Vinyl 'Was een waarschuwend verhaal over Peak TV

Op woensdag werd misschien de meest onverstandige showvernieuwingsaankondiging van het jaar ingetrokken. Fans van tv-drama ademden overal een zucht van opluchting (tenminste, hoop ik) toen HBO in een persbericht aankondigde dat de overgebakken Martin Scorcese en door Mick Jagger geproduceerde '70's ​​record industry drama Vinyl zou niet terugkeren voor een tweede seizoen, zoals in februari werd beloofd.

"Het was duidelijk dat dit geen gemakkelijke beslissing was", luidde de verklaring. "We hebben enorm veel respect voor het creatieve team en castten voor hun harde werk en passie voor dit project."

Inderdaad, het moet hard werken zijn geweest. Dat was niet alleen Vinyl een groot passieproject voor zijn makers, met een veronderstelde 20-jarige draagtijd - de uitvoerend producent, showrunner en mede-maker Terrence Winter liet "creatieve" meningsverschillen liggen vlak voor de release van de seizoensfinale van de show in april. Je kunt je voorstellen dat met hoofden van Scorcese, Winter en Mick Jagger (een nieuwkomer in de tv-productie, denk je) in de vergaderzaal, er veel te veel zou zijn.

hoewel Vinyl ontving grotendeels negatieve recensies van critici voor en na de seizoenspremière - en minder dan ideale ratings - de aankondiging van seizoen 2 kwam net na het begin van het eerste seizoen. Dit komt omdat HBO al voor de première een seizoen 2 had ontwikkeld en gepland. In toenemende mate is dit gebruikelijk met hun serie nu: de reputatie van HBO is zodanig dat ze een ingebed publiek verwachten. Vinyl leek het gewicht van diezelfde houding te dragen, alsof hij wilde zeggen: "Kijk wie we hebben voor dit project! Kijk hoe duur deze muziekaanwijzingen zijn! Je moet er van houden!"

Het falen van het evenement HBO shows zoals Vinyl of Echte detective Seizoen 2 (dat staat midden op de tijger, comedic ventures zoals De rand vooralsnog) zijn waarschuwende verhalen over een gevoel van impliciet eigenbelang in een rommelig tv-landschap. Op dit moment, met zoveel verkooppunten en platforms, is er alle kans op een geweldige show om op te springen en op te vallen vanuit ogenschijnlijk uit het niets (had iemand een zegetocht als een auteur verwacht) Mr. Robot uit de VS?).

De HBO-monocultuur verspreidt zich en krijgt een nieuwe show te houden - in tegenstelling tot beproefde en waarachtige producten Stoeprand naar Veep naar GoT - wordt steeds moeilijker. Kijkers kunnen meer worden aangetrokken door scrappier, kleinere shows die buiten de gebaande paden denken, of bingeable degenen op streaming-diensten, wanneer ze iets willen bekijken.

Vinyl was niet alleen even onaangenaam en kluchtig zelfrespectvol als de originele trailers (onophoudelijk getoond op het kanaal lang voordat de serie in première ging om een ​​hype te bouwen) impliciet; het was formeel. Richie Finestra, als archetypische gemartelde mannelijke anti-held, voelde zich moe vanaf het moment dat hij op het scherm stapte, zelfs in de handen van een charmante acteur als Bobby Cannavale. De showsbehandeling van vrouwen en rassenrelaties voelde prehistorisch - kinderachtig, zelfs - en deze indruk werd alleen maar dieper naarmate het seizoen vorderde. Uiteindelijk, Olivia Wildes Betty Draper-equivalent, Devon - het belangrijkste vrouwelijke personage van de show - werd volledig opgeslokt door de machismo van de serie en onhandig geënte misdaad subplot, afwezig in het seizoen (nu serie) finale volledig.

Vinyl is niet gelukt, niet omdat klassieke rock'n'roll-vertellingen niet zo cool zijn als in de afgelopen tijd Bijna Beroemd, of omdat het te veel imitators voor celebrity-muzikanten bevatte, of zelfs omdat het acteerwerk in het geding was (het was eigenlijk niet zo). Het was omdat het normaal was en wanhopig om te bewijzen dat het dat niet was. Kijkers zijn niet zo dom als je zou kunnen verleiden om te denken, en saai is saai.