Game of Thrones Emmy's Emilia Clarke Daenerys Jon Snow

Er is een bepaald soort acteerprestaties die een kijker rillingen geeft. Je hebt het binnen Game of Thrones Seizoen 4 tijdens de rechtszaal van Tyrion; tijdens de badmonoloog van Seizoen 3 van Jaime Lannister toen hij Brienne vertelde wat er echt gebeurde toen hij de Kingslayer werd; tijdens Catelyn Stark's Seizoen 3 bekentenis dat ze baby Jon wenste te sterven, of terwijl ze iets zag wat Charles Dance deed als Tywin Lannister. Dat waren allemaal magnetische uitvoeringen van het hoogste niveau. Handelen met een hoofdletter A.

Nu, wanneer was de laatste keer dat u zich zo voelde na het bekijken van een scène met Daenerys of Jon? Natuurlijk, je bent misschien wel ontroerd om Jon in het noorden te zien als gekroonde koning; om te zien dat Daenerys eindelijk naar Westeros vertrok, maar dat gebeurde allemaal naar de personages. Dat waren niet de simpele ingrediënten van stellair acteren.

Dit is niet om Emilia Clarke en Kit Harington belachelijke acteurs te noemen. Dat zijn ze niet. Beiden doen een bewonderenswaardige taak om hun personages tot leven te brengen. Maar geen van beide karakters vereist of het soort bereik dat je goedwerkende kippenvel bezorgt.

Dat is waarom het absoluut verbijsterend is dat Daenerys meerdere Emmy-knikken heeft gekregen terwijl Michelle Fairely nooit werd erkend; waarom Kit Harington een Emmy-knik krijgt omdat hij zijn pruiken in verschillende mate aanpast terwijl Charles Dance nooit werd herkend; of waarom Nikolaj Coster-Waldau nooit zijn recht had op die monoloog.

Het feit dat ze Emmy knikt, lijkt op het Harry Potter films nomineerden het centrale trio voor prijzen maar negeerden Maggie Smith of Alan Rickman. Daniel Radcliffe, Emma Watson en Rupert Grint waren niet slecht - noch Harington en Clarke - maar dat zou een belachelijke beslissing zijn geweest. Het zou een wereldwijde troep hebben uitgelokt: "Echt waar?"

Hell, Natalie Dormer bracht Margaery Tyrell, een personage dat gemakkelijk een one-note femme fatale type tot leven had kunnen komen, en de Emmy's hebben hun laatste kans gemist om haar te erkennen, inhoud in plaats daarvan een knipoog te geven aan Daenerys, een personage dat drie gezichtsuitdrukkingen (Quietly Haughty, Imperiously Pleased, Imperiously Pissed).

Niemand kan zeggen, met een strak gezicht, dat die uitvoering beter was dan die van Natalie Dormer, of dan die van Carrie Coon in De restjes. Er is geen universum waarin dat logica heeft.

Het is niet dat Game of Thrones verdient het niet zijn lofbetuigingen, maar de Emmy's moeten het bij elkaar krijgen in de acteercategorie. Vanaf nu bewijzen ze als wetteloos en willekeurig als het machtsevenwicht in Westeros.