De waarheid achter 'No Man's Sky''s Sentinels

De schildwachten van No Man's Sky zijn zeker een van de meest aanwezige elementen in het spel, uitsluitend gericht op de bescherming van het universum om hen heen. Deze zelfreplicerende mechanische wezens zijn in wezen de onuitgesproken politie, die geforceerde spelers voortdurend onder toezicht staan ​​van - en ondanks het werk van de gemeenschap in het algemeen nog steeds grotendeels een mysterie blijven.

Net als andere vormen van mechanisch leven in science fiction, lijken de schildwachten een bewustzijn te delen dat lijkt op wat we zouden verwachten van de Geth van Massa-effect of de Replicators van Stargate SG-1. Hoewel we niet precies weten hoe groot dit bewustzijn is, weten we dat het direct verbonden is met de Atlas, het enorme gegevensherstel- en opslagsysteem dat alle ontdekkingen catalogiseert die we als een speler vinden.

Dus, als de schildwachten direct verbonden zijn met de Atlas, voeren we ze feitelijk continue gegevens in als een speler, waardoor ze (en de Atlas) meer van het universum kunnen identificeren, verdedigen en controleren. Maar dit zou ook een veel groter beeld kunnen spelen.

Tot nu toe hebben spelers nog geen planeten of systemen met een geavanceerde beschaving ontdekt, ondanks pogingen om elk afzonderlijk sterrenstelsel te verkennen. Het grootste deel van het leven is gevonden No Man's Sky is momenteel gecentreerd op kleinere buitenposten, handelscentra en ruimtestations - elk eigendom van een van de drie bewuste soorten die in het spel aanwezig zijn. Maar je vraagt ​​je af waarom ze zich alleen tot deze kleinere structuren hebben beperkt in plaats van zelf beschavingen op te bouwen. Het zou heel goed kunnen dat de schildwachten ze elke keer afsluiten als ze het probeerden.

Gebaseerd op speler-interacties met de schildwachten, weten we dat de bescherming van zeldzame bronnen en intelligent leven het enige doel is van het schildwachtbewustzijn, die beide ernstig zouden worden geschaad als een van de bewuste soorten No Man's Sky werkte om een ​​hele planeet te koloniseren. Niet alleen zou kolonisatie de balans van een ecosysteem op grote schaal verstoren, maar het zou ook veel middelen op die planeet nodig hebben - wat de schildwachten zou aanmoedigen om in volle kracht te komen om degenen die proberen een kolonie te bouwen met extreme te vernietigen. vooroordeel.

Dit soort interactie zou ook helpen verklaren waarom de Korvak, Gek en Vy'Keen grotendeels in de ruimte zijn gebleven en op kleinere buitenposten verspreid over de melkweg.

Volgens de verspreide geschiedenis van de Vy'Keen lijken ze de meest directe haat te hebben tegen de schildwachten en de Atlas. Gericht op oorlog, vrijheid en eer, respecteren de Vy'Keen niet de macht die de schildwachten over hen hebben, omdat het hen niet toestaat om culturele tradities te volgen. Wat echter interessanter is, is hoeveel van de Vy'Keen-monolieten en -platen direct deze onderdrukkende aard onderzoeken, namelijk door naar Hirk te verwijzen.

Hirk lijkt een van de centrale godheden of goden achter de Vy'Keen-samenleving te zijn, maar ook iemand die in het verleden via een vorm van communicatie rechtstreeks contact heeft gehad met de schildwachten en de atlas. In veel van zijn leringen die te vinden zijn via plaquettes en monolieten, spreekt Hirk over hun haat jegens de schildwachten en hoe hun uiteindelijke ondergang de exploratie en het algehele leven in de melkweg ten goede zal komen. Tijdens zijn reizen lijkt Hirk een 'Grote Monoliet' te hebben gevonden waarmee hij heeft gesproken.

"Het geschiedde dat de Grote Monoliet wakker werd. Het hoorde de uitdaging van Hirk. Vijfmaal riep Hirk hem op en werd hij door stilte getroffen. Op de zesde schreeuw werd het wakker. "- Vy'Keen Plaque

Bij het ontwaken van de Grote Monoliet kreeg Hirk echter deze reactie:

"'Er zou geen bloed nodig moeten zijn voor onze ontmoeting, we zijn maar een droom in een oneindig universum.' Maar toen Hirk antwoordde met: 'Maar hoe zit het met deze schildwachten?', Sprak de monoliet niet meer, de stilte die de uitspraak deed van de Atlas over de melkweg des te duidelijker."

Het is heel goed mogelijk dat Hirk een van de meest succesvolle en gevestigde mensen van de Vy'Keen kon zijn. Net als de speler wilde Hirk meer van het universum ontdekken en tegelijkertijd de waarden van de Vy'Keen-cultuur illustreren, maar toen hij uiteindelijk de Atlas door de Grote Monoliet ontmoette, nam hij een andere benadering om ermee om te gaan dan wij als spelers.

De Vy'Keen-interpretatie van de schildwachten en de Atlas maakt ze echter niet zozeer kwaad, namelijk omdat ze ook zouden voorkomen dat een ras zoals de Gek het universum zou domineren door deze beperkingen op te leggen aan grotere, complexere beschavingen. Hoewel ze nu vreedzame handelaren lijken, noemen veel van de Gek monolieten hen als slechte overheersers die de dood van velen willen brengen. Iets dat de schildwachten en de Atlas uiteraard hebben voorkomen door hun bestaan ​​te beperken tot dat van de handelaars die ze vandaag in het spel zijn.

Eén ding is zeker: we weten dat de schildwachten en de Atlas er zijn om te blijven en een altijd aanwezig element van te blijven Geen Mans Sky. De grotere vraag is echter of we hen kunnen beïnvloeden of vernietigen als spelers. Veel van de races van het spel, met name de Vy'Keen, lijken opgewonden te zijn wanneer ze ons ontmoeten en willen ons graag helpen op onze reis. Het zou te danken kunnen zijn aan hun cultuur, maar het zou ook kunnen dat we een van de weinigen zijn, zoals Hirk, die de mogelijkheid hebben om de schildwachten ten val te brengen en de heerschappij van de Atlas te beëindigen. Een buitenaards ras kan dromen, toch?