Waarom is 'Fallout 4' zo'n grote deal?

November is traditioneel de grootste maand van de videogamebranche. Met Rise of the Tomb Raider, Star Wars: Battlefront, Call of Duty: Black Ops 3, en Starcraft 2: Legacy of the Void allemaal strijden om aandacht, hoe is het Fallout 4 het spel domineert het gesprek en de verkoop? Wat maakt Fallout speciaal?

Dus wat is Fallout 4 ?

Snelle feiten: Fallout 4 is een post-apocalyptisch rollenspel / first-person shooter gemaakt door Bethesda Softworks. Het werd uitgebracht op 10 november voor pc-, Xbox One- en PlayStation 4-systemen. Het speelt zich af in Massachusetts, ongeveer 200 jaar na de massale nucleaire oorlog.

Bethesda-spellen zijn echter gebouwd rond verkenning, dus, wat dan ook Fallout 4 gaat echt over dwalen door de woestenij van het spel, het vinden van een interessante zoektocht of locatie en duiken door het konijnenhol. Het is een formule die goed werkte voor Bethesda; hun laatste twee games, Fallout 3 en The Elder Scrolls V: Skyrim, waren beide veelgeprezen hits, met de laatste ingrijpende 2011's Game of the Year-awards. Hun volgende spel zou onvermijdelijk een groot probleem worden, maar de Fallout serie heeft een speciaal cachet in de wereld van de videogames.

Waar gaat het om Fallout ?

De Fallout De serie is gevuld met klassieke games die hebben geholpen het volledige role-playing game-genre te herscheppen tot wat het nu is. Het origineel Fallout werd uitgebracht in 1997, nadat het westerse RPG-genre bijna volledig was ingestort (Westerse RPG's: typisch games die in Amerika of Europa zijn gemaakt, voornamelijk om ze te onderscheiden van de specifieke stijl van Japanse RPG's zoals Final Fantasy). Het genre, ooit gevuld met de beste games rond zoals Ultima en toverij, was in wezen verdwenen. Fallout 1 opnieuw gedefinieerd hoe het genre eruit zou zien.

Het eerste sleutelelement: Fallout 1 ging over personagebouw en maatwerk. Het deed dit op twee manieren: je in staat stellen om de moraal van je personage te bouwen via keuzes tijdens speurtochten; en role-playing maatwerk, waar je stats en skills hebt gebouwd. Deze combinatie was volledig nieuw - een spel waarvan de systemen waren bedoeld om spelers te laten zijn wie ze wilden zijn in de wereld.

Fallout De tweede grote kracht was het gevoel voor toon en stijl. Elke game is gebouwd op de nevenschikking van Nostalgie uit de jaren 1950, cartooneske hyperhaat en post-apocalyptische overleving. Het is gemakkelijker om dit te laten zien dan het te beschrijven, dus hier is het idee in waarschijnlijk zijn puurste vorm, Fallout 2 Intro:

De segué van 'A Kiss to Build a Dream on' van Louis Armstrong in de brute realiteit van de Wasteland blijft, zelfs met zijn computergraphics uit 1998, een van de beste voorbeelden van Fallout Esthetische aantrekkingskracht.

Is er ook themadiepte?

Ja, met enkele vrij belangrijke kanttekeningen. Fallout De nostalgie van pseudo-jaren vijftig maakt van veel van de serie een kritiek op 'the American Dream', met nucleaire families en witte pikethekken die in as en afval veranderen. Dit is meer een esthetische kritiek dan een letterlijke in het verhaal, maar het helpt om de reeks samen te brengen.

In letterlijke zin, de Fallout serie richt zich ook op de gevaren van absolute, niet-transparante kracht. Een van de meest voorkomende zijmissies in het spel is de ontdekking van een kluis - een enorm atoomschuilkelder, ontworpen voor honderden mensen - die naar de hel is gegaan.Elk ervan was een ander experiment van Vault-Tec, elk met een opzichter die absolute macht kreeg en probeerde het experiment af te dwingen. Ze worden allemaal een eigen apocalyps, die fungeert als een microkosmos voor het arme leiderschap dat leidt tot een zinloze nucleaire oorlog.

Wat is er veranderd sinds het origineel Fallout ?

In het begin van 2000s Interplay, het bedrijf dat de eerste twee publiceerde Fallout spellen volledig ingestort, dus de licentie werd verkocht aan Bethesda, ontwikkelaars van de populaire open-wereld, single-character fantasy-RPG's, The Elder Scrolls. Sinds die verkoop, Fallout spellen (Fallout 3, 4, en New Vegas) hebben veel op de scifi-versies van hun geleken TES tegenhangers.

Met name betekent dit een focus op verkenning. Deze spellen zijn allemaal opgebouwd rond het kijken naar een kaart of een kompas, het zien van gebouwen of kerkers of steden om uit te checken en ronddwalen. Soms is er een zoektocht, soms is er een klein verhaal en soms een langere kerker. Er is ook een hoofdverhaal om na te streven - in wezen is de aantrekkingskracht van een Bethesda-game dat er altijd een nieuwe hoek van de kaart is om uit te checken.

Er was ook een overgang van een isometrisch perspectief naar een first-person shooter. Het hoefde echter niet als een shooter gespeeld te worden - een systeem genaamd VATS stond spelers toe om de game te pauzeren voor RPG-achtige gevechten.

Dus wat is er nieuw aan Fallout 4 in het bijzonder?

Niet veel, en dat hoeft niet per se slecht te zijn. Dit is een enorme nieuwe kaart om te verkennen, in een systeem dat is aangepast om dat aan te moedigen. Het ziet er ook geweldig uit, vooral wat betreft karaktergezichten, wat niet altijd een sterkte is geweest van de spellen van Bethesda.

De belangrijkste nieuwe toevoeging is het knutsel- en bouwsysteem. Nu heeft elk item in de game een potentieel doel - je kunt het naar een workshop brengen en het in bouwmaterialen veranderen of het gebruiken om uitrusting aan te passen. Wat meer is, er zijn nederzettingen verspreid over de kaart die je personage kan uitlijnen en onder je controle brengen. Dit geeft meer gevoel van ruimtelijke vooruitgang in de loop van het spel - je maakt de Wasteland letterlijk veiliger door mensen te helpen.

Klinkt goed. Maar moet ik eerder hebben gespeeld Fallout spellen om van te genieten Fallout 4 ?

Nee! En ik zou het niet aanraden, tenzij je een pc-gamer bent die bereid is om de tijd te nemen om gebruikerswijzigingen te downloaden om te perfectioneren Fallout 3 of New Vegas, of lees een gids voor Fallout 1/2. Fallout 4 is waarschijnlijk de meest vloeiende en meest toegankelijke van elk van de reeksen.