Een gids voor de sprekende hoofden Songs 'Documentary Now!' lampoons

Regisseur Jonathan Demme's concertfilm uit 1984 Stop met zin maken, met een iconische live-uitvoering van de Talking Heads, is een onmiskenbaar unieke klassieker … daarom is IFC's mockumentary-serie Documentaire nu! De spoof van de film, Final Transmission, is zo perfect.

Meer dan acht nummers als de faux-Talking Heads-band Test Pattern, Fred Armisen, Bill Hader en Maya Rudolph steken met veel plezier de draak met de onophoudelijke concertervaring. Co-regisseur Alex Buono vertelde omgekeerde dat ze niet alleen de Demme-film deconstrueerden, maar een hele generatie stadiumconcerten bij het uitzoeken van de structuur van hun aflevering.

"Het hele ding was hoe bands uit die tijd een paar hits zouden hebben en dan in diepe bezuinigingen zouden raken, dan zouden ze politiek worden, dan zou de leadzanger op wereldmuziek gaan en in een rare richting gaan," vertelde Buono omgekeerde. "Fred was zeker meer vertrouwd met dit muziektijdperk dan wie dan ook op de Documentaire nu! team, en de nummers moesten van punten springen, maar het werd meer een eerbetoon aan het hele tijdperk van de muziek."

Dus wat waren die die van de punten afsprongen die hielpen om een ​​belachelijk grappige satire te inspireren? Dit zijn onze beste gissingen.

Testpatroon nummer: "This Is the Street"

• Talking Heads song: "Psycho Killer"

Armisen loopt op het podium in "laatste uitzending" in principe op precies dezelfde manier als Byrne doet Stop met zin maken, behalve dat terwijl de leidende man van Talking Heads een boombox heeft, Armiten een speelgoedrobot heeft om de bliepjes en bloops af te leiden die naar de jaunty-opener leiden. "This Is the Street" is veel onschuldiger dan "Psycho Killer", maar ze vullen elkaar mooi aan.

Testpatroon nummer: "Art + Student = Slecht"

• Talking Heads song: "Found a Job"

Een commentaar op het bescheiden begin van de kunstacademie en de rockband Fame van de Talking Heads zelf, Test Pattern's "Art + Student = Poor" heeft hetzelfde abrupte staccato new wave geluid dat het tweede album van de echte band typeerde, Meer liedjes over gebouwen en voedsel, in het bijzonder het nummer "Een baan gevonden." Gelukkig vond iemand werk.

Testpatroon nummer: "I'm Alert"

• Talking Heads-liedjes: "Burning Down the House" / "Making Flippy Floppy"

Vol met rare solo's, een ton overdubs en een concertuitvoering waarbij mensen om een ​​of andere reden op hun plaats rennen, is 'I'm Alert' bedoeld om (op de meest catchiest mogelijke manier) het idee te verzenden dat de Talking Heads gewoon op het punt om te groot te worden voor hun reeksen. Ze konden duidelijk nog steeds het soort ongelooflijke liedjes schrijven dat hen op dat punt bracht.

Testpatroon nummer: "Indeng Indeng"

• Talking Heads-gerelateerd album: Mijn leven in de Bush of Ghosts

Dit hilarische nummer, waarin Armisen samen met een antire Balinese gamelanband speelt, spijkert op het punt waarop een band experimenteel en pretentieus begint te worden. Het gevolg hiervan is het samenwerkingsalbum van Byrne uit 1981 met Brian Eno Mijn leven in de Bush of Ghosts, waarin wereldmuziek, gevonden samples en elektronische soundscapes zijn verwerkt.

"Het was vrij moeilijk om een ​​echte Balinese stijlgroep in LA te vinden, dus we zijn uiteindelijk naar het Indonesische consulaat gegaan waar ze toevallig een weekendbijeenkomst van traditionele Balinese muzikanten hebben gehad," vertelde Buono omgekeerde. "Fred ging en ontmoette hen, vastgelopen met hen, en zij allen creëerden het lied met traditionele muziek en Fred speelde erover."

Testpatroon nummer: "Everybody's Around"

• Talking Heads song: "Making Flippy Floppy"

Behalve de monochrome, Americana-getinte beelden op de achtergrond van beide Stop met zin maken en "Laatste verzending", is er geen echte één-op-één vergelijking tussen de eigenlijke liedjes. De Documentaire nu! nummer lijkt zijn dansbare beat opnieuw te delen met de Talking Heads-track "Making Flippy Floppy."

Testpatroon nummer: "Bespaar tijd voor mij

• Talking Heads-nummer: "Genius of Love"

Misschien wel het meest gedurfde moment in Stop met zin maken is wanneer Byrne het podium verlaat en Weymouth en Frantz als hun afzonderlijke zijproject Tom Tom Club verschijnen en hun single "Genius van Liefde" zingen. Het is uit het linker veld, net als Maya Rudolph-fronted ballad van Test Pattern.

"Save Time For Me" was het enige nummer uit de aflevering dat niet door Armisen is geschreven.

** Testpatroon-nummer: "I.O.U. 7 centen"

• Talking Heads-nummer: "Swamp"

Er is geen nummer dat zo'n beetje afwijkt van het typische repertoire van de band in Stop met zin maken, maar Armisen's "Final Transmission" vertrek naar een rokerige Tom Waits-achtige rasp lijkt gemodelleerd naar Byrnes eigen schuurpapier in het nummer "Swamp".

Testpatroon nummer: "Time to Go"

• Talking Heads-nummer: "Take Me to the River"

Een ander onlogisch paar, "Time to Go" is een eenvoudig afscheid dat niet overeenkomt met bepaalde muziekstijlen van nummers in Stop met zin maken. Maar toch, de finale songtekst van "Take Me to the River" volgt de uitzending van beide nummers in hun respectievelijke documentaires.

Documentaire nu! wordt elke woensdag uitgezonden op IFC.