A 'Byte' Joke over Smart Watch uit 1981 Bewijst Touchscreens Alles veranderen

Al bijna vier decennia, Byte diende als beide De nieuwe republiek en Nationale Lampoon voor het soort mensen dat LAN-feesten host. Hoewel veel van haar concurrenten zich voornamelijk richtten op meer mainstream computing-onderwerpen, Byte was constant op zoek naar de nieuwste ontwikkelingen in alle facetten van computergebruik - en het maken van grappen. Byte had een hoop rechten voordat hij in juli 1998 vouwde, maar de gekste prestatie van de redactie was misschien wel een grap van April Fool die vreselijk terecht is. Byte belde het slimme horloge.

Voordat Twitter van April Fool's Day een cluster van verschrikkelijke bedrijfskreten werd Byte had de traditie om enkele gag-producten op te nemen in de sectie 'Wat is er nieuw', die werd ontworpen om een ​​paar computerproducten te markeren die op de markt zouden komen. Veel van de grappen waren ontworpen om over het hoofd te zijn van toevallige lezers. (De "zwart-gat diode" had bijvoorbeeld "twee ingangen en geen uitgangen" en kon vanwege zijn "lichtabsorberende eigenschappen" niet worden gefotografeerd. Zie je wat ze daar deden?) Andere zingers zijn ontworpen om opgemerkt te worden: toetsenborden met navelsturing, een personal computer met een ingebouwde messenslijper en een "verplaatsbare" Honda-computer die feitelijk in een personenauto werd veranderd. Het slimme horloge viel waarschijnlijk in deze laatste categorie van 'te dom om te leven'.

Er is echter een zekere ironie aan byte's April-Fool's grap-draaide-ace-voorspelling: hetzelfde concept dat het maken van een smartwatch door kunstenaars Robert Tinney zo chortle-waardig maakte, maakte deel uit van het proces dat de slimme horloges van vandaag mogelijk heeft gemaakt.

Conceptueel werd het slimme horloge van Tinney gemaakt door de meest geavanceerde technologie te gebruiken die op dat moment beschikbaar was en deze te condenseren. Het volledige toetsenbord, de floppy disk en zelfs de monitor, compleet met op tekst gebaseerde interface, vertegenwoordigde het hoogtepunt van personal computing in 1981. Zelfs de slankste pc's van die tijd wogen zwaarder dan 25 kilo, dus de gedachte aan het verkleinen van zoiets massiefs op een polshorloge was pure science fiction. In feite zou je kunnen beweren dat een dergelijk concept zelfs was voorbij de beste sci-fi van het tijdperk: veel Star Trek-technologie is nu realiteit, maar zelfs een visionair als Gene Roddenberry kon niet voorspellen hoe klein dingen zoals een communicatieapparaat kunnen in het echte leven zijn.

Natuurlijk, terwijl de evolutie van integrale componenten zoals micro-processors, LED's, stroombronnen en visuele besturingssystemen betekende dat computers in omvang konden krimpen en zich konden uitbreiden in termen van verwerkingskracht en -capaciteit. Op zijn minst conceptueel was de evolutie van slimme apparaten echter niet veel anders dan de methode van Tinney om toekomstige technologie te belachelijk maken: meer dan 30 jaar waren laptops eenvoudig verkorte versies van gestroomlijnde pc's, die waren gecondenseerd in smartphones en tablets, die op hun beurt waren gecondenseerd in slimme horloges.

Hoewel hij oorspronkelijk bedoeld was als een kwalijke daad, is de illustratie van het slimme horloge van Tinney (afdrukken kunnen nog steeds via zijn website worden besteld) een geweldig bewijs van technologie. Net als veel van de grootste doorbraken in de wetenschap, kan een idee van zelfs de meest onwaarschijnlijke, onbedoelde bronnen evolueren naar iets echts en ongelooflijks. byte's de beroemdste April Fool's grap bleek een goed idee te zijn, het waren maar een paar doorbraken en ongeveer duizend grote merken duwen weg.