Incidenten van Arctic Hybridization on the Rise

Voeg agressieve kruisingen toe aan de lijst met schades die kunnen worden geassocieerd met klimaatverandering.

In 2006 betaalde Idahoan sportjager Jim Martell duizenden dollars voor het recht om ijsberen te jagen in het Canadese Northwest Territory. Hij maakte een moord, maar in plaats van zijn beoogde doel, eindigde hij met het inpakken van een witte beer met bruine vlekken en lijkt verwant op een grizzlybeer.

Het bleek een polar-grizzly hybride te zijn, die op dat moment misschien het enige gedocumenteerde geval in het wild was. Fast-forward naar augustus van dit jaar, wanneer Inhabitat verklaard dat verschillende bevestigde en onbevestigde waarnemingen zijn gemeld.

Dit was niet het enige onverwachte hybride dier ooit ontdekt in een koud klimaat, omdat in mei 2009 de mogelijke hybride van een rechtse walvis en een voorhoofd gefotografeerd werd door een mariene bioloog tijdens het werken in de Beringzee - een onverwachte vondst als rechtse walvis hebben de neiging om vast te houden aan de Noordelijke Atlantische Oceaan en de Stille Oceaan, terwijl de boogschelpen worden gevonden in de Noordelijke IJszee.

Normaal gescheiden door zee-ijs, zou het smelten van dergelijk ijs de twee soorten die gewoonlijk geen kans maken om elkaar te ontmoeten tijdens paringsperioden kunnen hebben voorzien.

Waarom is zo'n concept zo bedreigend? Op het eerste gezicht zou iemand dergelijk gedrag kunnen zien als bevolkingsverhogend - maar in feite niet - omdat hybride dieren over het algemeen onvruchtbaar zijn.

De grizzly-ijsbeer is echter reproductief in staat gebleken, maar toch is een succesvolle paring voor een hybride statistisch lager, omdat een veranderd uiterlijk beide potentiële grizzly's en ijsbeermaten zou kunnen verdrijven. Tegelijkertijd konden bedreigde dieren het aantal populaties zien dalen als de wedstrijden tussen beren van dezelfde soort daalden als gevolg van de introductie van hybriden in de bijpassende poel.

Volgens een studie uit 2010 gepubliceerd in Natuur, verschillende zeehonden, beren, walvissen en bruinvissen "lopen het risico van hybridisatie." Een co-auteur van die studie, Brendan P. Kelly - momenteel de uitvoerend directeur van de Science Steering Committee van de Study of Environmental Arctic Change, maar dan een lid van het National Marine Mammal Laboratory National Oceanic and Atmospheric Administration, werd als volgt geciteerd:

"De opwarming van het klimaat die we hebben opgewekt, is dichter bij een meteooraanval voor soorten dan bij de geleidelijke evolutie van groene planten … We dwingen veranderingen zo snel af dat het uitsterven eerder bevordert dan adaptieve reacties."