De beste advertentie van 2015 is de Dior-parfumadvertentie van Johnny Depp

De beste reclamelijsten van het jaar zijn uitgerold en ze lijken een beetje misplaatst. Op dit punt lijkt het erop dat alle aandacht uitging naar de hartverwarmende, sociologisch belangrijke of meest esthetische grensverleggende.

Er is te weinig aandacht besteed aan algemene stease ("stijl" plus "gemak", als u zich niet bewust bent) in advertenties, of die gewoon bij hun product passen, in plaats van zwaar te handelen in zelfvoldane ironie en meme-able bloeit. Er is iets te zeggen voor de advertentie die zijn product belichaamt - in de vorm van een soort Proustian-overbelasting van het sense-geheugen - in plaats van mensen alleen de commercial en de merknaam te laten onthouden. Hoewel ik dol ben op de kleine Little Richard GEICO-commercial van 2007, functioneren de meeste van mijn favoriete advertenties meer als hyperbolische liefdesbrieven voor de bijzondere glorie van een product.

Dus ik vraag dan: Waarom is de Johnny Depp-starring-advertentie voor Dior's Sauvage-geur niet opgenomen in een van deze zogenaamd definitieve lijsten? Natuurlijk vond ik de dieren op de Android-plek net zo leuk als de volgende. Maar Depp's advertentie voor de nieuwe cologne - Dior's eerste nieuwe versie voor mannen in meer dan 10 jaar - is waarschijnlijk de meest viscerale en tot nadenken stemmende advertentie die ik het hele jaar heb gezien. Het is bijna te perfect om een ​​ideaal te realiseren, alsof iemand net een fles Sauvage op een stuk papier heeft gegoten en een behandeling voor deze commercial op magische wijze is verschenen.

Hoe kan het iets minder dan magie zijn? Wat konden mensen denken dat Depp op een elektrische gitaar jaagt met slechts één hand, waardoor een smerige "Bad to the Bone" / "Mannish Boy" blueslick ontstaat in een kale ruimte van een wolkenkrabber, zoals de Joker wachtend op Batman in de climax van De donkere ridder ?

Iets spreekt tot hem door de vervorming, als om te zeggen Ga naar het westen, John Depp! 'Ik moet hier weggaan,' mompelt hij. Hij springt in de dure buitenlandse zweep, rijdt de hele dag en de hele nacht door. Een CGI-buffel lijkt hem als hij een woestijn bereikt - een fata morgana of een duister voorteken?

De advertentie ontleedt dan de Depp persona, zoals we die kennen en waarderen. Onze held stapt verwoed naar een willekeurig punt in de woestijn, alsof hij Walter White is die meth-afgeleid collegegeld van Walt Jr.

"Wat zoek ik ?," mompelt hij.

Een gier huilt en klapt weg terwijl Depp uit de auto springt, als een symbool van dreigende sterfte - dit moet de plek zijn, Depp denkt. Er moet iets veranderen. Hoe zal het voor mij eindigen: nog drie Tim Burton-films en een vroeg graf? "Er moet een mogelijkheid zijn om hier weg te gaan" … een signaal van Hendrix's "All Along the Watchtower" had goed kunnen werken in dit gedeelte, maar helaas is er alweer een elektrische gitaarsolo aan de gang.

"Het is iets dat ik niet kan zien. Ik kan het voelen … "Depp's mond ligt ver boven de voice-over microfoon.

Maar dan vindt hij de plaats. Hij graaft een diep gat, stapt dan af en begraaft de zijne Carribbean -core piraten bling. Het is niet meer nodig.

De lucht beweegt, en keert een verbrande, dan een paarsachtige kleur. De tijd verdwijnt. De zon gaat onder in het oude tijdperk - misschien niet alleen voor Depp, maar ook voor de mannelijkheid zelf. Onze held glimlacht naar iets op de donker wordende horizon, buiten het scherm - enige verandering in de structuur van het universum - en we zien eindelijk de Jack Sparrow-eyeliner, dik als oorlogsverf aangekoekt. Er stroomt een fles naar binnen, waardoor de scène wordt verduisterd.

Het is magie … Sauvage.

Sauvage is alles wat Depp probeerde te externaliseren over zijn innerlijk - zijn piratenketens waren als gevangenisobligaties. Het parfum verzwelgt de realiteit van de advertentie en zendt de lucht in time-lapse-fotografie. Als een schip in een fles wordt Depp's hele wereld getrokken in een flesje Sauvage.

Adverteren kan meestal een pest zijn in onze samenleving, maar deze commercial liefhebben of haten, je moet een advertentie bewonderen die rechtstreeks vanuit het hart lijkt te komen - of in ieder geval de niet-gemedieerde id. Je ziet de vingerafdrukken van de dikke katten niet helemaal; het is een werk van liefde. Onder onze behoefte aan vreemde postmoderne nevenschikking in onze advertenties, is het verfrissend om mode-advertenties van deze aard gewoon helemaal gratis romantische associatie met ons uit te laten komen. De toeschouwer verdrinkt in deze advertentie, zoals het VIP-gedeelte van een of andere Ibizan-club in de werkelijke geur van Sauvage.

Gefeliciteerd Johnny Depp en Dior, jij hebt het jaar gewonnen.