Waarom zijn Marty McFly en Doc Brown Friends in 'Back to the Future'?

Vandaag vieren we Terug naar de toekomst - 21 oktober 2015 is de dag dat Marty McFly en Doc Brown in de toekomst naar toe reisden Terug naar de toekomst Deel II, en tot nu toe vieren we de film en het universum. Maar er is een deel van het uitgangspunt van de franchise dat na al die jaren nog steeds hol klinkt.

Corban Goble: De vraag die ik heb Terug naar de toekomst - een vraag die me niet in staat heeft gesteld om van de films te genieten, hoe beroemd ze ook zijn geworden - is al eerder gesteld. Maar ik vraag het opnieuw, omdat de antwoorden die in de loop van de jaren zijn aangeboden mij als onzin treffen. Sean, hoe en waarom zijn Marty McFly, een ongebruikelijke maar verder populaire tiener, en Doc, een mislukte 60-jarige wetenschapper met een vage reputatie rond de stad, vrienden?

Sean Hutchinson: Zou het een uitweg zijn om uit te stellen naar de opmerkingen van Bob Gale aan Mentale Floss ? Het komt rechtstreeks van een van de jongens die deze personages heeft gemaakt, dus ik moet geloven wat hij zegt. Ondanks de inherente gekte van een 60-jarige onteerde wetenschapper en een middelbare scholier de beste buds te worden, koop ik het feit dat die twee vrienden konden zijn geworden.

Negeer Gale's 'roodbloedige Amerikaanse tienerjongen'-bit, wat net iets toevoegt aan de vreemdheid.

CG: Ik doe het niet, maar ga door.

SH: Hij zegt dat Marty nieuwsgierig was naar deze gast die volgens iedereen in Hill Valley een rare is en besloot om het zelf te ontdekken - het is logisch voor Marty's karakter. Het is zelfs logisch als je jezelf in die situatie plaatst. Het lijkt erop dat elk klein stadje in Amerika een stadsworentje heeft of een zogenaamd spookhuis dat legendarisch wordt. Eigenzinnige kinderen zouden deze dingen vanzelfsprekend opzoeken om er zelf achter te komen.

CG: Ik hoor je. Maar Marty ging … alleen naar Doc's lab? Ik zie niet hoe dat uitkomt. Wanneer je een oud leegstaand huis binnenstapt of zoiets, breng je wat vrienden mee. Zoals de Blijf bij mij kinderen rolden diep, Sean, en ze wisten dat ze een lijk zouden vinden.

Ik zal het "roodbloedige" stuk niet laten gaan; dat heeft deze ongelofelijk rare seksuele connotatie waarvan ik denk dat het niet zomaar een versuffenis is. De Wikipedia-pagina lezen voor Terug naar de toekomst pagina om mezelf opnieuw te leren kennen, lijkt het erop dat een van de oorspronkelijke concepten voor de film die Gale bedacht een "zeer promiscue" vrouwelijke hoofdrol speelde. Wat is er verdomme? Mijn theorie is dat Marty rondsnuffelde voor wat actie, en de rest van de film is iets anders. Ik zal hier in een ogenblik ingaan op mijn theorie, ik wilde je gewoon een kans geven om te ademen.

wij zijn jouw dennsity

- Denny's (@DennysDiner) 21 oktober 2015

SH: Het punt is, ik vind de twijfelachtige seksuele connotaties ook niet erg. Dit is een film die echt op een losse manier met het Oedipus-complex speelt. Vergeet niet dat Marty verrast is dat hij zich seksueel aangetrokken voelt tot zijn moeder en uiteindelijk - hoe terughoudend hij ook was - zijn moeder kust op de voorbank van een auto voordat de betovering onder de zee danst.

Dus, ja, rare seksdingen. Het voorbeeld van Marty en zijn moeder is heel direct, terwijl de subtekst van de seksualiteit van Marty en Doc wordt onderdrukt. Toch brengt Doc, een vaderfiguur van Marty, een heel nieuw niveau van psychoseksuele complexiteit met zich mee. Dit is waar senior scripties voor zijn gemaakt.

Maar als we PG blijven, zoals Gale zegt, waren beide karakters familiale zwarte schapen. Doc was onderdeel van een enorm fortuin met een enorm herenhuis, dat hij uiteindelijk verspilde aan zijn uitvluchten. Marty was nog maar een kind op zoek naar ouderlijke begeleiding sinds zijn huisleven onstabiel was en op zijn best beschamend. Toen hij besefte dat Doc gewoon een verkeerd begrepen man was met geweldige uitvindingen die hij kon gebruiken, werd Doc niet alleen een bondgenoot, maar een vriend van zijn vader.

Marty had waarschijnlijk met een ploeg in Doc's laboratorium moeten inbraken, maar als hij vrienden had, zou hij het personage verraden. Dit krijgt iets dat me altijd stoort. Marty McFly is tegelijkertijd de coolste jongen ooit, maar hij is ook een onbegrepen einzelgänger. Hij heeft een band, een schattig vriendinnetje, maar geen vrienden? Wat denk je daarvan?

De enige voedingsbron die 1,21 gigawatt kan genereren, is onbeperkte breadsticks. #Terug naar de toekomst pic.twitter.com/XCcRkVJTY0

- Olive Garden (@olivegarden) 21 oktober 2015

CG: Ja, hij is een soort van nieuwsgierige Ferris Bueller met grote ogen, maar zonder de Sloane en Cameron-driehoek, maar Ferris bestond ook niet echt.

Dat brengt me bij mijn theorie, een theorie die New York Magazine Kevin Lincoln, senior filmredacteur, heeft 'intrigerend' genoemd. Dus, Marty, 13, 14 jaar, wat dan ook, is op zoek naar een nacht in de stad. Het is laat en Doc, die wanhopig op zoek is naar aandacht en validatie, kidnapt Marty, die hij begrijpt als populair en dus een beïnvloedbare jeugd die de moeite waard is om te winnen. Of deze traumatische gebeurtenis zich uitstrekt over een dag, of over een aantal maanden, ik weet en moet misschien belangrijke contextuele aanwijzingen opnieuw bekijken, maar altijd zijn reisavonturen gewoon fantasieën die worden afgespeeld in een psychiatrische inrichting of in het vagevuur. (Dit is niet anders dan de ware plot van Harry Potter).

Neem de gebeurtenissen van Terug naar de toekomst II, wiens willekeurige fictieve datumselectie we vandaag vieren. Het speelt zich allemaal af als een soort koortsdroom; dus brengt Doc Marty's vriendin mee … lijkt dat niet een soort dromerig detail? "Oh, jij was daar en jij was daar ook! Kaken 19 was uit! Ik heb de jongen van mijn vader geslagen! '

Hoe dan ook, Doc slaat haar eruit en beiden laten haar achter in de opzichtige, waanzinnig verouderde auto - ze is net flauwgevallen in dit relikwie en wordt opgepikt terwijl Marty, zonder een seconde na te denken, komt om … hoverboard rond?

Je zou kunnen zeggen dat "Doc Brown" niet eens de natuurkundige is die het trauma heeft veroorzaakt, maar zijn psychiater die op de afdeling psychologie aanwezig is. Maar dat is slechts een tak van deze gezonde theorie. Wat denk je?

We hebben je rug, nu en in de toekomst. Blije #BackToTheFuture day pic.twitter.com/lqXMCAmO0M

- Charmin (@Charmin) 21 oktober 2015

SH: Klinkt niet log, maar het is heel interessant. Ik denk over het algemeen dat fan-theorieën absoluut belachelijk zijn en een uitbreiding zijn van fanboy-tendensen om meer te willen van iets waar ze absoluut dol op zijn. Maar in een verhaal als Terug naar de toekomst, met totaal buitensporige claims en plot-punten die de wetten van de natuurkunde tegenspreken, dan is alles mogelijk. Marty is dood, dat is alles. Zaak gesloten. Zoek naar Robert Zemeckis om ergens in de nabije toekomst M. Shyamalan te vervolgen.

Dat gezegd hebbende, ik vind je Ferris Bueller-vergelijking leuk. De jaren '80 waren gevuld met dit soort lieve, charismatische tienersammen die A) kogelvrij-koel zijn, maar B) kwetsbaar en vatbaar voor persoonlijke conflicten. Daarom is de twijfelachtige relatie tussen Doc en Marty toegestaan. Hij is een personage dat alles tegelijk kan zijn, en je hoeft het niet echt in vraag te stellen.

Het feit dat de vreemdheid van de vriendschap tussen Doc en Marty nooit wordt aangepakt en gewoon geaccepteerd door het publiek, is ook een bewijs van de uitvoeringen van Christopher Lloyd en Michael J. Fox. Als hun rapport niet op het scherm werkte, zou de absurditeit van de situatie waarschijnlijk een grote kritiek zijn geweest op de film. En toch werkt het op een of andere manier ook. Waarom denk je dat mensen het feit dat Doc en Marty beste vrienden zijn, gewoon hebben geaccepteerd?

CG: Omdat ze moesten! Zemeckis pestte zijn publiek op deze manier. Ik heb het over Bob Gale gehad, maar nu ga ik het hebben over Zemeckis en zijn eindeloze, maar niet bedachte, bedrog.

Geef me een Zemeckis-film die niet zomaar een soort koortsdroom is met een hoofdrolspeler die te maken heeft met een soort van trauma. Forrest Gump. Who Framed Roger Rabbit. Vlucht. Fucking Wegdoen. En dat is niet eens goed voor zijn nieuwste film, waarin het World Trade Center prominent aanwezig is. HEEL INTERESSANT.

Dit is alles wat me aanspoort tot het punt waar ik op wilde eindigen. Libisch plutonium smelt geen stalen balken, Sean.

SH: Ik had geen idee dat je een Robert Zemeckis 9/11-truther was, Corban. Ook, wat voor trauma is het kind waarmee wordt omgegaan De Noordpool expres ?

CG: Ik bedoel …

SH: Hoe dan ook, ik blijf bij de stukjes van Bob Gale's uitleg die logisch is. Doc en Marty zijn twee verkeerd begrepen weirdo's die vriendschap met elkaar sluiten, het ruimtetijd continuüm bijna vernietigen en het op dramatische wijze afronden in een van de beste grote popcornfilmtrilogieën uit de geschiedenis.

Toch ga ik opeens geen vrienden worden met een 60-jarige notenbeurt. Maar dat ben ik gewoon.