Als het gaat om klimaatverandering, is het nu te laat om sorry te zeggen

Elke discussie over klimaatverandering komt onvermijdelijk neer op een enkele zin: twee graden Celsius.

Het enigszins arbitraire getal vertegenwoordigt de harde limiet voor de hoeveelheid opwarming van de aarde die we kunnen toestaan ​​voordat we het punt van geen terugkeer bereiken.

Vorig jaar hebben experts van het Intergouvernementeel Panel inzake klimaatverandering betoogd dat hoewel het tijd was om de CO2-uitstoot te vertragen, er nog steeds tijd was om de onomkeerbare ondergang van de aarde te vertragen door het aandeel hernieuwbare energie te verhogen tot 80 procent, vergeleken met 30 procent. Maar een nieuw rapport van meteoroloog Eric Holthaus in Leisteen maakt duidelijk dat het noordelijk halfrond dat tweedegraadsstreepje heeft overtroffen ten opzichte van normale, pre-industriële temperaturen. We hebben blijkbaar al gefaald.

Hij legt uit dat februari ergens tussen 1,15 en 1,4 graden Celsius boven het langjarig gemiddelde lag, waardoor het 'de meest bovengemiddelde maand ooit gemeten' was. Hoewel de 'officiële' temperatuurgegevensverzamelingen nog niet zijn vrijgegeven - gegevens van NOAA's MLOST, NASA's GISTEMP en HadCRUT uit het Verenigd Koninkrijk zijn het meest geciteerd - Holthaus beweert dat het er echt niet toe doet, omdat de recente cijfers zo hoog zijn dat kleine fluctuaties niet veel verschil zouden maken.

Benadrukkend dat de temperaturen niet alleen stijgen, maar dat de snelheid waarmee ze toenemen, toeneemt, schrijft hij:

Houd er rekening mee dat het vanaf het begin van het industriële tijdperk tot oktober 2015 duurde om de eerste stijging van 1,0 ° C te bereiken. Dat betekent dat we in de laatste vijf maanden zelfs een extra 0,4 ° C hebben bereikt.

We weten al dat 2015 het warmste jaar ooit was, met het effect van onze markeringsinspanningen op het terugdringen van emissies verergerd door het waanzinnige El Niño-effect.

Als Holthaus gelijk heeft - dat het te laat is om terug te keren - betekent dit dat we onze klimaatveranderingsplannen moeten verleggen van preventie naar onvoorziene omstandigheden. Wetenschappers zoals Rob Jackson, Ph. D. van de Universiteit van Stanford, al sceptisch over de effectiviteit van de limiet van twee graden, hebben voorgesteld om opties als "negatieve emissie-energie" te achtervolgen, waardoor we de emissies die we al hebben gedumpt kunnen intrekken. in de atmosfeer. Die technologie bestaat nog niet, maar het is duidelijk dat dit veel eerder moet gebeuren dan later.

"Dit is een mijlpaal voor onze soort", schrijft Holthaus. "Klimaatverandering verdient onze grootst mogelijke aandacht."