Ocean Plastics zijn oestereeks aan het bevochtigen

Oesters worstelen om zich voort te planten en het is allemaal onze schuld. Wanneer we plastic in de oceaan loslaten, valt het uiteen en lijkt het op plankton, het favoriete voedsel van oesters. De weekdieren van de zee verteren vervolgens het plastic, wat volgens een nieuwe studie het voor hen moeilijk maakt om sterk sperma en eieren te produceren, de essentiële ingrediënten van alle nieuwe, baby-oesters.

Wanneer zeegaande plastics de grootte van 6 micrometer bereiken, hebben oesters bijna geen mogelijkheid om ze te scheiden van plankton en absorberen ze maar liefst 69 procent van de deeltjes. Vrouwtjes die aan hoge niveaus van het plastic werden blootgesteld produceerden 38 procent minder eieren, terwijl mannelijke oesters sperma uitzochten dat 23 procent langzamer was.

Het spul van afrodisiaca, dat is het niet. De studie schrijft de sombere reproductietarieven toe aan oesters die een groter deel van hun energie verdrijven, alleen om met het plastic om te gaan, waardoor ze gewoon te moe zijn voor het maken van de baby.

Bijna alle plastic dat mensen in de oceaan uitwerpen zal vervallen in deze micro-fragmenten die gevaarlijk worden voor het leven in zee, zoals oesters. Helaas lijkt het probleem alleen maar erger te worden, met een recente studie die voorspelt dat de oceanen van de wereld in 2050 evenveel plastic als vissen bevatten.

Dat is heel wat faux-plankton voor oesters om te consumeren op de lange termijn. In het geval dat we een andere kwetsbare populatie nodig hadden om ons te beschermen, kunnen oesters serieuze copulatieproblemen hebben als we onze daad niet opruimen.