J.J. Abrams bouwt een 'Twilight Zone' op groot scherm met de Cloververse

Is er ooit zoiets geweest Klaver veld ? Nou ja, er is op het eerste gezicht genoeg geweest. Found-footage-films zijn tegenwoordig in overvloed en ze hebben geleid tot een eens zo fascinerende subsectie van de populaire cinema om te worden gereduceerd tot een goedkope gimmick. Maar, meer in het bijzonder, we hebben het over het universum rondom de Klaver veld mythos die is opgebouwd rond producer J.J. Abrams 'monsterfilm uit 2008, en nu de mysterieuze kleinschalige thriller 10 Cloverfield Lane. We zullen het de 'Cloververse' noemen.

Als je voorbij de Slusho-virale marketing, de idiote fantheorieën en de mysterieuze doosaanpak die typerend zijn voor de films en tv-shows van Abrams 'Bad Robot Productions kijken, zien we een snel uitbreidend en buitengewoon uniek filmisch universum - een die niets heeft te maken met superhelden of oorlogen tussen de sterren of zelfs ambities om miljarden dollars te verdienen. In plaats daarvan lijkt Abrams een groot scherm artistiek equivalent van een van zijn favoriete shows te bouwen: Rod Serling's klassieke multi-genre bloemlezing serie, De schemerzone.

Toegegeven, we hebben slechts één acht jaar oude film en een nieuwe film waarvan we bijna niets weten om hier verder te gaan. Voor zover we kunnen zien, 10 Cloverfield Lane gaat over een meisje (gespeeld door Mary Elizabeth Winstead) die wakker wordt na een auto-ongeluk, gevangen in een doomsday-bunker gebouwd door een ogenschijnlijk gekke kerel (gespeeld door John Goodman), die beweert dat hij haar daar houdt voor haar eigen bescherming tegen een soort van externe kracht. Dus eigenlijk niets te maken met monsters in New York City, toch? Rechts.

Maar het bewijs dat Abrams zichzelf ziet als een forum voor filmmakers om de mogelijkheid te hebben om niet-verwante verhalen te vertellen die drama, fantasie, science fiction, horror en meer mengen, ligt voor de hand in de manier waarop Abrams de marketing achter zich heeft benaderd. 10 Cloverfield Lane.

De film, geregisseerd door nieuwkomer Dan Trachtenberg, is geen normaal vervolg. Het zal niet zijn wat regisseur Matt Reeves van de eerste film suggereerde dat het een vervolg kon zijn toen hij het vertelde Komt binnenkort in 2008: "Er is een moment op de Brooklyn Bridge en er was iemand aan het filmen aan de zijkant van de brug. … In mijn gedachten waren dat twee films die elkaar een kort moment kruisten, en ik dacht dat er iets interessants was in het idee dat dit incident gebeurde en er zijn zoveel verschillende gezichtspunten, en er zijn op die avond verschillende films te zien die we hebben net een stuk van een ander gezien."

Dit is niet zomaar iemand die vanuit zijn mobiele telefoon een monsteraanval in New York City filmt. In plaats daarvan, 10 Cloverfield Lane is een bloedverwant, een spirituele opvolger van het soort verhaal dat verteld wordt Klaver veld. "Deze film is zeer doelbewust niet genoemd Cloverfield 2, omdat het dat niet is Cloverfield 2, "Abrams vertelde Fandango in februari en voegde eraan toe:" de associatie is duidelijk en er zijn meerdere connecties - en er is een groter idee voor ons met deze films en deze connectie."

Abrams 'sentiment, en zijn insinuatie dat er nog meer ideeën zijn verbonden aan de' Cloververse ', impliceren dat er een bredere, meer bovennatuurlijke wereld is die er is, en het is klaar om nog groter te worden. "Ik zou liegen als ik niet zou zeggen dat er iets anders is dat, als we het geluk hebben om het te doen, echt cool kan zijn dat sommige verhalen met elkaar verbindt," vertelde Abrams Entertainment per week. "Dit is slechts deze film, en het zijn maar twee films waar we het nu over hebben. Er is nog iets dat we zouden willen doen, en hopelijk krijgen we een kans."

Dit soort vermogen om van verhaal naar verhaal te springen terwijl ze onder een enkele verwaandheid worden gehouden, doet daar extreem aan denken De schemerzone, en het is geen fout. De baanbrekende show van Serling is toevallig een persoonlijke favoriet van Abrams, die zijn affiniteit met verschillende bizarro's heeft laten vallen Twilight Zone verhalen gedurende zijn hele carrière.

'Operation Walking Distance', de duistere militaire operatie in Abrams 'hulde aan Spielberg Super 8, is genoemd naar de Twilight Zone aflevering genaamd "Walking Distance", die Abrams op de plaat heeft opgenomen en zijn favoriet is. Een aflevering van 2000 van Geluk, mede gecreëerd door Abrams, was een eerbetoon dat plaatsvond in een paranormaal droomlandschap, werd gefilmd in zwart en wit, en geregisseerd door Twilight Zone alum Lamont Johnson. In 2013 kocht Abrams ook de rechten om een ​​tv-show te maken op basis van een niet-geproduceerd Rod Serling-script met de titel "The Stops Along the Way." De hommages gaan maar door.

Met de Cloververse maakt Abrams zichzelf het hedendaagse equivalent van Serling, een verteller met zijn hand in een reeks afzonderlijke maar verbonden genrevellen. Om Serling te parafraseren, wil Abrams ons laten reizen door een andere dimensie, een dimensie niet alleen van zicht en geluid, maar ook van geest en van filmgeschiedenis. Het is een reis naar een wonderbaarlijk land waarvan de grenzen zijn dat van de verbeelding. Je volgende stop, de Cloververse.