Het probleem met het hebben van een programma dat in wezen een pastiche is van griezelige beelden en wisselende akkoorden, is dat je af en toe iemand wilt dat je iets doet wat 'plot' wordt genoemd en het is een grote afleiding om de verlichting precies zo te krijgen. In "Aperitivo" de derde aflevering van Hannibal 's derde (en, nu weten we, laatste) seizoen Will Graham, Jack Crawford en Alana Bloom doen veel praten en introspectief broeden in de dienst van het opzetten van een uitgebreide verhaallijn-functie Mason Verger (onthoud die vent die afhakte zijn eigen gezicht?) en het plan om Hannibal the Cannibal (TM) te vangen.
Verger, die vroeger Michael Pitt was en nu een misvormde understudy is, is een uitstekende slechterik. Hij creëert minder ravage dan Hannibal en haalt een aanzienlijk lager aantal doden op, maar hij is een veel gruwelijker persoon. Hij doet zijn kinderen pijn. Hij verkracht zijn zus. Hij is gemeen. Het leuke aan die opstelling is dat het publiek helemaal niets uitmaakt wat er met hem gebeurt - en je voelt dat het heel gruwelijk zal zijn. Zijn plannen om Hannibal te vangen, die hij pijnlijk duidelijk maakt aan de opportunistische Dr. Frederick Chilton van Raul Esparza, zijn wat ze zijn, maar #fannibals weten dat Lecter niet aan Vergers varkens wordt gevoerd. Verger pleegt in wezen zelfmoord door een geniale moordenaar, wat een coole manier is om te stoppen als je het wilt beëindigen.
In zekere zin voelt de Verger / Hannibal-dynamiek als een meta-commentaar op de show zelf. Zeker de NBC execs die annuleerde Hannibal had (uiteindelijk, zo verbeeldde men) geklaagd over het meedogenloze bloed en expliciet geweld. Met Verger zien we het bewijs dat er ergere dingen zijn dan een moordenaar. Hannibal heeft tenminste een uitstekende smaak, waarvan we denken dat het de enige manier is om hem te volgen. Verger heeft gewoon geld en impulsen. KRIJG JE HET NBC-UITVOERENDE LEDEN? SMAAK IS WAAROM WE DAT EXTRA GELD VOOR ESCARGOT NODIG HEBBEN!
Het ongelukkige slachtoffer van al deze opzet is Will Graham, die knuffelig, knap en onkenbaar blijft. In tegenstelling tot Hannibal of Verger, vertegenwoordigt Will niet echt iets in deze bloedige verkiezing, dus het is moeilijk om verdomd veel te doen over wat zijn voorhoofd kruipt. Hugh Dancy heeft het Ziener-aspect van het profiler-personage behoorlijk ver van de rails gereden, wat niet het gevoel heeft dat het zijn fout is, net zoals het een product is van een aantal onderschreven, zo prachtig geschoten, scripts. Op dit moment lijkt Will meer op een profeet dan op wat dan ook, maar zijn martelaarschap wordt zo ver dat hij een beetje saai wordt. Als de show hem had gedood en Hannibal alleen maar superschurken had laten vechten, zou dat helemaal goed zijn. We zouden dat bekijken.
Of dat zouden we niet doen. Maakt niet uit, het is toch geannuleerd.
'Hannibal' Recap: An Asskicking to Remember
De nieuwste aflevering van Hannibal, 'Contorno', bracht zijn aandeel bloedvergieten, organshed en tranen met zich mee, maar de plotten van het begin (iemand gooide Will uit een trein!) Maakten plaats voor misschien wel de beste scène die de show tot nu toe heeft geproduceerd. Na Inspecteur Pazzi's poging om Lecter te vangen - ook bekend als die du ...
'Hannibal' Recap: Brain Food
Je moet het aan elke show overhandigen waarbij een van de hoofdpersonages die een botzaag gebruikt om het hoofd van het andere hoofdpersonage te openen, niet het belangrijkste plotpunt in een aflevering is. Hannibal is zo belachelijk en gewelddadig geworden dat we in een tijdspanne van 43 minuten nu een schietpartij hebben, een personage dat een advertentie krijgt ...
'Hannibal' Recap: alles op zijn plek
Als de sitcom, die vereist dat personages eindeloos terugkeren naar een status-quo, het meest conservatieve televisiegenre is, is de serie seriële moordenaars zeker nummer twee. Shows als The Bridge, The Following en Aquarius (die andere problemen heeft) drijven krachtig naar confrontatie, maar zijn niet in staat tot een conclusie. In de ...