Mark Millar Burgeroorlog. De leiding van Stark over de pro-registratieknol spreekt tot zijn verborgen totalitaire kant, en verbergt zich daaronder in zijn libertaire ego. Marvel Studios deed veel moeite om te laten zien waarom een ​​man die 'geprivatiseerde wereldvrede' zou gaan vechten voor een multominationele overheersende regel zoals de Sokovia-akkoorden, die Marvel Comics niet echt deed. Iemand die pro-registratie zou zijn, zou midden in de nacht een gevaarlijke Inhuman ontvoeren voor 'wetenschap'.

Vanwege Stark zijn de Inhumans klaar om de oorlog te verklaren, maar niet voordat Carol Danvers, a.k.a. Captain Marvel, kan ingrijpen. En dat is wanneer de macht van Ulysses in het ongewisse gaat en een rabbijnse Hulk (Bruce Banner, niet Amadeus Cho) wordt voorzien die zowel Stark als Danvers dood (?) In zijn grote groene handen houdt. Het is een nieuwe rimpel voor de plot en de woeste splash-pagina is prachtig getekend, ondanks het geweld (Hawkeye is legitiem gespietst door de borst).

Burgeroorlog II leek een dubieus uitgangspunt en, pessimistisch gezien, een inleg voor Captain America: Civil War, die een bajillion-dollar opbracht en misschien Best Kick-Ass Picture zou winnen bij de Academy Awards als zoiets bestond. En terwijl het sci-fi-verhaal van het boek is verwijderd van het geaarde, tijdige gevoel dat het eerste boek nummer 2-cementen was Burgeroorlog II als meer dan alleen superhelden die met superhelden vechten. Deze keer zijn het eigenlijk goede jongens versus slechteriken.