Twenty-One Cities Pledge 10 procent van de budgetten aan milieuprojecten

Deze week op de klimaatconferentie in Parijs beloofden 21 steden over de hele wereld om 10 procent van hun jaarlijkse budgetten uit te geven aan projecten die zijn ontworpen om de sterkere, gezondere stedelijke omgevingen van de toekomst te bouwen.

Het is het brutaalste initiatief tot nu toe uit 100 Resilient Cities, een groep gefinancierd door de Rockefeller Foundation, die de manier waarop steden plannen voor de toekomst willen en hun geld willen uitgeven drastisch wil veranderen.

En deze nieuwe toewijding betekent dat er veel geld zal worden besteed - in totaal is meer dan $ 5 miljard per jaar beloofd door de betrokken steden. Burgemeesters van New Orleans, Oakland, Boulder, Pittsburgh, Norfolk en Tulsa hebben zich allemaal aangemeld bij het idee.

Het geld zou moeten gaan naar het bouwen van "veerkrachtige" steden, wat betekent dat steden fundamenteel gezond zijn op een manier die hen in staat stelt om terug te stuiteren op elke verstoring - of dat nu een overstroming, een aardbeving of een economische neergang is.

De wereld verandert met een snelle clip en steden zijn bijzonder kwetsbaar. Branden, stormen, overstromingen en droogtes zijn intenser geworden op een warme planeet en bevolkingscentra moeten het vermogen hebben om te reageren en te helen, en ze hebben het nu nodig.

Wat voor soort futuristische urban tech zal al dat geld kopen?

Je kunt er zeker van zijn dat Norfolk, Virginia, zijn storm- en overstromingsbeheersystemen zal versterken. Toenemende erosie op zeeniveau vormt een grote bedreiging voor de steden aan de oostkust, omdat de klimaatverandering zijn tol eist op de eigenschappen van het strand. Misschien investeert het in doorlatend beton voor stedelijke parkeerterreinen, steegjes en snelwegschouders. Die oude technologie heeft de laatste jaren nieuwe belangstelling gekregen omdat stadsplanners erkennen dat het geld bespaart op stormwatersystemen, erosie voorkomt en vervuiling uit het water filtert, zodat het niet in de watervoorziening komt. Bovendien lijkt het op magie.

New Orleans is duidelijk zwaar geïnvesteerd om ervoor te zorgen dat het klaar is de volgende keer dat een storm op Katrina-niveau toeslaat. Er zijn al veel middelen gebruikt om de dijk te ondersteunen, maar dat is niet voldoende. Louisiana heeft een 50-jarig, $ 50 miljard plan voor stormpreventie, inclusief het herbouwen van de wetlands die de stad een natuurlijke dekking bieden. Voorbereid zijn op de volgende grote storm betekent ook investeren in communicatie en transport, zodat een evacuatieplan effectief kan worden uitgevoerd. Met 10 procent van het budget van de stad toegezegd om dit soort dingen, kunt u wedden dat de systemen behoorlijk glad zullen zijn.

In Oakland hebben gemeenteambtenaren zeker hun gedachten over die mega-aardbeving die volgens iedereen op zeker moment zal komen. Bereid zijn voor een aardbeving betekent meer dan gebouwen versterken, want wat gebeurt er na een ramp? Misschien investeert de stad in een leger van robots en drones om als first responders in te sturen, mensen op te sporen die hulp nodig hebben en voedsel, water, medicijnen en benodigdheden leveren aan krappe plekken waar mensen zich niet veilig kunnen wagen.

Natuurlijk, veel van dit soort dingen is het soort dingen waarin steden al investeren. Tien procent van het totale budget van een stad lijkt minder belangrijk als je je realiseert dat gemeentebesturen al geld uitgeven met het oog op de toekomst.

Maar het gaat niet alleen om het uitgeven van het geld, maar ook om het uitgeven op een manier die zinvol is. Strandvoeding zal je enige tijd kosten tot de volgende storm, maar tenzij je het geld steeds opnieuw wilt uitgeven, is het verstandig om een ​​plan B te maken.

Dit veerkrachtproject is een beetje zoals zorgen voor je gezondheid door groenten te eten en te bewegen, in plaats van de medicijnen in te slaan voor de ziekten waarvan je denkt dat je ze zou krijgen.

En als dat komt met het voordeel van een stedelijk robotleger, het zij zo.