Waarom we stiekem dol zijn op vreselijke films

Misschien vond je het echt leuk Suicide Squad of Worst Feest, en een van de andere behoorlijk vreselijke films die deze zomer uitkwamen - en zich er een beetje voor schamen.

Dit is een no-shame-zone. Ik zal eerlijk zijn Jupiter oplopend is mijn favoriete film aller tijden - ondanks wat een criticus zou kunnen zeggen. En gelukkig voor ons allemaal, heeft de wetenschap een antwoord voor waarom sommige films zo slecht zijn dat ze … goed zijn.

"Mensen praten over het gebruik van media als eenvoudig entertainment, wat mensen gelijk stellen met plezier", zegt Karen Dill-Shackleford, een media-psycholoog aan de Fielding Graduate University. "Maar we krijgen veel persoonlijke betekenis met onze connectie met verhalen, met televisie", zegt ze. Deze persoonlijke connectie met media is de reden waarom we dit soort films leuk vinden.

Mensen kunnen films op veel verschillende niveaus ervaren, benadrukt Dill-Shackleford. U kunt verbinding maken met de verhaallijn, het spel, de visuele effecten of alleen elementen van de relaties tussen de personages. Als je een film leuk vindt slecht door de bevolking, "betekent dit niet dat je geen artistieke smaak hebt, of dat je geen vormen van film begrijpt," zegt Dill-Shackleford. In plaats daarvan haal je plezier uit op een niveau dat niet wordt berekend in de Rotten Tomatometer. 'Als het je plezier oplevert, vind ik dat je dat leuk moet vinden en niet doen alsof,' zegt Dill-Shackleford. In haar professionele mening is daar geen schande in - wees trots op wat je bent, net als Evelyn Carnahan in die zo-slecht-it's-geniale film, De mummie.

Het is moeilijk om precies te definiëren wat een film zo slecht maakt dat het goed is. Een slecht complot en slecht acteren zijn niet genoeg, er moet iets in zijn dat heerlijk is om naar te kijken, die onweerstaanbare "campy" -factor. De beste slechte films zijn eigenlijk gewoon een beetje raar. James Cutting, een psycholoog aan de Cornell University, zegt: "Mijn gok is dat het iets is in de absurditeit van de plot of de woodenness van het acteren." Hij bracht ook naar voren dat er een slechte film was met een element van onbedoelde ironie erin zal waarschijnlijk een film van minachtend tot ronduit hilarisch duwen.

Voor Cutting ziet hij een aantal low-budget horrorfilms die in deze categorie passen. Hij bestudeert de filmstructuur en zegt dat deze specifieke films zeer voorzienbare plotstructuren hebben. "Ik vraag me af of een slechte film zo formulair en zo voorspelbaar is dat je het leuk vindt om het te kunnen voorspellen," zegt hij. "We weten gewoon alles wat er gaande is en het is gewoon een echte schop, het is als een hoog suikergehalte, zoals suikerspin - het is zo slecht dat het goed is."

Raden over wat er in het hoofd van een personage zit, is een van de belangrijkste redenen waarom mensen in het algemeen van films houden, zegt Dill-Shackleford. En wanneer je een film krijgt waarin je kunt voorspellen wat er gebeurt voor de hele film - je bent niet alleen vermaakt, je vervult een diepgeworteld verlangen om de mensen in je leven te begrijpen.

Met andere woorden: omhels je belachelijke, schuldige genoegens - wanneer een kreunende film met Channing Tatum wordt geleverd als een halfwolf-albino-achtbaan op rolschaatsen en de prestatie van Eddie Redmayne een Oscar zou hebben gewonnen voor briljant over-acteren - nou dat is gewoon de kers op de psychologische taart.