'The Magicians' kunnen de bal laten vallen in de aflevering van afgelopen nacht

Over de eerste vier afleveringen De magiërs is doorgegaan met het uitproberen van nieuwe dingen. Soms komt het goed uit en past het goed bij de ongemakkelijke reis van hoofdpersonage Quentin Coldwater naar de magische universiteit genaamd Brakebills, en soms lijkt de show te proberen om met veel verschillende verhaallijnen te jongleren genoeg om sommigen van hen serieus te ondermijnen. De cast van personages als Penny, Alice, Eliot en Margo lijkt Quentin rond te zwieren als het logge stapel kaarten die hij in de pilot-aflevering bijna per ongeluk beheerde. Tot dusver was die verscheidenheid een voordeel, maar net als die korte inleiding tot magie, zakte het kaartenhuis op een onaangename manier naar beneden in de aflevering van afgelopen nacht, 'Mendings, Major en Minor'. Zoals Dean Fogg, die nog steeds op herstellen van de aanval van het beest, De magiërs kan herstellen. Maar halverwege het eerste seizoen is het nu een kwestie van hoe lang het zal duren.

Veel onderstromen die de eerste vier afleveringen hebben doorgemaakt, kwamen naar voren in 'Mendings, Major and Minor', zij het op een nogal ongemakkelijke manier. De beperkingen en de aard van magie zijn al sinds het begin van de serie doorverwezen en we hebben een kort overzicht gekregen van hoe melancholie bijna een voorwaarde lijkt om een ​​goochelaar te zijn. Het komt allemaal terug op emo zijn. Misschien is dat plus iets wat een beetje sinister is, wat de nog ontbrekende derdejaars klasse overkwam. Maar net als al het andere in deze aflevering, wordt het interessante spul vrij snel verdoezeld om zo veel mogelijk andere verhaalbeetjes te proberen in te pakken die de editors zouden kunnen passen in de urenlange runtime van de aflevering.

We hebben Julia nog steeds aan het wankelen van verbannen te zijn uit de heksenheksen, Alice terugkerend naar Brakebills nadat Quentin haar broer in feite opnieuw had gedood, Penny die onderzocht hoe de potentiële almacht van een reiziger te benutten (die, om eerlijk te zijn, naar voren is gekomen als een van de beste delen van de serie), waarbij Margo en Eliot de alumni van Brakebills proberen te verslaan als hun magische mentoren, en Quentin erachter komt dat zijn vader hersenkanker heeft. Het is allemaal veel om op te nemen.

De gehaaste zwakheden van "Mendings, Major en Minor" kunnen een product zijn van de beste aflevering van de serie van afgelopen week, "The World in the Walls", een die het geduld had om de gebroken thema's in het hart van Brakebills te focussen op de studenten helpen Quentin aan zijn eigen geest te ontsnappen. Waar dat letterlijk en figuurlijk cerebraal was, is deze episode spijtig genoeg oppervlakkig in bijna alle opzichten, sprintend van karakter naar karakter om ervoor te zorgen dat de aflevering op oninteressante manieren met elk van hen inhaalt.

Nergens wordt dit onhandiger behandeld dan de scène waarin de Brakebills-studenten zich plotseling in een soort half-assig Triwizard-toernooi spelen. Niet-boek-lezers konden merken dat ze knipperden en misten, waardoor de show plotseling terecht kwam in een goochelaar die tegen royale tijd opzette en die absoluut geen zin had. Scènes als deze zijn te abrupt en hebben absoluut geen narratief gewicht. Om het publiek emotioneel te laten investeren, moeten ze op zijn minst weten wat er gaande is en wat er op het spel staat. "Mendings, Major and Minor" maakt de fout om te veel dingen te laten gebeuren met de nadruk op de onverklaarde gevolgen van die acties.

En toch De magiërs blijft vol tedere karaktermomenten in zijn onelegante chaos. Het is verfrissend om de bedrijvige relaties tussen studenten en docenten tot bloei te zien komen. "Ik neuk met je, Quentin," grapt Dean Fogg al vroeg met ons hoofdpersonage met een neiging tot zelfspot. Een ander geweldig moment is dat Penny zich realiseert dat hij niet langer de anarchistische klootzak zou moeten zijn.

Maar dan zijn er Quentin en zijn vader, die eerder werd geïntroduceerd in de hallucinatie van Q vorige week. Er is een duidelijke scheiding tussen het paar - de onverklaarde afwezigheid van de moeder is een enorme rode vlag - maar ze kunnen elkaar vertrouwen vanwege de narratieve chaos van de aflevering zelf. "Wat heeft dit voor zin als je echte problemen niet kunt oplossen?" Quentin vraagt ​​naar zijn krachten, bijna alsof hij op het punt staat om op te geven. Het is dit puberale gevoel van geven in plaats van opgeven dat leidt tot het beste moment van de aflevering: Quentin assembleert het modelvliegtuig van zijn vader voor hem met behulp van magie.

De magiërs heeft nog steeds tijd om zichzelf goed te maken. Net als het modelvliegtuig in de eetkamer van Quentin's vader is de show verspreid en in stukken. Nu is het aan Quentin, wiens eigen verhaal moet doorgaan in iets anders dan het lastige vis-uit-water, om de stukken weer samen te voegen.