Gemeenschappen met massale opnames delen 4 gemeenschappelijke kenmerken, studieshows

Massa-opnames zijn zinloze tragedies, maar artsen vermoeden dat deze gebeurtenissen niet zo willekeurig zijn als ze lijken. En ze hanteren gegevens om hun beweringen te onderbouwen.

In een presentatie op dinsdag op het Clinical Congress College of Surgeons 2018, presenteerde Stephen Markowiak, M.D., een onafhankelijke analyse van nationale gegevens over de gemeenschappen die zijn getroffen door massale schietpartijen - schietpartijen waarbij vier of meer mensen zijn gedood - sinds 2005.

In de hoop dat ze de gemeenschappelijke factoren die ten grondslag liggen aan massale schietpartijen konden verlichten, vergeleken hij en zijn collega's tussen 2005 en 2018 155 massa-opnames met gegevens van de gemeenschappen waar ze zich voordeden.

Door 180 verschillende gegevenspunten te doorzoeken over misdaden en gemeenschappen van de FBI, de CDC en een tiental andere gegevensreeksen, onthulden de onderzoekers een handvol gemeenschappelijke factoren in de verschillende gemeenschappen.

Markowiak, die niet alleen een chirurgische inwoner is aan de Universiteit van Toledo in Ohio, maar ook een student Masters of Public Health, wil zich specialiseren in traumazorg. En hoewel slachtoffers van massale schietpartijen vaak in de zorg van traumadokters terechtkomen, motiveerde zijn interesse in de volksgezondheid hem om de eigenschappen van een gemeenschap te onderzoeken die in de eerste plaats tot massale schietpartijen zouden kunnen leiden.

"We proberen de kenmerken van de gemeenschappen te definiëren en we proberen echt een discussie te genereren", vertelt Markowiak omgekeerde.

In de nieuwe studie vond zijn team vier belangrijke factoren die gedeeld worden door gemeenschappen waar massa-opnames plaatsvinden.

1. Toegang tot de geestelijke gezondheidszorg

Gemeenschappen met massa-opnames hadden per hoofd van de bevolking meer dan tweemaal zoveel professionals in de geestelijke gezondheidszorg. Er zijn een paar mogelijke verklaringen hiervoor.

"De gemeenschappen waar deze massale schietevenementen plaatsvinden, zijn over het algemeen meer stedelijk", benadrukt Markowiak. Voorafgaand onderzoek heeft aangetoond dat plattelandsgebieden aanzienlijke tekorten aan professionals in de geestelijke gezondheidszorg (http://hpi.georgetown.edu/agingsociety/pubhtml/rural/rural.htmlz0 in vergelijking met stedelijke gebieden - om nog te zwijgen van het feit dat stedelijke gebieden typisch zijn zijn huizen voor rijkere, beter opgeleide mensen die beter toegerust zijn om toegang te krijgen tot de gezondheidszorg, maar wat nog belangrijker is, alleen omdat aanbieders van geestelijke gezondheidszorg in een gemeenschap zijn, betekent nog niet dat ze in staat zijn om aan de behoeften van de gemeenschap te voldoen. wiens geestelijke gezondheidszorg behoefte aan waaraan niet wordt voldaan, hadden significant hogere risico's op massale opnames.

"Het gaat niet alleen om providers per hoofd van de bevolking; het gaat ook over de behoeften van de gemeenschap en dat bij elkaar passen, "zegt Markowiak.

2. Gebrek aan kansen op socialisatie

De gegevens tonen de gemiddelde persoon in gemeenschappen met massa-opnames die op regelmatige basis geassocieerd worden met 10,5 tot 11 personen. In gemeenschappen zonder massale opnames was het gemiddelde ongeveer 13. Vreemd genoeg rapporteerden de leden van de gemeenschappen met massale schietpartijen ook minder fysieke activiteit in hun vrije tijd, ondanks dat ze er meer toegang toe hadden.

3. Inkomensongelijkheid

Uit de gegevens op nationaal en communautair niveau bleek dat gemeenschappen met massale schietpartijen hogere niveaus van inkomensongelijkheid hadden, hogere huisvestingskosten en hogere incidenten van overbevolking en gebrek aan nutsbedrijven.

"Communities moeten de dingen die ze kunnen aanpassen", zegt Markowiak. "Ze moeten zorgen voor gezonde, veilige openbare ruimtes en ze moeten voor hun mensen zorgen, in termen van hun geestelijke gezondheid, enzovoort."

4. Strengere Gun Laws

Gemeenschappen in staten met de strengste wapenwetgeving hadden 50 procent hoger risico van massa-opnames. Maar nadat de onderzoekers zich naast andere wapenwetten voor andere factoren hadden aangepast, ontdekten ze dat strengere wapenwetten, met name rapportage aan het National Instant Criminal Background Check System, verband hielden met lagere risico's van massale schietpartijen.

"Nadat we ons hebben aangepast aan het stedelijk karakter van de gemeenschap, de bevolkingsdichtheid, het aantal mannen van een bepaalde leeftijd binnen de gemeenschap - dingen die de gemeenschap niet kan veranderen - lijkt het erop dat de staatswapenwetten een verband hebben met een lagere incidentie van deze massale schietevenementen, "zegt Markowiak.

"Een vluchtig onderzoek zou tot onze eerste conclusie leiden: dat plaatsen met sterke wapenwetten hogere incidentie hebben van massale schietevenementen," zegt hij. "Maar als je eenmaal kijkt naar de kenmerken van de gemeenschap, verandert dat. Je moet absoluut in een gemeenschap met sterkere wapenwetten willen wonen."

Markowiak merkt op dat deze bevindingen alleen bedoeld zijn als startpunt voor meer onderzoek en discussie.

"Deze studie wordt niet aangedreven om de oorzaak te bepalen", waarschuwt hij. En terwijl hij gealarmeerd is, is hij niet hopeloos:

"Ik denk dat we, op basis van de gegevens die we presenteren, gemeenschappen zouden adviseren om zichzelf over het algemeen gezonder te maken in termen van sociaaleconomische status, in termen van toegang tot geestelijke gezondheidszorg, verhoogde socialisatie."

Abstract:

Invoering: Massaschoten (MSE's) zijn sterk gepolitiseerd geworden, wat de studie en beleidsontwikkeling bemoeilijkt. We hebben geprobeerd sociale determinanten van gezondheid te identificeren die gemeenschappen in gevaar brengen voor MSE's.

methoden: Er werd een dataset gemaakt met behulp van het Federal Bureau of Investigation Uniform Crime Report, de Amerikaanse gemeenschapsenquête, staatswapenwetten, het Gedragsrisicofactor Surveillance-systeem en 10 andere bronnen. Massaschieten gebeurtenissen werden gedefinieerd als die evenementen waarbij 4 of meer personen werden gedood. Massaschieten gebeurtenissen werden gepaard met 180 metingen van sociale gezondheidsdeterminanten voor de provincie waarin de schietpartij plaatsvond. Pearson's en Spearman's correlatiecoëfficiënten, t -tests en chikwadraattests werden gebruikt om de dataset te analyseren.

resultaten: Een totaal van 93.380 gevallen van geweld door wapens in het hele land werden geïdentificeerd tussen 2005 en 2018; 155 hiervan werden geïdentificeerd als massa-opnames. Gemeenschappen in staten met de strengste wapenwetgeving hadden een 1,513 groter risico (p = 0,031) van massale schietpartijen. Gemeenschappen met massa-opnames gemiddeld 2,139 keer zo veel professionals in de geestelijke gezondheidszorg per hoofd van de bevolking (p <0,001). Individuen in gemeenschappen met MSE's waren minder sociaal (2.67 minder associaties per persoon, p <0.001) en vertoonden minder fysieke activiteit in de vrije tijd, ondanks een 32.4% grotere toegang (p <0.001). Gemeenschappen met MSE's waren gemiddeld 30,7% minder landelijk (p <0,001), 3,38 jaar jonger (p <0,001), hadden een 3,07% hogere incidentie van overbevolking of een tekort aan voorzieningen (p <0,001) en hadden een hogere ratio van inkomensongelijkheid (p = 0,001).

conclusies: Gemeenschappen met een verhoogd risico op massale schietpartijen zijn identificeerbaar. Gemeenschappen die burgers willen beschermen, moeten zich richten op toegang tot professionals in de geestelijke gezondheidszorg, het bevorderen van socialisatie en het gebruik van de openbare ruimte en het aanpakken van sociaaleconomische ongelijkheid.