'Waco' première: de nieuwe miniserie is brutaal en essentieel

Het is 25 jaar geleden dat 76 leden van een religieuze sekte stierven, vreselijk, in een brand op hun platteland in Texas, na een stand-off van 51 dagen met politie en justitie. In die tijd domineerde de Waco Seige de krantenkoppen en updates over de status van de impasse waren must-see-tv toen de 24-uursnieuwsnetwerken nog jong waren. Waco, de nieuwe zesdelige miniserie die de val van de Branch Davidians dramatiseert, is net zo fascinerend om naar te kijken. Het is ook uiterst onaangenaam, omdat het niet afschuwt van bruut geweld of de ongemakkelijke realiteit dat dit meer was dan alleen het verhaal van enkele gekke sektes.

Vanavond, om 10 uur oost, Waco wordt het eerste scriptedrama op het Paramount Network, een nieuw omgedoopt kanaal dat voortkwam uit de as van de brochtgerichte Spike. De beperkte serie is zo serieus dat het bijna een mission statement is: "Wij zijn niet de Ultiem vechten of Stripperella kanaal. "Dit kan een probleem zijn, want televisie mist niet ultra-ernstige en serieuze drama's, maar Waco Het verwerken van een tragische, fascinerende en verkeerd begrepen gebeurtenis in vrij recente geschiedenis verheft dingen.

Taylor Kitsch van Vrijdag nacht lichten roemsterren als de leider van de Branch Davidians, David Koresh. Hij is mager en sport met een duidelijk jaren '90 (en enigszins teleurstellend) mul, maar je kunt vertellen dat Koresh een charmeur is, op zijn eigen manier. Diepzinnige, charismatische en toegewijde showrunners Drew en John Erick Dowdle kozen ervoor om Koresh als een sympathiek persoon te laten zien, in plaats van alleen de dode sekte-leider die hij zich herinnert. Maar hij was nog steeds een sekteleider, en Waco behendig op de lijn om hem sympathiek te maken, zelfs als hij meerdere vrouwen trouwt, mogelijk kinderen krijgt met zijn minderjarige vrouwen en illegale wapens opslaat.

Die verontrustende aspecten van de religieuze sekte van Koresh waren wat het Bureau van Alcohol, Tabak, Vuurwapens en Explosieven interesseerde, en ze wilden deze geschifte sekte overvallen om een ​​broodnodige PR-overwinning te scoren. Dit ging niet zoals gepland, en als gevolg van een reeks blunders en miscommunicaties, werd het dodelijk. De 51-daagse belegering is het meest vertederende aspect van het Waco-verhaal, maar de miniserie confronteert de toeschouwers onverbiddelijk met een bloedig en gruwelijk vuurgevecht, een dat meerdere doden aan beide kanten achterliet.

Waco beschildert de ATF of de FBI niet echt als de echte slechteriken. Michael Shannon's onderhandelaar van de FBI, Gary Noesner, wil de Branch Davidians begrijpen en wil wanhopig verder bloedvergieten vermijden. Helaas is er niet genoeg van dat begrip om rond te gaan, en Waco toont op pijnlijke wijze hoe dat op zichzelf een tragedie is.

Dit is niet The People v. O. J. Simpson, een andere recente blik op een groot evenement uit de jaren '90. Die geweldige show had dramatische momenten en bood inzicht in de zaak die in sommige opzichten de tijdsperiode definieerde, maar het was leuk om te zien. (David Schwimmer zei zeker een aantal keren 'Juice' tijdens het spelen van de vader van Kim Kardashian!) Waco heeft dat niet.

Het grootste wat ontbrak in populaire opvattingen over de Waco Seige was het grafische inzicht in hoe zinloos en triest alles was. Als Waco Is moeilijk om te zien, dat is een soort van het punt. Het had altijd moeilijk geweest moeten zijn om te kijken.

Waco premières op woensdag om 22:00 uur Eastern on the Paramount Network.