Legalisatie van Canada: nieuwe cannabiswetten zijn 'Verbod 2.0', waarschuw critici

Woensdag 17 oktober is het begin van volledige legalisatie van cannabis in Canada, maar critici vrezen dat het het begin is van een nieuw, restrictief tijdperk waarvan sommigen de bijnaam "Prohibition 2.0" hebben. Legalisatie, zo stellen ze, geeft de federale regering de volledige macht over marihuana en de mensen die zich niet houden aan de nieuwe wetten, waardoor de deur wordt geopend voor een nog restrictiever drugsbeleid dat gebruikers kan schaden.

"Het zou meer een Big Brother-situatie kunnen zijn dan ooit tevoren", vertelt Andrew Hathaway, Ph.D. omgekeerde. Hathaway, universitair hoofddocent sociologie en antropologie aan de Universiteit van Guelph in Ontario, heeft 25 jaar onderzoek gedaan naar het drugsbeleid en de drugscultuur.

Canada is 's werelds tweede land, na Uruguay, om marihuana legaal te maken voor recreatief gebruik. Onder de nieuwe wet kunnen Canadezen tot vier planten thuis groeien, gedroogde bloemen (knoppen) en laagwaardige olie-extracten kopen bij federaal en provinciaal gereguleerde detailhandelaren en tot 30 gram bezitten - iets meer dan een ounce - van de pot in openbaar.Deze details, zegt Hathaway, zijn waar de regels gebruikers kunnen inschakelen.

Decriminalisering, zo legt hij uit, zou strafrechtelijke sancties voor het gepakt hebben met het medicijn hebben weggenomen, maar legalisatie legt de federale en provinciale overheden van Canada de leiding over de marihuana-markt. In dit systeem kan elke verkoper die niet bij het programma komt - inclusief de vele illegale dispensaria die momenteel in Canada werken - met strafrechtelijke sancties worden geconfronteerd. Hoewel deze dispensaria al enige tijd relatief straffeloos opereren, zouden de nieuwe regels wetshandhaving de motivatie kunnen geven om ze na te streven.

"Het zeker klanken meer progressief om te legaliseren en te reguleren, maar het is dit reguleringsdeel en de aanzet om extra hard te zijn voor degenen die niet deelnemen aan het nieuwe wettelijke kader ", zegt Hathaway. Hij betoogt dat het nieuwe systeem de illusie van vrijheid geeft, maar alleen binnen een zeer eng gedefinieerde ruimte. "In een tijd van legalisering, die over het algemeen meer progressiviteit zou suggereren, zou het op die manier niet kunnen lukken."

Hathaway staat niet alleen in zijn opvattingen. In april 2017 - 4/20, om precies te zijn - sloeg de organisatie van een legaliseringmars voor marihuana de voorgestelde wetgeving dicht en noemde het 'Verbod 2.0'.

"Whereabouts is 31 gram willekeurig goed voor 14 jaar in de gevangenis, terwijl 30 niet?" Een van de organisatoren betwistte verslaggevers, volgens Canada's Wereldwijd nieuws. "Eenendertig gram zal me niet meer dan 30 is, of iemand anders op de planeet, dus er is een compleet gebrek aan duidelijkheid."

Het succes van legalisatie in Canada, voorspelt Hathaway, zal grotendeels afhangen van het vermogen van nieuwe door de overheid gereguleerde retailers om te concurreren met de illegale markt, waar de meeste gebruikers al lang van afhankelijk zijn. Als de nieuwe legale bedrijven niet kunnen voldoen aan de verwachtingen die mensen van hun dealers zijn gaan verwachten of overtreffen, hebben ze misschien niet veel reden om naar de legale markt te migreren.

"Ze zouden het erg goed moeten doen qua kwaliteit en prijs", zegt hij. "De suggestie dat legalisatie de illegale markt zal afschaffen, geeft een extra gevoel van controle." Met andere woorden, de focus van de Canadese overheid op het elimineren van de illegale marihuanamarkt doet enkele wenkbrauwen rijzen. Een groot deel van de publieke discussie over legalisering richtte zich op het uit de handen van jongeren houden van marihuana en het weghalen van de markt van de georganiseerde misdaad, die door Hathaway wordt gezien als een minder dan directe rechtvaardiging voor de Canadese regering om zijn handen te krijgen de marihuanazaak. En daarmee zal het een nieuwe klasse criminelen creëren:

"Iedereen die nog steeds koopt van hun illegale bron van levering is technisch gezien een crimineel omdat ze niet samenwerken met de gereguleerde markt", zegt Hathaway.

Naast zorgen over de rol van de overheid bij het reguleren van retailers, biedt legalisatie ook nieuwe mogelijkheden voor gebruikers om gestraft te worden voor rijden onder invloed.

Het Canadese parlement heeft in dezelfde week dat de marihuanawet werd aangenomen een nieuwe wet op rijdend rijgedrag aangenomen, waardoor de politie de autoriteit kreeg om te dwingen ieder bestuurder om een ​​test van de wegheidsgematigdheid te nemen.

"Degenen die hebben gereden met het gebruik van cannabis, onlangs of niet recent, kunnen mogelijk worden onderworpen aan een uitgebreid onderzoek," zegt Hathaway. "Ik vermoed dat dit zal leiden tot een stortvloed van gevallen in de toekomst." Gezien de zuigerstoestand van pot-blaaspijpen, kan deze controle ook de werving en training omvatten van zogenaamde drugsherkenningsfunctionarissen die goed bekend zijn met de kunst om te bepalen of iemand hoog - in tegenstelling tot een echte wetenschappelijke test.

Al met al is Hathaway echter hoopvol.

"Dit alles is niet te suggereren dat er geen behoefte is aan ingrijpende wetshervormingen," zegt hij. Nadat de marijuana-legalisatie in de loop van de jaren gestalte heeft gekregen en uiteindelijk is ontstaan, wacht Hathaway waakzaam om te zien hoe het eruit ziet in de praktijk.

"Het is een beetje vreemd om in de positie te zijn van iets waar ik altijd al voor heb gepleit, als iemand die pleit voor progressieve wetshervormingen, om uiteindelijk als een tegenspeler te klinken, maar ik houd gewoon een oor op de grond."