Scarlett Johansson is een ervaren actrice wiens bekendheid in de populaire cultuur blijft bestaan omdat ze een solide performer is. Ze heeft karbonades als een dramatische actrice en als een actieheld, vooral gezien in haar rol als de speciale ops superheld Black Widow in Marvel's Avengers franchise.
Dezelfde Scarlett Johansson, getalenteerde, Kaukasische actrice, is in Paramount's gegoten Geest in de schaal, een Hollywood-bewerking van Masamune Shirow's Japanse manga en Mamoru Oshii's cruciale animatiefilm uit 1995, die publiekelijk werd bewonderd na de release door Steven Spielberg. Ze heeft de hoofdrol als 'Major', een mens / cyborg-hybride die een elite-eenheid opdringt om terroristen te bestrijden. (In het bronnenmateriaal is haar naam Major Motoko Kusanagi, onthoud dat, want dat is later belangrijk.)
Fans en andere internetbewoners hebben nu het eerste beeld uit de film gezien en veel van die mensen zijn niet blij. Mensen zijn in feite woedend. Op een bepaald niveau begrijp ik waarom.
Geest in de schaal is een uniek Japans verhaal, gemaakt door Japanse kunstenaars en schrijvers om commentaar te leveren op de manier waarop zij gezamenlijk hun tijd en plaats ervaren. De late jaren '80 en '90, wanneer Geest in de schaal werd vrijgelaten, was financieel welvarend maar cultureel lastig voor de eilandnatie, wat de reden is waarom zoveel grote sci-fi projecten die op dat moment werden vrijgegeven profetisch waren over de dag des oordeels en de zinloosheid van de inspanning. Japan was twijfelachtig over zijn toekomst, bewezen door prominente maar apocalyptische werken zoals Akira en Neon Genesis Evangelion.
En nu is het sterrengebolachtige Amerika, dat Godzilla op een of andere manier letterlijk heeft geschapen, erin geslaagd het verhaal van Japan weg te rukken en het opnieuw te interpreteren voor een westers publiek. Verhalen herschrijven is geen nieuw concept, maar soms bloeit kunst omdat het niet cross-cultureel aanpasbaar is.
Kunst zou volgens mij niet voor iedereen moeten zijn. Wanneer naïeve veranderingen worden aangebracht in bepaalde ficties, kan dat proces zelfs een verraderlijk cultureel kolonialisme inhouden. Scarlett Johansson, door haar casting, is nu het letterlijke gezicht van die inspanning. En vergis je niet, mensen zijn boos op deze remake sinds Johansson werd aangenomen, en ze zijn nog steeds boos omdat ze ernaar kijken, het is bijna erger dan velen van hen vreesden. Dat Johansson een personage speelt wiens naam dat was Motoko Kusanagi (en is nog steeds? Het persbericht van Paramount had geen melding van "Motoko Kusanagi") allemaal mensen van kleur hun gezichten en verhalen zijn gewoon niet verhandelbaar genoeg, niet voor Amerikanen.
Hun frustratie is redelijk, omdat witwassen en het gebrek aan diversiteit achter en op het scherm nog steeds een probleem is, zo recentelijk bekendgemaakt als de #OscarsSoWhite controverse. Diversiteit in fictie, vooral in science fiction, is niet slechts één gesprek; het zijn verschillende discussies en ze overlappen elkaar en beginnen te echoën.
Een korte zoekopdracht op Twitter levert de volgende resultaten op, met betrekking tot Geest in de schaal:
De witwascyclus is voltooid. Kijk eerst naar Scarlett Johansson in Ghost in the Shell: http://t.co/vlrCiwtN62 pic.twitter.com/wI50dCDDwW
- Angry Asian Man (@angryasianman) 14 april 2016
"Motoko Kusanagi"? Wauw, dat is zo mooi, wat is dat? Duitse? Welsh?
- Kendra W (@kendrawcandraw) 14 april 2016
Ik ben een grote fan van Scarlett Johansson, begrijp me niet verkeerd, maar echt, Hollywood? Je kon geen Aziatische actrice vinden voor Ghost in the Shell?
- Chris Kluwe (@ChrisWarcraft) 14 april 2016
Ik hou echt van Scarlett Johansson. Ze zal het geweldig doen in Ghost in the Shell. Maar het stoort me dat Hollywood NOG STEEDS veel Aziatische acteurs over het hoofd ziet.
- Meghan Sullivan (@Meghan_IGN) 14 april 2016
Niks tegen Scarlett Johansson. Sterker nog, ik ben een grote fan. Maar alles tegen deze wittewashing van Aziatische rol.
- Ming-Na Wen (@MingNa) 14 april 2016
Deze tweet hieronder van BuzzFeed schrijver Ryan Broderick werd "afgestoft" door Broderick in het licht van de introductie van het teaser-beeld vanmorgen. Het is van actrice Rink Kikuchi, uit 2013's Pacific Rim.
Ja, Scarlett Johanssen is absoluut de beste actrice voor Ghost In The Shell. Ik kan geen ander bedenken. pic.twitter.com/R6crXMlFF1
- Ryan Broderick (@broderick) 5 januari 2015
En vanmorgen trilde Rinko Kikuchi naast 'Ghost in the Shell', maar niet Scarlett Johansson.
Ghost in the Shell en Rinko Kikuchi zijn nu populair.
Scarlett Johansson is dat niet. pic.twitter.com/qPDwOmUsgh
- Betty Felon ✨ (@bettyfelon) 14 april 2016
Naysayers die graag diversiteit met tanden en nagels willen bestrijden, zullen er snel op wijzen dat robots geen etnische achtergrond kunnen hebben. Dat is waar, een beetje, maar elk beeld, zelfs door de mens gemaakt, kan worden gecodeerd om bepaalde etnische kenmerken op te nemen.
Voorbeeld: een kerel heeft een gemaakt echt robot gemodelleerd naar, hey whaddaya weten, Scarlett Johansson. En aan de andere kant van de medaille was het geen vergissing dat in Ex Machina Oscar Isaac's vrouwenhetechnische techneut deed een sexrobot met opzet lijken op een Aziatisch meisje. Een robot hoort technisch misschien niet bij een bepaalde etniciteit, maar elke robot heeft een ontwerp.
Vertegenwoordiging is belangrijk. Terwijl niemand ziet Star Wars om meer te weten te komen over de nuances van verkenning van de ruimte, wanneer mensen mensen avontuurlijk en uitdagend tegen imperiums zien optreden, blijven die beelden in het culturele bewustzijn hangen, informeren niet alleen hoe elke kijker zichzelf ziet, maar ook hoe we nadenken en ons inleven in anderen die er niet uitzien zoals wij.
Wanneer een film in een fantasierijke wereld uitsluitend witte mensen bevat (zoals vrijwel het hele originele 1977) Star Wars doet), of wanneer karakters van kleur worden gemaakt in clowns (het ultieme voorbeeld is nog steeds Ontbijt bij Tiffany's), beweert het resulterende verhaal dat mensen van kleur geen heldhaftig, uitdagend of dapper handelen hebben of iets anders dan aankleden. En nu kunnen ze zelfs geen robots zijn.
'Ghost in the Shell'-sterren Scarlett Johansson, veranderingen' Motoko 'in' Major '
Het eerste officiële beeld van de Hollywood-bewerking van 'Ghost in the Shell' is uitgekomen, met zijn ster Scarlett Johansson als Major, een mens-cyborg hybride die de elite-special ops sectie 9 leidt, gewijd aan het stoppen van de ergste criminelen en extremisten.
James Gunn is fout: Baby Groot is niet de zoon van Groot, hij is een kloon
'Guardians of the Galaxy' regisseur James Gunn beweert dat Groot dood is en Baby Groot is zijn zoon. Elke huistuinier weet dat dit niet is hoe het werkt.
Groot versus klein: waarom groter niet altijd beter is
Veel mensen vragen zich af of een grotere penis kan voldoen aan de behoeften van iedereen met een voorliefde voor het fallische. Ontdek wat de echte score is.