Archer 'Schepper Adam Reed op het maken van zijn held oud

Boogschutter fans hebben Sterling's veerkracht als vanzelfsprekend aangenomen. In de FX het zevende seizoen van de show, hij wordt nog steeds door de motorrijders in elkaar geslagen, homerische valstrikken over de rotswanden naar beneden gehaald en door Lana in de lies getrapt, maar er is een groot verschil: deze keer lijkt het erop alsof het doet zeer. Naast zijn toenemende fysieke kwalen, worstelt Archer met zijn vaderplichten en is hij een trouwe partner. Plots is het leven van Archer net voorbij echt. Zijn situatie staat in schril contrast met de surreële nieuwe L.A.-graaf van de crew, een die minder wordt gereden door de baan van de show en meer door de ingewikkelde geest van de one-man-force achter de serie, de maker Adam Reed. Hij praatte met omgekeerde over midlifecrisis, Sterling's nieuwe Ferrari en de langverwachte terugkeer van frasering.

Wat is er met de plotselinge focus op middelbare leeftijd?

Het heeft misschien iets te maken met de schrijver die te maken heeft met zijn eigen middelbare leeftijd. Knieën, onderrug - nr. Gewoon ouder worden en de dingen die daar bij horen. Er is verantwoordelijkheid. Lichamelijk is het een hele krop shit. Maar je moet het doen. Dus ik veronderstel dat dit onbewust heeft verteld wat er met Archer, de man, is gebeurd.

Zou het een kwestie zijn om te zeggen dat Archer een midlifecrisis aan het slaan is?

Ik denk niet dat het een midlifecrisis is, ook al heeft hij een Ferrari gekocht. Hij maakt de balans op. En zijn knieën doen pijn.

Heb je je zorgen gemaakt over hoe je zijn rol als vader en partner kunt verzoenen met zijn vorige rol?

Ik denk niet dat ik me er zorgen over maak. Als het opkomt, lijkt het alsof Archer weet hoe het moet worden aangepakt of niet. Vaak lijkt het alsof ik niet echt beslissingen neem voor deze mensen. Dat klinkt een beetje als een agent; maar de dingen die ze nu doen in reactie op situaties of omstandigheden - en we komen bijna 100 afleveringen na - ze vertellen me wat ze gaan doen. En ik schrijf dat gewoon op.

Dus ze volgen niet een lang, gepland traject?

Oh nee nee. Ik ben vreselijk in lange, geplande trajecten, tot zover FX's verdriet. Maar elke keer als ik met een nieuw script achter de computer zit, is het meestal alleen maar voor het verhaal, zoals 'bomb on a blimp' of 'Archer heeft een man crush' of 'robot legs' of 'pot farm', "En ik ga gewoon zitten en begin met typen en ik weet meestal niet waar die aflevering zal eindigen.

Met Archer's bekentenis over het zijn van een slachtoffer pesten in 'Deadly Prep' leek het erop dat je opzettelijk een kant van hem openbaarde die we nog nooit eerder hadden gezien.

Ik was een paar opmerkingen online aan het lezen over de aflevering. Er waren verschillende mensen die echt boos waren over de aids-grap die beide prepschool pestkoppen maakten. Mensen hadden zoiets van: "Dat is helemaal niet grappig." En ik dacht "Ik weten het is niet grappig! Die kerels zijn klootzakken, en dat is een grap die een klootzak zou maken. "Ik denk dat met Archer een bullebak is - niet dat het een oorsprong nodig had - maar je hoeft niet te diep te graven, echt, om erachter te komen waarom een ​​bullebak is een pestkop. Archer, weet je, op zijn manier, hingen we echt een lantaarn op de vraag, "Heb je hier niets van geleerd?" En hij is als, vrolijk, "Nee dat heb ik niet gedaan." Waarschijnlijk deed hij dat, maar zou dat nooit toegeven.

Archer lijkt niet de enige te zijn die dit seizoen verandert. Malory helemaal leidde de aanklacht in de slotscène van "The Handoff", wat verrassend is, aangezien ze nu een volleerde grootmoeder is. Zullen we Malory een meer praktische rol gaan spelen?

Ze is zo geweldig. Mallory en Jessica Walter zijn zo onderbenut geweest - opnieuw, slordige schrijver. Maar er komt een aflevering aan waarin Barry terugkomt, en Mallory gaat gewoon door, ze is misschien wel de boosste die ze ooit is geweest. Het is best goed.

En voor Cyril is er volop ruimte voor verandering. Hij heeft eindelijk de mogelijkheid om te leiden maar wordt nog steeds links en rechts ontkracht. Heb je er ooit aan gedacht om de arme man ooit een pauze te geven?

Ja! Ik heb. Seizoen 8, we gaan een andere iteratie van Cyril zien. Het kan een beetje donkerder zijn en niet bijna - tenminste aan de oppervlakte - zo sympathiek. Ik denk dat het leven van Cyril zoveel beter zou zijn als hij de wereld van Archer zou verlaten. Ik denk dat Cyril alleen een geweldige kerel zou zijn, geweldig in wat hij ook deed, maar ik denk dat Archer hem langzaam heeft verdreven, zo niet gek, om een ​​heel bitter mens te worden.

Gaan al deze veranderingen door omdat je bang bent dat het publiek zich gaat vervelen?

O ja. Ik maak me elke keer zorgen. Elk seizoen.

Hoe houd je de balans tussen wat is nieuw en wat is de kern van de show?

Omdat we dit al zo lang doen, is het evenwicht verdwenen. Ik denk dat de beste cast van ooit. Op dit punt zou ik geen nieuwe karakters willen introduceren. Er zijn acht hoofdpersonages en ze hebben dit soort balans gewoon. Er zijn vier vrouwen, en oorspronkelijk was het een show voor dudes.

De terugkeer van frasering lijkt een redelijk welkome verandering. Waarom was dit het juiste moment om het terug te brengen?

Ik kon niets zo goedkoop bedenken dat hetzelfde doet als frasering. De helft van de mensen houdt ervan en de helft van de mensen haten het. Ik denk dat onze hele cast het haat. Deels is het zien hoe vaak ik weg kan komen door het te zeggen. Op een gegeven moment stopt het met grappig zijn, en op een gegeven moment zal het weer grappig worden.

Zoals Archer zegt, we hebben het allemaal als vanzelfsprekend beschouwd.

Mensen nemen dingen als vanzelfsprekend, dat is zeker.