Waarom willen Superhelden niet verder ontwikkelen?

Ouderschap is geen belangrijk thema in superheldenstrips. Natuurlijk, ochtendmisselijkheid en veranderende luiers zijn niet zo glamoureus als het bestrijden van het kwaad en het reizen door het universum, maar gezien de enorme diepte en complexiteit van komische universums, is de afwezigheid ervan nogal in het oog springend.

Natuurlijk gaan superhelden naar beneden, maar ze moeten allemaal condooms gebruiken, omdat ze bijna universeel vrij zijn van de super ongewenste zwangerschap. Tal van superhelden blijken het geheime kind te zijn van andere mannelijke superhelden, maar deze kinderen verschijnen niet voordat ze geschikt zijn voor tieners of volwassenen. Hoewel De ongelofelijken slaagt er in om baby's super te maken, het is nog steeds onwaarschijnlijk dat je er een in een stripboek ziet.

Tal van superhelden hebben stabiele relaties en zelfs kinderen in alternatieve tijdlijnverhalen, maar aan de andere kant hebben ze ook klonen, of sterven ze, of elk ander aantal variaties dat een "niet-juiste" versie van hun verhaal vertegenwoordigt. Zelfs Wonder Woman eindigt er een paar met Superman in een paar van deze alternatieve tijdlijnen, inclusief dit hilarische frame van Superman als een L.L. Bean-vader en Bruce Wayne als Bionic Uncle Bruce.

In zekere zin, met de culturele obsessie met het moederschap en de doordringende veronderstelling dat alle vrouwen kinderen krijgen, is het verfrissend om vrouwelijke karakters te zien die niet worden belast door de druk om zich voort te planten. Niemand wil dat Wonder Woman deze maand door de derde baby shower lijdt, of ontwijk vragen over wanneer zij de volgende zal zijn. Maar de behandeling van het zeldzame karakter dat door zwangerschap en bevalling gaat, laat ons zien dat het weglaten van kinderen vaker wel dan niet het gemak van vertelkunst is.

Jessica Jones, van alle mensen, heeft een dochter met Luke Cage. Technisch gezien bevalt ze in een periode waarin ze haar taken als superheld heeft opgegeven, maar na de geboorte van haar dochter dient het kind dezelfde strijd voort te zetten en te onderstrepen die Jones eerder heeft doorgemaakt: ze wordt verscheurd tussen de superheldenwereld en probeert een normaal leven, niet in staat om bij een van beide groepen te passen.

De verhalen van sommige personages gaan in op hun onvermogen om kinderen te krijgen. Poison Ivy is een slechterik en kan zelf geen kinderen krijgen, maar ze is nog steeds vrij moeders, adopteert wezen en beschermt ze in haar Robinson Park-paradijs. Scarlet Witch doet er alles aan om zichzelf kinderen te maken, met behulp van magische energie om haar tweeling te maken, die snel verloren was.

Mystique, verrassend genoeg, had twee zonen, en was niet verwonderlijk een mooie slechte moeder. Haar zoon met medemutant Sabretooth werd opgegeven voor adoptie toen hij een gewoon mens bleek te zijn, ze moest haar andere zoon, de halfdoemende Nightcrawler, in de steek laten. Allebei haar zoons werden verwekt door verleiding en bedrog en hun geboorten zijn dus slechts een deel van de schurkenstatus van Mystiques. Ondanks het opgeven van twee onhandige kinderen, heeft Mystique Rogue overgenomen; ze hadden een tumultueuze relatie en uiteindelijk schakelde Rogue haar in.

We spraken al eerder over Ayesha, de aankomende slechterik van Guardians of the Galaxy Vol. 2, die wordt gedreven door haar verlangen om zich voort te planten. Omdat ze een bovenmenselijk ras is, draagt ​​ze echter niet echt haar eigen kinderen. Ze verscheen voornamelijk in Marvel's Quasar serie, waar ze met verschillende superhelden paren door haar cocons aan hun lichaam te bevestigen. Ze vestigt eindelijk haar aandacht op Quasar, de superheld die zo pro-life is dat hij niet probeert haar cocon te vernietigen. Het beste ding om uit de reeks te komen was deze dekking.

DC's Maxima was oorspronkelijk vrij gelijkaardig aan Ayesha, verzonden vanaf haar thuisplaneet om te paren en haar ras opnieuw te bevolken. Ze streeft consequent naar Superman als haar partner. Reproductie is voor haar een plicht die ze uit plicht jaagt. Ze werd af en toe gesuggereerd biseksueel of lesbisch te zijn en onlangs opnieuw opgestart als een canoniek homo-personage, wat een veel beter verhaal is dan de (alt-toekomstige) tijd die ze met Superman op het graf van Lois Lane uitspeelde.

In beide gevallen zijn deze vrouwelijke personages die worden voortgeplant voortgebracht in dezelfde taal van paren en fokken. Ze worden niet gemotiveerd door het verlangen van de moeder, maar eerder door de noodzaak, en zullen dus eigenlijk geen enkele moederlijke verantwoordelijkheid dragen voor het dragen of opvoeden van hun nageslacht. Ze voeden zich meer met enge sexy buitenaardse verhalen dan verhalen over het moederschap.

Anders, van Marvel Spinnenvrouw vecht tegen haar drang om misdaad te bestrijden terwijl ze flagrant zwanger is. Een deel van het plezier in die strip is dat ze opzettelijk de identiteit van de vader verbergt voor andere superhelden. En, natuurlijk, buiten de grote komische boek-universums, kan ouderschap zorgen voor verbazingwekkende verhalen. Zoek niet verder dan de sage serie voor een verhaal over ouderschap, vanaf zwangerschap, dat nog steeds grappig, sexy, spannend en avontuurlijk is.