Wat een dikke pinguïn op een loopband heeft ons geleerd over stabiel lopen

$config[ads_kvadrat] not found

|| Pingu || Most funniest episode ever ||

|| Pingu || Most funniest episode ever ||
Anonim

De te dikke pinguïns strompelen rond de koude AF sub-antarctische Crozet-eilanden, zoals de gerookte Rick Rosses, waren niet moeilijk te vangen. Biologen van de Universiteit van Londen die de biomechanica van het waggel bestuderen, bevestigden al snel dat de dikke vogels minder stabiel waren dan hun slankere leeftijdsgenoten. Het enige dat ze hoefden te doen was hun overgewicht in gevangenschap plaatsen op loopbanden.

Ze publiceerden een video van een pinguïn loopband sessie, samen met hun onderzoek, donderdag in het tijdschrift PLoS One.

In het onderzoek werden 10 te dikke koningspinguïns - die meer dan maar liefst 12 kg wegen, of 26 pond - gefilmd terwijl ze op loopbanden liepen met een snelheid van 1 mph voor en na een 14-daagse vasten. De video's werden gebruikt om verschillen in de gang van de pinguïns in hun vet en vasten te identificeren.

Het verschil lag voor de hand: pinguïns waren veel wendbaarder als ze slanker waren. Dikke pinguïns hebben zich behoorlijk aangepast aan een beetje extra gewicht, maar over het algemeen waren ze een stuk minder stabiel, waardoor ze veel sneller zouden vallen.

Wat dit in het wild betekent, is dat dikke vogels veel gemakkelijker doelen zijn voor roofdieren. Maar de onderzoekers ontdekten dat er ook een voordeel is bij het verpakken van de kilo's. Iedereen die ooit heeft gezien March of the Penguins weet dat de zorg voor een pinguïnei - en er is er maar één tegelijk - een langdurig vasten vereist, dus het is cruciaal dat ouders genoeg vet hebben om ze in stand te houden.

Maar zelfs voordat het ouderschap plaatsvindt, moeten pinguïns naar de kolonie reizen - die altijd dom is ver van de voedselbron - om een ​​partner te vinden. Met pinguïns, zoals bij mensen, hebben relaties tijd nodig en moeten pinguïns zichzelf in de tussentijd onderhouden.

Vooral koningspinguïns hebben een fokcyclus van 14 tot 16 maanden en vasten tijdens verkering kan tot een maand duren.

Het onderzoek maakt huiswaarts dat de natuur draait om trade-offs. Als pinguïn pak je de ponden in zodat je langer kunt vasten, voor het geval het langer duurt dan normaal om een ​​partner te vinden? Of blijf je slank zodat je niet wordt opgepikt door roofdieren (of vervelende wetenschappers), waardoor je je kansen om te paren in de eerste plaats vergroot?

De wetenschappers wijzen erop dat de video van zijn mollige pinguïn is versneld, dus het lijkt sneller te lopen dan IRL. En ze verduidelijken, er werden tijdens het proces geen pinguïns geduwd.

$config[ads_kvadrat] not found