Als Elon Musk en Richard Branson een Space War begonnen, wie zou hen dan stoppen?

Elon Musk en Richard Branson hebben beiden beloofd duizenden satellieten naar een baan met een lage baan om de aarde te sturen, zodat snel en betrouwbaar internet beschikbaar is op elk punt op aarde. Het is een prachtige droom, en misschien een beetje een stretch, maar zeker een orbitale landkoorts. In het verleden heeft de plotselinge kapitaalstroom naar de grenzen bijna onvermijdelijk tot conflicten geleid. Maar zou deze commerciële ruimtewedloop kunnen leiden tot een oorlog met privéruimtes?

Hoewel er geen reden is om te geloven dat Musk of Branson plotseling gewelddadig zouden worden, is het niet moeilijk je voor te stellen hoe ze hun voertuigen zouden kunnen bewapenen. Het beschouwen van de bewapening van de ruimte is lange tijd een hobby geweest voor Amerikaanse en Russische defensiebureaus, en heer weet dat er voldoende documentatie van is om een ​​levendige discussie op gang te brengen. Er is ook dit: de ruimte is geen land en heeft (afgezien van Thanos) geen soevereiniteit. Wat houdt SpaceX ervan tegen om een ​​laseraanval op Virgin Galactic op te zetten of een boarding party naar een Blue Origin-schip te sturen?

Het antwoord, zo blijkt, is zowel eenvoudig als weinig inspirerend: de Verenigde Naties. De wetten die de ruimte besturen zijn vrij eenvoudig maar niet zo onvolwassen dat wereldleiders niet hebben nagedacht over het potentieel voor een internationaal conflict.

SpaceX Falcon 9 loopt terug tot snelle Orbital Delivery voor SES communicatiesatelliet http://t.co/qHH8nh3QNV pic.twitter.com/IYfvLiZap9

- Spaceflight101 (@ Spaceflight101) 24 februari 2016

Het VN-verdrag over beginselen die de activiteiten van staten beheersen bij de exploratie en het gebruik van de kosmische ruimte, inclusief de maan en andere hemellichamen, die in 1967 in werking zijn getreden, verbiedt het bewapenen van de ruimte vrijwel volledig. Het is eigenlijk een geweldig artefact van internationale diplomatie, wat zowel de angsten uit de Koude Oorlog als het optimisme van de vroege jaren van ruimteverkenning weerspiegelt.

Hier is een bijzonder ontroerende passage:

"Staten die Partij zijn bij het Verdrag zullen astronauten beschouwen als afgezanten van de mensheid in de ruimte en zullen hun alle mogelijke hulp verlenen bij een ongeval, nood of noodlanding op het grondgebied van een andere Staat die Partij is of op volle zee. Wanneer astronauten een dergelijke landing maken, moeten ze veilig en snel worden teruggebracht naar de staat van registratie van hun ruimtevoertuig."

"De verkenning en het gebruik van de ruimte, inclusief de maan en andere hemellichamen, zal worden uitgevoerd ten voordele en in het belang van alle landen, ongeacht hun graad van economische of wetenschappelijke ontwikkeling, en zal de provincie van de gehele mensheid zijn.”

Dit betekent dat het veranderen van de maan in een Death Star voor Amerika is, maar niet voor Bezos. Maar wacht - hoewel het in de jaren '60 moeilijk zou zijn om de commerciële ruimteverkenning te voorspellen, lijken de diplomaten uit die tijd hun tijd vooruit te zijn.

"Staten die Partij zijn bij het Verdrag dragen de internationale verantwoordelijkheid voor nationale activiteiten in de ruimte, inclusief de Maan en andere hemellichamen, ongeacht of dergelijke activiteiten worden uitgevoerd door overheidsinstanties of door niet-gouvernementele organisaties, en om te waarborgen dat nationale activiteiten worden uitgevoerd in overeenstemming met de bepalingen van dit Verdrag."

Kort gezegd is de Amerikaanse overheid verantwoordelijk voor het in lijn houden van SpaceX en moet het Verenigd Koninkrijk Virgin reguleren. Maar laten we zeggen dat ze dat niet doen, en Musk en Branson starten een kleine wapenwedstrijd over de ruimte. Hun respectieve regeringen zouden het verdrag schenden, maar welke wetten zouden ze overtreden?

Het Internationaal Strafhof, dat personen en organisaties kan vervolgen voor misdaden buiten de nationale jurisdictie, heeft geen geschiedenis van de aanpak van ruimtecriminaliteit, een ontluikend veld. De ruimtemisdadigers zouden daarom vervolgd worden vanwege hun gedrag op de grond. Een internationaal incident zou graag op nationaal niveau worden behandeld, wat vooral interessant is als je bedenkt dat de hoeveelheid speelruimte die het internationale recht biedt, individuele landen biedt. Het U.N.-Verdrag stelt niet voldoende taal naast "voordeel en in het belang van alle landen" om elk land dat een regel maakt uit te sluiten. Te dien einde zullen ruimtegebonden bedrijven moeten lobbyen op nationaal niveau, wat betekent dat ze landen van elkaar kunnen spelen om soepeler regelgeving of belastingvoordelen of grondbeurzen te nastreven. En de mensen die ruimtegerelateerde bedrijven runnen, moeten voorzichtig zijn met waar ze naar toe gaan als ze bang zijn voor vervolging.

Er zijn niet genoeg juridische precedenten om zeker te zeggen wat er zou gebeuren als een bedrijfsconflict een ruimtegevecht zou veroorzaken, maar het is redelijk veilig om te zeggen dat de gevolgen snel en ernstig zouden zijn. Het is ook eerlijk om te zeggen dat het echte conflict vrijwel zeker op Aarde zal plaatsvinden en over smakeloze dingen zoals geld en invloed. Space War is onvermijdelijk in de zin dat een tweede ruimtetijdperk onvermijdelijk is en oorlog onvermijdelijk is. Maar bedrijven zijn niet sterk genoeg om in een baan om de tuin te komen.

Nou, degenen die daar nu zijn, zijn toch niet.