Het echte probleem met "So-Called Sex Parties" in Silicon Valley

"Ongeveer een keer per maand, op een vrijdag- of zaterdagavond, komen de Silicon Valley Technorati samen voor een drugsverslaafd, seks zwaar partijfeest."

Dus begint een nieuwe expositie van de vermeende seksfeesten van Silicon Valley door journaliste Emily Chang in haar aankomende boek, Brotopia, die deze week werd uitgetekend in Vanity Fair - en zwaar aangevochten in de dagen daarna.

Volgens Chang is dit soort feest een open geheim voor degenen die het weten. Ze hebben zeer scheve sekse-verhoudingen die ervoor zorgen dat de grotendeels mannelijke elite van Silicon Valley kan profiteren van jongere vrouwen in een systeem van dubbele standaarden. Het uittreksel van haar boek - dat uitkomt op 6 februari - verrekening een reeks van verdere rapporten, eerste hand geschillen en tegen-beschuldigingen.

Een geval van "Hij zei, zij zei"?

In een Medium post gepubliceerd op woensdag, ondernemer Paul Biggar, die was op het feest beschreven in de Vanity Fair uittreksel, zei dat terwijl hij geen groepsseks of drugs zag, hij het artikel van Chang wel degelijk als correct vond.

Ik kan veel details van het feest bevestigen. De uitnodiging, de belegger wiens huis het was, het decor en de opzet voor de knuffelplas. Ik heb sindsdien met Emily Chang gesproken en niets wat ze zei staat op gespannen voet met wat ik zag.

Dit was niet gefactureerd als een seksfeest; het was officiële partij van het VC-kantoor. Maar we waren er zeker klaar voor - er was een soort "knipoog, knipoog, duw" ding aan de hand. We werden gewaarschuwd voordat we niet bang waren voor de dingen daar, geen foto's waren toegestaan ​​(!), En absoluut niemand vertellen wat we zagen. Ik heb mijn mede-oprichter een sms gestuurd "Ik denk dat ik ben uitgenodigd voor een seksfeestje."

Uitbreiden op zijn medium post, Biggar vertelt omgekeerde dat "de helft van de mensen dacht dat het een professioneel feest was, en de helft van de mensen dacht dat het een Steve en Genevieve-feestje was", verwijzend naar Steve Jurvetson, zijn voormalige vrouw, en durfkapitaalbedrijf Draper Fisher Jurvetson (DFJ), dat hij tot nu toe runde hij was vorige herfst buitengesloten. Hoewel de redenen voor zijn ontslag nog onduidelijk zijn, meldden sommige verkooppunten dat dit te wijten was aan bedrog met betrekking tot persoonlijke relaties, zoals Recode gerapporteerd op het moment.

"Steve's vrienden zijn gefocust op de verklaring dat er geen seks was, geen naaktheid, dat soort dingen, maar het punt van de anonieme bron in Chang's boek is dat er een knuffelplas was en dat ze zich verplicht voelde om te nemen drugs omdat het een werkgebeurtenis was - ze proberen daar in hun verklaringen van af te wijken, "vertelt Biggar omgekeerde.

Biggar noemde DFJ niet in zijn originele medium post, maar Axios deed op 11 januari, waarin DFJ zich publiekelijk verontschuldigde voor het evenement:

"We waren ontsteld over het gedrag op het feest dat volledig in tegenspraak was met de cultuur van DFJ, die is en zal blijven steunen op de waarden van respect en integriteit. We zouden nooit willen dat iemand zich ongemakkelijk voelt en het spijt ons als dat is gebeurd."

Het toch al virale verhaal kreeg nog meer aandacht toen, zoals tech-verhalen onvermijdelijk lijken te doen, Elon Musk in het debat werd betrokken. Vroeg Musk Bedrade:

"Dat DFJ-feest was saai en zakelijk, met nergens seks of naaktheid. Nerds op een bank zijn geen 'knuffelplas'. Ik werd de hele nacht opgejaagd door door DFJ gefinancierde ondernemers, dus ging rond 1 uur slapen. Nergens is het de moeite waard om over te schrijven. Het leukste was Steve om rond middernacht een modelraket aan te steken. '

Vrijdag nam een ​​andere deelnemer van de partij, Mason Hartman, de sociale media om de rapportage van Chang te betwisten, en zei dat ze ondanks het feit dat ze tot bijna 5 uur 's nachts in de Lost City / Glamazon-party was, geen seks of naaktheid en minimaal geknuffel zag.

Ik wil enkele langere opmerkingen delen over de zogenaamde 'seksfeest' van Silicon Valley, die de ronde doet. (Wees gewaarschuwd: de waarheid is saai.) Pic.twitter.com/T4BrLTeFof

- Mason Hartman (@webdevMason) 12 januari 2018

Hartman benadrukte ook dat haar ervaring met het feest werd gedeeld door andere aanwezigen. Volgens een screenshot dat ze postte, beschreef Alexander Green zijn nacht als rondhangen "praten over Bach en machine learning en OpenGL de hele nacht."

Ik ben * niet *, zelfs niet in de buurt van de enige die dit zegt. pic.twitter.com/N8cmBRWdgz

- Mason Hartman (@webdevMason) 12 januari 2018

In een e-mail naar omgekeerde, Hartman voegt eraan toe dat, naast de onnauwkeurigheden van Changs rapportage, ze zich zorgen maakt over het effect dat het verhaal van mannen die op vrouwen azen op meisjes zal hebben: "Ik ben echt erg bezorgd dat jonge vrouwen die geïnteresseerd zijn in tech, de indruk hebben dat er is geen ondersteuning voor iemand zoals zij of dat iedereen die hulp aanbied gewoon wacht om een ​​zet te doen. Dat is helemaal niet mijn ervaring geweest. '

Chang antwoordt

Op vrijdag reageerde Chang publiekelijk op Twitter dat "op een groot bedrijfsfeest verschillende mensen verschillende ervaringen hebben. In dit geval is een van mijn bronnen daar gepromoveerd, anderen beschrijven drugsgebruik of voelden zich ongemakkelijk. '

Een paar gedachten van mij: pic.twitter.com/2NP6iEUrG3

- Emily Chang (@emilychangtv) 12 januari 2018

In haar tweet steunt ze haar rapportage en probeert ze het gesprek opnieuw te focussen op de 'veel bredere cultuur die vrouwen grotendeels heeft verlaten op de grootste welvaartscreatie in de geschiedenis van de wereld'.

Toen ze naar commentaar werden geroepen, verwezen zowel Chang als haar publicist omgekeerde terug naar haar tweet.

Chang's Story roept grotere vragen op

Misschien sloeg het boekuittreksel van Chang zulk een zenuw, juist omdat haar rapportering voor haar critici de ergste verdenkingen van Silicon Valley bevestigt, terwijl het verhaal - of 'het circus rond de media' - voor haar aanhangers gewoon doorgaat in 'wat mensen willen'. lees over - seks, drugs, bondage, wat dan ook, "zegt Hartman.

En natuurlijk gebeurt dit alles in een cultureel moment waarin de ervaringen van vrouwen op de werkplek voorop lopen in een breder nationaal gesprek. Uiteindelijk, of lezers nu geloven dat het DFJ evenement in kwestie een seksfeest was of niet, roept Changs verhaal bredere vragen op over de rollen, kansen en alternatieve kosten voor vrouwen in de technologie.

Hartman zegt: "Er zijn echte problemen … en het afleidende element van de vermeende sekspartij is echt hinderlijk voor mij."

Ondertussen heeft Biggar deze visie op de "Was het een seksfeestje of niet?" debat. "Steve Jurvetson zou kunnen denken dat het hebben van een knuffelplas in een werkcontext OK is," maar hij is het ten dele oneens met, en stelt voor, "in plaats daarvan misschien een seksuele intimidatiepartij te noemen."