Ryan Reynolds probeert zijn eigen McConaissance

Ik weet wat je van plan bent, Ryan Reynolds. Ik zie deze nieuwe pogingen om je personage op het scherm in het publieke oog te veranderen, van een moedige manchild tot serieuze acteur en, hopelijk, een legitieme actiester. Ik bewonder de aanpak, maar ik vrees dat je je hoofd sneller tegen een plafond zult slaan dan anderen die deze make-over hebben geprobeerd.

Reynolds probeert zijn eigen McConaissance. Als zijn nieuwe slate van films een aanwijzing is, probeert hij zijn carrière uit de sloot van lowbrow, fart-geregen gewauwel en meh actie te sturen. Voordat we de rood-passende olifant in de kamer naderen, bekijk zijn komende dramatische draai Mississippi Grind:

Dat de meeste mensen het niet zullen vinden Mississippi Grind bij hun lokale multiplex mist het punt van het streven naar Reynolds. Hij slaat dit voor de lofbetuigingen, om wat dramatische street cred te bouwen. Deze wending lijkt vroege dividenden te betalen, zoals Mississippi Grind houdt 90% vast aan Rotten Tomatoes. De critici bulken lof over zowel Ben Mendolsohn als Reynolds. David Rooney zei over Reynolds in zijn Hollywood Reporter review: "Het is moeilijk te onthouden dat de talenten van deze belachelijk knappe acteur effectiever worden gebruikt."

Mississippi Grind is een stap in de goede richting, een poging om te beginnen met het wissen van wat een ruig decennium is geweest plus voor Reynolds. De missers zijn deprimerend stabiel, van Blade: Trinity aan het manische misvuur Smokin 'Aces naar Het voorstel naar De wijziging - en zo gaan we verder. De pure vermelding van Groene Lantaarn is genoeg om fanboys te sturen naar hun inhalers. Wat was deze?

Reynolds 'baan diende als het foto-negatieve van Bradley Cooper's. Ol 'Coop is uitgegroeid tot een van de meest gewilde leidende mannen in Hollywood nadat hij zijn start kreeg in hetzelfde niet-veeleisende filmische fastfood dat Reynolds deed. Ondertussen is Reynolds veranderd in oververhitte resten.

Matthew McConaughey heeft dit pad vóór Reynolds in kaart gebracht. McConaughey was verdwaald in het vagevuur van rom-coms en faalde bij falen voordat hij zijn spel opnieuw vormde en uiteindelijk het podium bereikte op Oscar-avond. Hij begon klein, onder de radar met films als De Lincoln-advocaat, Killer Joe, en Modder om cred op te bouwen in Hollywood. Mississippi Grind zou Reynolds 'eigen kunnen zijn Lincoln Lawyer.

In tegenstelling tot McConaughey, is Reynolds ook een pond vlees aan fanboy-natie verschuldigd na het doden Groene Lantaarn. Zijn verlossing zou kunnen komen in de vorm van Deadpool, een vloekende, slagende superheld met een aantal van de meest toegewijde volgers in het hele stripuniversum. De film daalt in februari 2016, en de trailer die op de San Diego Comic-Con is geslagen, stuurde fans in een schuimige waanzin, met eisen om het opnieuw te zien als het eenmaal was afgelopen. Dit is een goed teken voor Reynolds en de film, en misschien zijn beurt als Deadpool zal verder werken om zijn nieuwe beeld te cultiveren.

Mississippi Grind zou een lange weg moeten gaan in het ontsluiten van meer tot nadenken stemmende wegen in de carrière van Reynolds. Deadpool zou hem goed moeten doen met fanboys. Maar met nieuwe macht komt nieuwe verantwoordelijkheid, en ik ben er niet zeker van dat Reynolds de hoogten van McConaughey kan bereiken. Hij mist nog steeds een fysieke transformatie, en ik heb het niet over het laten groeien van een baard of het behalen van 12 pond; Ik heb het over uitgemergelde McConaughey, ik heb het helemaal opgeblazen De Niro. Een soort van beeld-make-over kan niet volledig worden gerealiseerd totdat fysieke conflicten in het spel worden gebracht. Als dat gebeurt, zullen we misschien over enkele jaren een nieuwe term verzilveren: The Reynoldssance.

Heeft niet helemaal dezelfde ring, toch?