Studie: Luchtvervuiling schaadt vrouwen meer dan mannen in één belangrijk gebied

Het is bemoedigend om meer aandacht te krijgen in de media voor de kwestie van de klimaatverandering en de gevolgen daarvan voor de levensondersteunende systemen van de planeet. Het verband tussen borstkanker en het milieu wordt echter over het hoofd gezien.

Premenopauzale vrouwen blootgesteld aan hoge niveaus van luchtvervuiling hebben een 30 procent verhoogd risico op borstkanker, aldus een paper in Environmental Epidemiology gepubliceerd door Paul Villeneuve, hoogleraar arbeids- en milieugezondheid aan de Carleton University, en zijn onderzoeksteam vorig jaar.

Dit zou een wake-up call moeten veroorzaken, aangezien we de neiging hebben om te denken aan borstkanker als een ziekte van oudere vrouwen.

In feite vertelt de wetenschap van borstkanker ons dat "genetische gevoeligheid slechts een kleine tot matige bijdrage levert" aan borstkanker. De bekende risicofactoren - zoals familiegeschiedenis, leeftijd, geslacht, etniciteit en hormonen - zijn slechts goed voor ongeveer drie van de tien gevallen.

De andere 70 procent heeft waarschijnlijk, in overeenstemming met het huidige onderzoek, waarschijnlijk voornamelijk betrekking op het milieu - inclusief de lucht, het water en de bodem, de plaatsen waar we wonen en werken en de producten die we consumeren.

In Canada werden in 2017 meer dan 26.300 vrouwen gediagnosticeerd met borstkanker, zodat 70 procent veel vrouwen vertegenwoordigt.

Carcinogenen op de werkplek

Onze werkomgevingen maken deel uit van dit verhaal.

Een paper dat afgelopen november is gepubliceerd New Solutions Journal wijst op blootstellingen op de werkplek als oorzaak voor borstkanker bij één vrouw.

Aan de hand van de gegevens die werden gepresenteerd tijdens de hoorzitting van een werknemer, ontdekte Michael Gilbertson, een voormalig bioloog van de federale overheid die de gezondheidseffecten van giftige chemicaliën bestudeerde, en Jim Brophy, een onderzoeker op het gebied van de gezondheid, een causaal verband tussen de diagnose van borstkanker door de vrouw. kanker en haar hoge blootstelling aan luchtverontreiniging - als grenswachter bij de brug die Windsor, Ontario verbindt met Detroit, Michigan.

Ondanks het wetenschappelijk bewijs dat de omgevingsfactoren en de belangrijke rol die zij waarschijnlijk spelen in het bijdragen aan borstkanker, werd de vrouw bij de brug geen vergoeding toegekend.

Ze werd geweigerd, hoewel borstkanker in deze regio tot 16 keer hoger was dan in de rest van de regio, en in een omgeving met verontreinigende stoffen die bekende borstcarcinogenen bevatten, zoals benzeen en polycyclische aromatische koolwaterstoffen.

Het is niet verwonderlijk dat de omgeving regelmatig wordt genegeerd als we het hebben over borstkanker.

Een ziekte van onze gemeenschappen

Wanneer onderzoekers onderzoeken wat vrouwen weten over borstkanker, vinden ze een focus op genezing, detectie en behandelingen. Wat vaak ontbreekt in hun lijst is preventie en preventie wordt vaak verward met vroege detectie.

Primaire preventie betekent het stoppen van kanker voordat het begint - het niet vinden en vroeg behandelen, hoewel ook dat belangrijk is. De kennis van vrouwen over borstkanker hangt in belangrijke mate samen met de boodschappen van de media en de arts.

Prognoses over de toekomst van kanker vertellen ons dat een op de twee Canadezen waarschijnlijk tijdens hun leven de diagnose kanker krijgt. Projecties laten een stijgend aantal kankers zien, waaronder borstkanker.

Dr. Ted Schettler, die schreef De ecologie van borstkanker stelt:

"Borstkanker is niet alleen een ziekte van abnormale cellen, maar ook van gemeenschappen waarin we leven en waarin we leven."

Als we zijn argument toepassen, betekent dit dat we voorwaarden kunnen creëren voor minder toekomstige borstkanker. De vraag wordt dan hoe?

We kunnen vrouwen niet de schuld geven

Om te beginnen moeten we preventie minstens even belangrijk maken als vroege detectie, betere behandelingen en het zoeken naar geneeswijzen. We moeten ook goed kijken naar alle vermoedelijke oorzaken.

Gesprekken over preventie veroorzaken vaak discussie over de schuld van de borstkankercijfers die we zien. Maar een vergrijzende bevolking van vrouwen die slechte levensstijlkeuzes maken, verklaart geen toename van borstkanker bij meer en jongere vrouwen.

Het verklaart niet waarom vrouwen die migreren uit landen met een lager percentage borstkanker dezelfde tarieven ontwikkelen binnen 10 jaar na het wonen in hun nieuwe woning. Het verklaart ook niet de clusters van borstkanker in regio's met een hoge mate van luchtvervuiling die definitieve borstcarcinogenen bevat.

We hebben vertrouwen nodig in wat de wetenschap ons al laat zien over de rol van milieu- en werkplekgevaren bij de veroorzaking van borstkanker.

Het bewijsmateriaal wijst inderdaad op associaties tussen talrijke milieuverontreinigende stoffen en een verhoogd risico op borstkanker - inclusief pesticiden, herbiciden, synthetische chemicaliën, hormoonontregelende chemicaliën en voertuigemissies.Leven en werken in de nabijheid van deze blootstellingen, vooral tijdens kwetsbare vensters van ontwikkeling, brengt vrouwen met een hoog risico.

Sommige beroepen, waaronder radiologie, farmacie, gezondheidszorg, kappers, werken met kunststoffen, productie, landbouw, werken als vliegtuigbemanning en brandbestrijding, dragen ook een hoger risico. Deze beroepssectoren stellen duizenden duizenden vrouwen wereldwijd tewerk.

We hebben meer bewustzijn nodig en uitgebreide programma's die zich richten op deze milieu- en werkoorzaken. En we moeten beleid maken en handhaven en regels opstellen om dergelijke blootstellingen te voorkomen.

De link naar klimaatverandering

De vrouwen in de studeerkamer van Paul Villeneuve lijken niet veel op de vrouwelijke grenswachter. Deze gevallen houden allemaal verband met een hoge mate van luchtvervuiling. Hun verhalen zijn die van ontelbare andere vrouwen die worden blootgesteld aan borstcarcinogenen in veel Canadese stedelijke omgevingen en op werkplekken met veel verkeer en industriële vervuiling.

We hebben ook bewijs dat deze blootstellingen toenemen, omdat ons klimaat aan het veranderen is. Deze link is complex, zoals zoveel over kanker in het algemeen. Luchtverontreiniging is een van de vele oorzaken van klimaatverandering en borstkanker.

Er wordt ook aangenomen dat verhoogde omgevingsluchttemperaturen de effecten van chemische verontreinigingen op mensen kunnen veranderen en dat verhoogde neerslag en overstromingen verontreinigingen zullen verplaatsen naar plaatsen waar een grotere blootstelling door mensen mogelijk is.

Ten slotte neemt ook de blootstelling aan chemicaliën die geassocieerd is met de ontwikkeling van borstkanker die vaak in branden wordt aangetroffen, toe naarmate de frequentie van branden toeneemt met de klimaatverandering. Studies onderzoeken nu mogelijke verhoogde incidentie van borstkanker bij vrouwelijke brandweerlieden. Ze zijn duidelijk een sterk blootgestelde groep en kunnen slechts een voorbeeld zijn van vrouwen met een verhoogd risico op borstkanker.

Preventie van een prioriteit

Op dit belangrijke moment in de geschiedenis, terwijl we debatteren over de slechte staat van het milieu en de negatieve gevolgen die daarmee samenhangen, hebben we de mogelijkheid om preventie van de vele ziekten - inclusief borstkanker - een prioriteit te maken.

Veel verhalen rapporteren over de vele gezondheidsproblemen die verband houden met klimaatverandering, waaronder andere kankers, hart- en vaatziekten, vruchtbaarheidsproblemen, astma, ongunstige geboorte-uitkomsten, handicaps, diabetes en beroertes. En toch, ondanks het toenemende bewijs van een verband tussen borstkanker en blootstelling van het milieu, dekt de media dit deel van het verhaal niet.

We moeten nu het werk doen om een ​​toekomst te creëren waarin we onze goede gezondheid niet hoeven in te leveren voor ongereguleerde blootstelling aan bekende en vermoede borstcarcinogenen. In plaats daarvan moeten we het voorzorgsbeginsel implementeren - in onze gemeenschappen, onze werkplekken en op onze planeet.

Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd op The Conversation door Jane McArthur. Lees hier het originele artikel.