Welke Driverless Car Designer kan leren van het Pullman Palace Car Company

De Pullman Car, de luxueuze spoorwegbus die populair is in het vergulde tijdperk, biedt een interessant historisch precedent voor de auto zonder bestuurder. Pullmans heeft tenslotte mensen van plaats tot plaats in comfort gebracht terwijl ze er weinig van vroegen. Eigenaars aten, dronken, sliepen en feestten in hun Pullman-auto's op vrijwel dezelfde manier als mensen dat doen en zijn in hun bestuurderloze auto's. De technologie is ongelijk, maar het idee van reizen als comfort is dat niet.

In 1863 reisde George Pullman - aangespoord door een waardeloze, discomfiterende treinrit door New York - naar Chicago om zijn eerste model Pullman-auto te bouwen, de Springfield, die volgens het Pullman Museum $ 18.000 kostte om te bouwen. Dat is meer dan $ 300.000, gecorrigeerd voor inflatie, in overeenstemming met de hoge prijs van testvoertuigen. Op dit moment kost een high-end consument Tesla ongeveer $ 150.000, - of meer.

De aantrekkingskracht van de Pullman was enorm (en Pullman, de musk van de late 19e eeuw, een slimme hype-man). Tegen 1880 kwam de Pullman-coach in slaap-, zit- en eetgelegenheden, plus een hotel-type auto met keukens. Je zult niet echt in staat zijn om in de nabije toekomst in een autonome auto te slapen - dat roept regelgevende hackles op - maar eten onderweg is zeker iets.

Hier wordt het interessant: Pullman verloor uiteindelijk zijn marktaandeel aan een nieuwe technologie, de auto. Waarom, denk je, wacht je op een dirigent als je de vrijheid hebt van een Model T? Maar als er een gedeelde cultuur van treinen is die verloren is gegaan, zal deze misschien worden weerspiegeld, zo niet herzien, in het autonome wagenpark. De gedeelde vloot, om de voorstanders ervan te horen zeggen, maakt de auto zonder bestuurder tot een hyperefficiënt systeem, een die vermoedelijk goedkoper is en minder uitstoot uitstoot. In een model uit 2013 van de Universiteit van Texas in Austin kon een enkel gedeeld autonoom voertuig 11 conventionele auto's vervangen, hoewel de reductie in emissies ongeveer 10 procent bedroeg vanwege de grotere afstanden van de enkele auto.

De vraag over het einde van Pullman: Was de Pullman-auto niet populair omdat mensen het niet zo leuk vonden als auto's of omdat het niet zo handig was?

Dat is niet echt een retorische vraag. Er was een tijd dat het besturen van een Model T cool was, maar het was nooit bijzonder comfortabel. Auto's waren gewoon een efficiënter gedistribueerd netwerk (zonder dat uw auto aan een trein was vastgemaakt en op een spoorwegterminal werd bewaard). Aan het eind van de dag waren de rijken bereid om maatwerk en attributen op te geven om plaatsen sneller te krijgen op hun eigen voorwaarden. Ze konden zich nog een luxere optie veroorloven, maar de goedkopere was logisch omdat ze konden vertrekken nu.

En dat is het probleem met auto-netwerken zonder bestuurder en zonder stuurprogramma's: netwerken zullen waarschijnlijk snel zijn en eigendom zal waarschijnlijk een beetje meer glamoureus zijn. Wedden op glamour zou zijn, als het verleden prelude is (spoiler: het is), een slechte call.

Er is een reden dat Google all-in gaat met de driverloze taxiwedstrijd. Ze willen geen luxe vervangen, bieden gewoon de specifieke luxe die mensen eigenlijk willen: efficiëntie.