Toen Merrick Garland met Scalia tegenover SeaWorld and Won werd geconfronteerd

President Barack Obama heeft woensdag tijdens een gepassioneerde toespraak de benoeming aangekondigd van Merrick Garland, hoofdrechter van het Amerikaanse Hof van Beroep voor het District of Columbia Circuit, om de schoenen te vullen van wijlen rechter Antonin Scalia bij het hooggerechtshof.

"Chief Judge Garland is meer dan alleen een briljante juridische geest", zei Obama in zijn toespraak. "Hij is iemand die een scherp begrip heeft dat rechtvaardigheid meer is dan abstracte juridische theorieën, meer dan een voetnoot in een stoffig boek."

Die lijn was misschien een grap in het strenge Constitutionalisme van Scalia, maar we kunnen Garland's duidelijke verschillen zien met de overleden rechter, niet alleen in de woorden van de president, maar ook in een eerdere zaak waarin de nieuwe genomineerde de Scalia-familie bekeek en won.

De zaak betrof een SeaWorld-trainer Dawn Brancheau, die dodelijk was verdronken tijdens een orka-aanval. Hoewel de mening van Garland tijdens de hoorzitting van 2013 ons misschien niet veel inzicht geeft in zijn potentiële politieke voorkeuren als rechter bij het Hooggerechtshof, is het een goede illustratie van zijn verschillen met Scalia.

De aanval vond plaats op 24 februari 2010 en veel enthousiaste Netflix-kijkers herinneren zich misschien het incident uit het openings- en sluitingsegment van Blackfish, de documentaire over het misbruik van orka's en hun trainers bij SeaWorld.

SeaWorld voerde aan dat de veiligheidsprotocollen die werden ingevoerd toereikend waren om de trainers te beschermen en dat aanvullende voorschriften een belasting voor het bedrijf zouden zijn. Het is een argument dat vijf eerdere rechtbanken niet al te overtuigend vonden voordat ze voor Garland terechtkwamen.

Wie kan beter de situatie van grote bedrijven die hun werknemers niet beschermen, voorstellen dan de zoon van de inmiddels overleden Antonin Scalia, Eugene Scalia?

Hij voerde aan dat, net zoals topsporters zoals NASCAR-coureurs en voetbalspelers, Orka-walvistrainers zich voeden met de adrenalineboost en zich volledig bewust zijn van de risico's die aan hun beroep verbonden zijn.

De enige dissident van het drie-koppige hof, rechter Brett Kavanaugh, was het met Eugene eens: "Ongevreesd zijn, moedig, hard - om een ​​sport of activiteit uit te voeren op het hoogste niveau van menselijke capaciteit, zelfs in het licht van bekende fysieke risico's, is de grootste vormen van persoonlijke prestatie."

Maar Garland en de opinieschrijver Judge Judith Rogers waren niet onder de indruk van dit flitsende, Antonin-achtige argument en besloten het mandaat van de regering te behouden voor verhoogde veiligheidsvoorzieningen voor trainers van Orka's.

In de aankondigingstoespraak van de president benadrukte hij de dienst van Garland als een openbare verdediger wanneer hij zijn status als partner van een advocatenkantoor had kunnen behouden, evenals Garland's snelheid om de regering te helpen tijdens de hoorzittingen van de bomaanslag in Oklahoma City. Die items en zijn staat van dienst op het gebied van strafrecht zijn waarschijnlijk betere indicatoren van hoe hij zou functioneren als een gerechtshof van het Opperste Gerechtshof, maar de ironie van deze zaak zal de walvisactivisten geruststellen.