TRUMP: VS trekt zich terug uit klimaatakkoord Parijs
Verwacht wordt dat maar liefst 155 landen de veelbesproken Overeenkomst van Parijs in New York zullen ondertekenen op de Dag van de Aarde, 22 april. Zoals Santiago Villalpando, hoofd van de Verdragsafdeling van de Verenigde Naties bij het Office of Legal Affairs, uitlegt in een nieuwe video, het implementeren van die daadwerkelijke overeenkomst zal niet zo eenvoudig zijn als alleen maar het verschijnen van iedereen.
Om te beginnen moeten de partijen natuurlijk wel ondertekenen. Terwijl vrijdag hun eerste kans is, en velen worden geacht dat te doen, hebben ze daar eigenlijk een heel jaar voor - tot 21 april 2017. Zodra een handtekening is toegevoegd, symboliseert dit de acceptatie door een staat van de voorwaarden, die acceptatie moet officieel worden geratificeerd. De laatste fase is dan ook wat Villalpando 'de inwerkingtreding van de overeenkomst zelf' noemt.
Om die laatste fase te laten beginnen, moeten 55 partijen de overeenkomst ondertekenen en ratificeren - maar niet zomaar 55. Dit aantal moet ook 55 procent van onze totale uitstoot van broeikasgassen vertegenwoordigen. Zodra die drempel is overschreden, kan het echte werk van de uitvoering van de Overeenkomst van Parijs beginnen.
De Overeenkomst van Parijs vertegenwoordigt het Raamverdrag van de Verenigde Naties inzake Klimaatverandering om wereldwijd mondiaal de uitstoot van broeikasgassen tegen te gaan. In december 2015 woonden 195 landen de klimaatconferentie van Parijs bij en stemden in met de voorwaarden van de overeenkomst.
Obama zegt dat de Overeenkomst van Parijs 'Best Possible Shot' is om Planet te redden
Obama voorziet een toekomst zonder fossiele brandstoffen, waar smogvrije steden worden aangedreven door alternatieve energie. De klimaatveranderingsovereenkomst in Parijs is slechts de eerste stap.
Waarom het klimaatdoel van de overeenkomst in Parijs moet worden gehaald
Extreme weersomstandigheden zullen waarschijnlijk frequenter worden als landen de Overeenkomst van Parijs niet houden, aldus onderzoekers van Stanford University.
Een geschiedenis van ruimtegeweren van Isaac Newton tot nazi's in Parijs en Project HARP
In de ruimte komen is zwaar en kostbaar werk. Het kost veel energie om een raket af te vuren en de atmosfeer van de planeet te verlaten, in een baan met een zwaartekracht zonder zwaartekracht. Een voortstuwingsmethode waarbij de 326.770 gallons vloeibare waterstof en 99.359 gallons vloeibare zuurstof niet nodig zijn om de Saturn V uit de ...