Een korte geschiedenis van het medicijn dat de kanker van Jimmy Carter heeft "genezen"

Voormalig president Jimmy Carter heeft zondag aangekondigd dat hij stopt met de behandeling van zijn hersenkanker op de rijpe leeftijd van 91 jaar. Inspirerend als zijn verhaal is, is het moeilijk om je niet af te vragen: hoe deed hij het? Blijkbaar werd Carter behandeld met Keytruda, een nieuw en veelbelovend immunotherapie-medicijn dat werd goedgekeurd niet lang nadat Carter werd gediagnosticeerd.

In augustus 2015 kondigde Carter aan dat zijn agressieve melanoom - een dodelijke vorm van huidkanker - zich had verspreid naar zijn hersenen, en het leek vrij duidelijk dat hij nog maar een paar weken te leven had. Toch onderging hij een behandeling aan het Winship Cancer Institute van Emory University, waar traditionele tumor-dodingstrategieën zoals chirurgie en bestraling werden gebruikt om kankercellen in zijn hersenen te doden, samen met doses van Keytruda, die hij elke drie weken kreeg.

Sinds Carter in december 2015 aankondigde dat hij kankervrij was, hebben Amerikaanse kankerpatiënten om het medicijn gepraat. Keytruda, goedgekeurd door de FDA voor de behandeling van geavanceerd melanoom in 2014 na te zijn meegesleept door het versnelde goedkeuringsprogramma van het agentschap, werkt door het immuunsysteem van het lichaam te helpen zijn normale functie van het doden van kankercellen te vervullen.

Dit is niet gemakkelijk voor het lichaam om te doen wanneer het met kanker is besmet. Met behulp van een eiwit genaamd PD-1 ontwijken kankercellen de bewaking van het immuunsysteem - waardoor ze zich ongemerkt kunnen verspreiden en vermenigvuldigen. Keytruda blokkeert de PD-1-route, waardoor de kankercellen zich niet kunnen verbergen en waardoor het immuunsysteem zijn ding kan doen.

Wat vooral veelbelovend is voor Keytruda is wat lijkt op de algemene mildheid van de bijwerkingen. Carter heeft naar verluidt slechts een paar van zijn effecten ervaren, waaronder de gebruikelijke vermoeidheid, hoest en misselijkheid en, aan het meer ernstige einde, immuungemedieerde effecten op gezonde organen zoals de long en de dikke darm.

Toch is het verre van perfect. Eén klinisch onderzoek toonde aan dat het slechts bij een kwart van de patiënten effectief is en momenteel staat het in een verhit debat in Nieuw-Zeeland over de vraag of het de overheidsfinanciering wel of niet waard is gezien de beperkte effecten.

Het medicijn, dat wordt beschouwd als het meest recente kaskrakerproduct van farmaceutische gigant Merck en Co., is alleen goedgekeurd voor gebruik voor bepaalde geavanceerde vormen van kanker; naast geavanceerde melanoomgevallen zoals die van Carter, wordt het ook gebruikt voor de behandeling van niet-kleincellige longkanker die bestand is tegen chemotherapie met platina. De beperkte applicaties hebben het er niet van weerhouden om vorig jaar wereldwijd ongeveer $ 566 miljoen te verdienen voor Merck.

Niet alle artsen worden verkocht op zijn doeltreffendheid - het is natuurlijk mogelijk dat de stralingsbehandeling van Carter genoeg was om de slag te slaan - maar er is weinig twijfel dat de zeer succesvolle - en zeer openbare - behandeling van Carter de vraag van Amerika naar de drug zal blijven stimuleren..