Is ruimtevaart samenwerking om de VS en Rusland bij elkaar te houden?

De VS en Rusland staan ​​momenteel op gespannen voet met bijna elk wereldwijd probleem. Maar de twee superkrachten (oke, superkrachten en een half) blijven nauwe bondgenoten op een niet-mondiaal probleem. We zijn nog steeds vrienden in de ruimte.

Dit jaar markeert de twintigste verjaardag van de eerste gezamenlijke ruimtemissies van de VS en Rusland, die een ruimteveer naar de Mir stuurden, een belangrijke voorloper van het internationale ruimtestation ISS. In februari 1995, niet lang na het einde van de Koude Oorlog, vloog de Russische kosmonaut Vladimir Titov naar Mir op een Amerikaanse spaceshuttle in een symbolische gebeurtenis die diende als de 'generale repetitie' voor de vele samenwerkingsvluchten die moesten komen. Nu Amerika zich hard opstelt tegen Ruslands militaire activiteiten in Oekraïne en het onverantwoordelijke buitenlandse beleid van Poetin in het algemeen, blijven NASA en het Russische ruimteagentschap Roscosmos nieuwe samenwerkingsprojecten voorstellen. Maar is samenwerking in de ruimte het enige dat deze landen bij elkaar houdt en zal het genoeg zijn?

Toen Rusland het autonome Oekraïense schiereiland op de Krim in maart vorig jaar annexeerde, reageerde de VS door sancties op te leggen aan de Russische financiële, energie- en defensiesectoren. Russische functionarissen wezen bijna onmiddellijk op hoe slecht de sancties hun ruimtevaartprogramma konden beïnvloeden - een onheilspellende aanwijzing dat NASA de volgende zou kunnen zijn. En dat is een probleem als u de V.S. bent, die in 2011 het Space Shuttle-programma heeft beëindigd. De enige manier voor Amerikaanse astronauten om naar het ISS te gaan, is om stoelen te kopen op het Sojoez-ruimtevaartuig van Rusland.

"We bevinden ons in een gegijzelde situatie", zei de voormalige NASA-beheerder Michael Griffin in een interview met ABC News. "Rusland kan beslissen dat er geen Amerikaanse astronauten naar het internationale ruimtestation zullen vliegen, en dat is geen positie waar ik wil dat onze natie in is."

De situatie leek vooral somber toen de Russische vicepremier Dmitry Rogozin, commentaar op de sancties, het volgende tweette: "Na het analyseren van de sancties tegen onze ruimtevaartindustrie, stel ik de VS voor om hun astronauten naar het internationale ruimtestation te brengen met behulp van een trampoline.”

En toch zijn NASA en Roscosmos ondanks de steeds slechter wordende situatie tussen de twee landen erin geslaagd hun samenwerkingsrelatie voort te zetten. Zelfs toen de VS en Rusland vorig jaar begonnen elkaars sancties op te heffen, waarbij het NASA verboden was contact op te nemen met de Russische regering, werd één grote uitzondering gemaakt: de operatie van het ISS mocht doorgaan. Het ISS is een project van $ 100 miljard dat fysiek wordt gesplitst in twee delen: het Russische orbitale segment en het Amerikaanse orbitale segment. Er is veel samenspel tussen de twee secties - delen van macht, personeel en kabelverbindingen - en tot nu toe zijn er geen problemen rond hun samenwerking. Ze lijken prima met elkaar overweg te kunnen.

Net afgelopen maart hebben NASA en Roscosmos een nieuwe belangrijke mijlpaal in hun relatie bereikt: zij stuurden een astronaut en een kosmonaut, Scott Kelly en Michail Kornienko, naar het ISS voor een ongekende missie van een jaar om onderzoek te doen voor toekomstige reizen naar Mars. "Dit is niet de eerste onderneming van Rusland om mensen een jaar of langer in de ruimte te houden", zei Kelly tijdens een persconferentie over preflight. "Maar het grote verschil met deze vlucht is dat het de eerste keer is dat we het doen met een internationaal partnerschap, dat volgens mij een van de grootste succesverhalen van het internationale ruimtestation ISS is." En niet lang daarna vertrokken Kelly en Kornienko voor het ISS maakten NASA en Roscosmos nog een mijlpaal: ze hadden afgesproken om samen te werken aan een toekomstig ruimtestation om het ISS te vervangen als het eenmaal met pensioen is in de 2020s, met het toekomstige doel om een ​​missie naar Mars te lanceren.

In het licht van de steeds slechter wordende betrekkingen tussen Rusland en de VS lijken de zaken relatief rooskleurig voor NASA en Roscosmos. Het is echter onduidelijk hoeveel van hun relatiestabiliteit kan worden gekarakteriseerd tot pure goede wil en hoeveel een gevolg is van financiële en wetenschappelijke co-afhankelijkheid. Het is geen geheim dat private bedrijven zoals Boeing en Elon Musk's SpaceX ruimtevaartuigen ontwikkelen om Amerikaanse astronauten naar de ruimte te brengen zonder de hulp van Rusland, maar totdat ze erin slagen er een te maken die niet zal ontploffen, zijn de VS afhankelijk van het Sojoez-ruimtevaartuig om hun astronauten naar het ISS. De V.S. vertrouwt ook op Russische technologie voor zijn ruimtevaartprojecten buiten het ISS; Atlas V-raketten worden bijvoorbeeld aangedreven door Russische motoren. En blijkbaar is Roscosmos een beetje vastgebonden voor contanten, dus het doet waarschijnlijk geen kwaad om NASA rond te hebben om $ 60 miljoen zitplaatsen te kopen op hun shuttles naar het ISS. Totdat China een manier vindt om samen te werken in ISS-missies, zijn de VS en Rusland vrijwel met elkaar bezig.

Ook al dreigen hun landen de relatie tussen NASA en Roscosmos voor eens en voor altijd te verbreken, die dreigementen zijn vanaf nu tot niets gekomen. Alleen de tijd zal uitwijzen of hun gedeelde interesse in een nieuw ruimtestation en Mars-missies genoeg zal zijn om ze bij elkaar te houden als de politiek hen probeert uit elkaar te halen.