Waarom Holocaustdrama's relevanter zijn dan ooit

Je hebt misschien een heropleving gezien van nieuwe filmdrama's in het nazi-thema, waaronder De hoge man in het kasteel serie. Hoewel de industrie veel foto's van de Holocaust heeft geproduceerd, zou ik zeggen dat dergelijke reflecties op het scherm relevanter zijn dan ooit. Ze blijven vervelende parallellen weerspiegelen tussen het verleden en de opkomst van fascistische retoriek in de Amerikaanse politiek.

Neem László Nemes ' Zoon van Saul, die de Oscar voor beste buitenlandse film won. De mooiste van een nieuwe oogst van films met Holocaust-thema's, het leidt tot een opleving van sombere, viscerale films die de toeschouwer herinneren aan de gruweldaad in een tijd dat het aantal Holocaust-overlevenden, dat een verslag uit eerste hand kan geven over de dood kamp gruwelen, wordt slinken. Terwijl de slachting van zes miljoen Joden op scholen wordt onderwezen, raken jongere generaties los van de intieme - en gruwelijke - details.

Op deze manier, Zoon van Saul helpt het verhaal recht te zetten over Sonderkommandos, een zorgvuldig uitgekozen groep Joden die verantwoordelijk was voor het verbranden van de lijken in de gaskamers. Helaas zijn Sonderkommandos in de geschiedenis stereotiep als het 'samenwerken' of 'helpen' van de nazi's om hun eigen soort te doden door andere overlevenden van de holocaust en joden. De zoon van Saul dient als een correctie voor deze misvatting, omdat we Auschwitz zien vanuit het oogpunt van Sonderkommando. Ja, de Sonderkommandos ontvingen weliswaar een iets betere behandeling en meer voorrechten dan de gemiddelde joodse dodenkampgevangene, maar de film onthult ook dat ze wisten dat ze slechts een werkcyclus van twee tot drie maanden hadden voordat ze werden neergeschoten, en op hun beurt werden vervangen.

Net zoals overlevenden verdwijnen, zo ook de nazi-oorlogsmisdadigers die de misdaden begingen. Atom Egoyan's wraakdrama Onthouden, dat afgelopen vrijdag in beperkte oplage werd geopend, gaat in op het probleem van individuele en collectieve geheugenverlies over de Holocaust. Christopher Plummer en Martin Landau schitteren als overlevenden die samenkomen in een verpleeghuis en plannen maken voor de moord op een voormalige bewaker uit Auschwitz, een complot gedreven door wraak en dementie en onzekerheid die langzaam maar zeker Plummer's verouderende brein vertroebelt.

Te zien op het Tribeca Film Festival in april, de documentaire van Ferne Pearlstein De laatste lach omvat optredens van bekende komieken zoals Sarah Silverman en C.K. Louis. De film gaat over humor als een manier van verwerken en reageren op de Holocaust van vandaag, en onderzoekt of het ooit aanvaardbaar is om humor te gebruiken in verband met een tragedie van die omvang, zelfs in een samenleving die de vrijheid van meningsuiting waardeert.

Vincent Perez Alleen in Berlijn, gebaseerd op het boek van Hans Fallada uit 1947 en dit jaar in première ging op de Berlinale, sterren Emma Thompson en Brendan Gleeson als een Duits echtpaar van middelbare leeftijd die hun leven riskeren om zich tegen de nazi's te verzetten. In een recent interview, de cast van Alleen in Berlijn merkte op dat de film lessen uit de echte wereld bevat voor het hedendaagse Europa en de behandeling van vluchtelingen - vooral omdat de recente toestroom van vluchtelingen uit het Midden-Oosten gepaard is gegaan met een toename van geweld tegen allochtonen en nationalistische partijen in Duitsland. Acteur Daniel Bruehl, die een Gestapo-officier in de film speelt, uitte meteen zijn bezorgdheid: "Waar de film mee te maken heeft, is helaas nog steeds erg relevant en actueel omdat in heel Europa, vooral in dit land, er een beweging naar rechts is. Ik denk dat we allemaal heel alert moeten zijn dat we niet vergiftigd worden door al die mensen en hun toenemende racistische en fascistische houding."

Emma Thompson merkte ook opvalt: "Het besef dat mensen de rug toekeren aan mensen die hulp nodig hebben … niet in staat zijn om de waarheid te zeggen, niet in staat te zijn om te zeggen wat je echt voelt waarvan ik denk dat het op dit moment heel actueel is."