Verandert 'Altered Carbon' en 'Blade Runner 2049' Cyberpunk is dood?

De reden dat mensen je vertellen dat ze dingen leuk vinden die cyberpunk zijn, is dat het sciencefiction is voelt meer realistisch dan zeggen, het moeilijk te definiëren genre van "space-opera." Deze binaire lijn van denken zal meestal verklaren dat Star Wars voor baby's is en dat Blade Runner voor volwassenen is. Hoewel er hier een spook van een truïsme is, zitten de aanpassingen van cyberpunk in tv en film in dezelfde feedback-loop als met nostalgie beladen science fiction als Star Wars of Star Trek. Betekenis, Netflix's Gewijzigde koolstof bezit dezelfde bagage als Blade Runner 2049; in het proberen de cyberpunkesthetiek vast te spijkeren, wordt cyberpunk tot een consumentenproduct gemaakt en wordt het hele doel van het genre effectief ontkracht.

Op 3 februari 2018 heeft Netflix zijn nieuwe serie uitgebracht Gewijzigde koolstof, gebaseerd op de roman Richard Morgan met dezelfde naam. Recht uit de poort waren de beoordelingen gemengd. Sommigen zeggen dat het te gewelddadig is, sommigen zeggen dat het concept van het bewustzijn van een Aziatische man die wordt overgebracht naar het lichaam van een blanke, racistisch en net zo problematisch is als het witwassen in Geest in de schaal. Al deze discussies zijn interessant, maar ze leveren niet de belangrijkste vraag op. Waarom werd er überhaupt iets gemaakt en voor wie? Als het gemaakt is voor mensen die nog nooit van cyberpunk hebben gehoord, is dat goed. Maar waarom niet de moeite nemen om de esthetiek een beetje bij te werken?

Om duidelijk te zijn, Gewijzigde koolstof is nominaal vermakelijk. Maar voor degenen die ooit een cyberpunkboek hebben gelezen, lijkt niets hierover op afstand nieuw of edgy. Als je een fan bent van de Richard Morgan-roman uit 2002 waarop dit allemaal is gebaseerd, dan is het logisch dat je een fan bent van de romans waar Morgan ook door werd beïnvloed. Door zijn eigen erkenning in 2002, Morgan "net doorzocht het genre en maakte met de goederen," in termen van het lenen van concepten die zijn ingebed in aspecten van science fiction voor meerdere decennia. Het sci-fi concept centraal in Gewijzigde koolstof is vrijwel hetzelfde als de doordringers Geest in de schaal, of wat dat betreft, een Kurt Vonnegut-verhaal genaamd "Unready to Wear." In de wereld van Gewijzigde koolstof mensen kunnen nieuw ontwikkelde lichamen krijgen die "mouwen" worden genoemd waarin ze hun bewustzijn downloaden.

Het feit dat Morgan dit idee niet heeft uitgevonden is opnieuw, iets wat hij heeft toegegeven, en het is echt niet zo'n groot probleem in de sciencefictionwereld in het algemeen. Zoals wijlen Ursula K. Le Guin zei, het stelen van ideeën in science fiction is gebruikelijk en maakt deel uit van het spel: "we zouden vrijelijk van elkaar kunnen stelen, niet in de plagiaatzin, maar in de ideeën en hoe- iets doen-iets-zin. "En zo bouwde Morgan Gewijzigde koolstof van de soorten ideeën die in alles aanwezig zijn, van oude afleveringen van Star Trek tot William Gibson's keerpunt cyberpunkromans als Neuromancer. Niets van dit alles is slecht, en misschien is er niets mis mee Gewijzigde koolstof mensen op Netflix te herinneren dat cyberpunk een echt subgenre van sciencefiction was en is.

Is het slecht dat Blade Runner 2049 mensen eraan herinnerde dat de dromen en herinneringen aan hardgekookte Replicanten echt verwarrend zijn? Nee. Maar deze cyberpunk-schtick wordt een beetje oud. Zelfs de directeur van Blade Runner 2049 klaagde erover dat de film niet echt een hedendaags sciencefictionwerk is, maar een soort postmoderne uitbreiding van de eerste film. "Het is een uitbreiding van de eerste Blade Runner. Het is geen uitbreiding van de werkelijkheid, "zei Denis Villeneuve op de Blu-ray van Blade Runner 2049. "De eerste Blade Runner was een uitbreiding van het einde van de jaren '70."

De reden waarom de esthetiek van cyberpunk zo revolutionair was in de jaren '70 en '80, is dat het sciencefiction heeft geholpen zijn basis in de mainstream te vinden. Over schrijven The Matrix in 2003 vatte science-fictionauteur David Brin het het best samen

"Achteraf gezien was de Cyberpunk-beweging waarschijnlijk de beste gratis promotiecampagne ooit namens sciencefiction. Briljant beheerd en gesteund door enkele werken van waardevol waarde, het snauwde en haalde talloze nieuwe lezers binnen, terwijl nieuwe kansen werden geopend in Hollywood en de beeldende kunst … de cyberpunk rebellen hebben de boel geschud, we zijn hen een schuld schuldig."

Maar die revolutie is al lang voorbij en nu zijn low-life / high-tech vibe die mensen associëren met cyberpunk gewoon de visuele standaardinstelling voor nieuwe, hippe science fiction. Wat, ondanks dat het er "cool" uitziet, niet echt naar voren is gericht.

De intellectueel zorgwekkende teek met gefilmd sci-fi-achtig Gewijzigde koolstof, Blade Runner 2049 en Geest in de schaal is dat het er allemaal hetzelfde uitziet. Toen William Gibson zijn vuile down-and-out "Night City" beschreef Neuromancer het voelde origineel in 1984, omdat niemand de beelden van noir met science fiction had gemasterd zoals eerder. Ook had niemand ooit van de term 'cyberspace' gehoord totdat Gibson het ook uitvond. Maar in de openingsmomenten van Gewijzigde koolstof, wanneer iemand een raam aanraakt dat een tropisch landschap lijkt te verbeelden, alleen om te onthullen dat het slechts een holo-projectie is en de wereld daarbuiten donker en regenachtig, scant het als lachwekkend. Moeten we dit echt kopen?

Gewijzigde koolstof en Blade Runner 2049 kan enkele interessante futuristische ideeën bevatten. Maar de manier waarop ze die toekomst visueel verbeelden is lenen van bijna 40 jaar in het verleden. Dit zijn geen toekomstige werelden die zijn opgebouwd uit pure speculatie gebaseerd op wat er vandaag gebeurt, maar in plaats daarvan zeer selectieve versies van een 'gruizige' toekomst, die specifiek wanhopig willen dat je herinnerd wordt aan het origineel Blade Runner en ouder Gibson boeken, in plaats van de kijker uitdagen met iets nieuws. (Voor de duidelijkheid, de nieuwere boeken van Gibson, zoals de multi-dimensionale roman van 2014, De randapparatuur vertrouw niet op cyberpunk uit de jaren 80, want Gibson is te slim om een ​​onrealistische anachronistische toekomst opnieuw te bekijken.)

Maar, van het kostuumontwerp met de grote kraag tot het overwicht van de regen, de geknipte, noir-dialoog, de scherpte in Blade Runner 2049 of Gewijzigde koolstof is gewoon gerepliceerd en gekopieerd van vorige generaties versies van science fiction. Deze werelden kijken geweldig, maar ze zagen er gewoon goed uit in 1982 toen Ridley Scott hen filmde, of in 1984 toen Gibson's proza ​​zoveel mensenwerelden wiegde.

Wat ooit durfde over cyberpunk is nu mainstream. Wat, is in zekere zin geweldig voor nieuwkomers. Maar omdat de openingstoeslagen van Gewijzigde koolstof met een gigantische gekloonde slang die zijn staart opeet, kun je je afvragen hoelang we zullen moeten wachten tot de reguliere science fiction er een beetje anders uitziet dan bij onze ouders.