Pitch Physics May Reveal Explanation For MLB's Mysterious Home Run Spike

Statistici van de honkbalwereld staan ​​voor een raadsel: tot voor kort hebben steeds meer huissites de hekken opgeruimd, en niemand weet waarom. Een in juni gepubliceerd rapport toonde de inspanningen van negen MLB-opdracht fysici om de oorzaak van het probleem met de thuisruns te vinden, maar de bevindingen leverden meer vragen op dan antwoorden. Temidden van theorieën die de ballen zelf of de modder wreef op hen zijn de schuld, stelt Jason Wilson Ph.D., een universitair docent wiskunde aan de Biola University in Zuid-Californië, voor dat het antwoord ligt in een nieuwe metriek: de QOP.

In het MLB-rapport van juni bleek dat het aantal huisruns in een seizoen tussen 2015 en 2017 dramatisch was gestegen van 4.909 tot een recordaantal van 6.105. De nieuwe analyse van Wilson, die hij volgende week presenteert op de gezamenlijke statistische bijeenkomst van de American Statistical Association, sluit verklaringen uit voor de piek in de huislooppas zoals de "juiced ball" -theorie (een afname van de ballast als gevolg van productie) of ideeën over het mineraalgehalte van honkbalmodder.

Dit heeft Pundits gemist, omdat hij niet over de juiste statistieken beschikte om de verandering op te merken of te beschrijven.

Wilson stelt een nieuwe baseball-metriek voor, genaamd quality of pitch - QOP - om hen te helpen dit te doen. "We hebben onze QOP gebruikt om de pitching-kwaliteit in 2017 te meten tijdens de surge van het huis," zegt Wilson. "En wat we ontdekten was dat de kwaliteit van het werpen laag is en je deze hoge piek in thuisronden hebt. Wanneer je naar 2018 verhuist, is de kwaliteit van de toonhoogte gestegen en zijn de home-runs lager."

QOP-maatregelen Wat niet eerder met een stat is gemeten

De statistieken die we al gebruiken om de effectiviteit van pitching te meten, vallen over het algemeen in twee buckets: verdedigingsafhankelijke statistieken en defensieonafhankelijke statistieken - geen van beide beschrijft QOP. Omdat werpers de ultieme verdedigende speler zijn - er mogen geen runs worden gemaakt tenzij de bal wordt gegooid - statistici hebben de taak om te onderscheiden welke punten worden gescoord vanwege defensieve fouten, welke runs gewoon niet te voorkomen zijn en welke echt neerkomen op slechte pitching.

Statistieken zoals wandelingen, doorhalingen en toegestane homeruns zijn enkele basale voorbeelden van verdedigingsonafhankelijke honkbalstatistieken. Aan de andere kant, ERA (verdiende runs toegestaan) is een voorbeeld van een statistiek die afhankelijk is van de verdediging. Categorieën terzijde, al deze statistieken hebben echter één ding gemeen: ze beoordelen de kwaliteit van een pitch op wat er gebeurt na het wordt gegooid. QOP, aan de andere kant, gaat helemaal over hoe pitch reist door de lucht.

Hoe QOP het Home Run Mystery oplost

QOP kent een nummer toe tussen nul en tien voor elke toonhoogte, berekend op basis van zes hoofdkenmerken van de toonhoogte gedefinieerd door Wilson en zijn student, Jarvis Greiner, werper voor het honkbalteam van Biola University. Twee van die kenmerken, zo vonden ze, zijn nauw verbonden met pitches met lage QOP's - dat wil zeggen, die die naar huisruns leiden.

De zes factoren die bepalend zijn voor QOP, die het team heeft geïdentificeerd door video's van toonhoogte na pitch in een lab te bekijken, vallen over het algemeen in drie categorieën: snelheid, balbeweging en locatie.

Snellere pitches zijn moeilijker te raken en verdienen dus een hogere score. Steekplaatsen iets buiten de slagzone zijn ook moeilijker te raken, dus plaatsing rond de hoeken van de plaat verhoogt ook een QOP-score.

Tegenstanders vs. Colon

BA vs. pitches / in strike zone:.327 in 2017 (linker grafiek),.288 in 2016 (rt grafiek)

Vergelijkbare achtervolgingspercentages: 14.50 en 14.23 pic.twitter.com/noDoC8boTb

- Mark Bowman (@mlbbowman) 15 mei 2017

Verticale opkomst is een "vertel dat een toonhoogte een curveball is", koppelpunten van de score van een pitch. Zwaaien naar de zijkant wordt daarentegen 'horizontale onderbreking' genoemd en kan een QOP-score helpen verbeteren.

Dan komen de twee belangrijkste componenten: verticale onderbreking, dat is hoeveel de bal naar beneden valt tijdens zijn baan, en totale verticale onderbreking, die is wanneer tijdens het traject begint de bal te vallen.

Het is in deze laatste twee componenten dat Wilson en Grenier hun antwoord vonden op het huiszoekingsmysterie van 2017. Van de 700.000 pitches die ze analyseerden, zagen ze dat er een daling was in de hoeveelheid verticale pauze op een pitch-to-pitch-basis. De plaatsen lagen hoger in de aanvalszone, en eenden zaten voor slagmannen om in het buitenveld en verder te slaan.

Hoewel deze verklaring het eerste concrete antwoord is dat we over dit onderwerp hebben gehad, is Wilson terughoudend om de hele speer naar deze analyse toe te schrijven. Noch lijkt het erop dat MLB-teams Wilson nog moeten accepteren voor zijn organisaties om analyses uit te voeren - hoewel Wilson zegt dat veel teams statistieken ontwikkelen zoals die van hemzelf.

Honkbalfans willen meer honkbalstatistieken

Home runs zijn eigenlijk geweest naar beneden dit seizoen, zegt Wilson, wat zou kunnen wijzen op een verandering in de manier waarop het spel is daadwerkelijk gespeeld. Misschien wordt pitching gewoon beter; met de vloed van nieuwe pitching-linked statistieken, kunnen we binnenkort zeker weten.

QOP lijkt, zo lijkt het, niet de enige nieuwe metriek die granulariteit probeert toe te voegen aan pitch-analyse. In feite is het een van de vele statistieken die wedijveren om de leider te zijn van een nieuw type honkbalgerelateerd statistisch onderzoek dat 'pitch-kwantificering' wordt genoemd. Een potentiële concurrent is een meetwaarde die wordt voorgesteld door een team van de Universiteit van Canada dat de hoeveelheid bases gebruikt toegegeven als gevolg van een enkele pitch om te helpen identificeren welke pitches werken en welke niet.

"Wat de toegevoegde waarde is, is dat er op elk veld een enkel nummer staat", zegt Wilson over de QOP. "Maar als je naar een pitch op pitch-niveau gaat, is dat een niveau van granulariteit waar typische baseballstatistieken geen toegang toe hebben."