Vulcan Mind Melding is helemaal echt

"Mijn geest voor ogen", gaat het Vulcaanse spreekwoord. "Mijn gedachten aan je gedachten." De Vulcans wisten wat er aan de hand was. Gaan we een tijdperk in waarin hersamenvallen echt is?

Hoewel we nooit gedacht hadden dat het ooit de sciencefictionwereld zou verlaten, wordt de Vulcan mind meld snel realiteit, hoewel we onze handen niet kunnen gebruiken om het te doen - in ieder geval nog niet. Door de hersenen van dieren samen te bedraden, hebben wetenschappers een manier ontdekt om de hersenactiviteit van het ene dier naar het andere over te brengen, zodat de dieren elkaar kunnen leren problemen op te lossen. En het is niet beperkt tot slechts twee dieren.

Onderzoekers ontwikkelen al verschillende jaren brain-to-brain-interfaces: in 2013 ontdekte Miguel Nicolelis, een neurobioloog aan de Duke University, dat ratten waarvan de hersenen via elektroden waren gekoppeld, zouden samenwerken om taken op te lossen, zelfs als ze zich in aparte kamers bevonden. Om dit te doen, implanteerden de onderzoekers micro-elektroden in de motorische cortex - het deel van de hersenen dat zich bezighoudt met vrijwillige beweging - van twee ratten. Eén rat werd geleerd een bepaalde hendel te raken om een ​​beloning te krijgen, en de elektroden registreerden de activiteit in het brein van de rat toen het goed ging. Deze activiteit werd 'overgeheveld' naar de tweede rat, die was opgezet in een kamer met een identiek systeem met hendel en beloning. De tweede rat, die breininvoer ontvangt van zijn buurjongen, raakt 70% van de tijd de rechterhendel. Dit experiment bleef werken, zelfs wanneer de ratten duizenden mijlen van elkaar verwijderd waren en de hersensignalen via het internet werden overgedragen.

Nu hebben Nicolelis en zijn team aangekondigd in het tijdschrift Wetenschappelijke rapporten dat ze hetzelfde kunnen doen, maar dan met meerdere dieren - het creëren van een mind-meld-netwerk aangeduid als een "brainnet". Deze keer impliceerden hun experimenten twee of drie rhesus-makaken die via hersenelektroden met elkaar in aparte kamers waren verbonden. De apen waren belast met het besturen van een enkele robotarm, maar elk van hen had controle over verschillende dimensies. Na verloop van tijd leerde de aap-brainnet samenwerken om de robotarm naar een bewegend doelwit te verplaatsen, waarbij elk van de apen een kleine beloning voor sap verdiende.

In een ander experiment, de onderzoekers aangesloten vijf ratten via hun hersenen. Om een ​​sensorische "cue" voor de ratten te creëren, veroorzaakten ze vervolgens een tactiele sensatie bij de ratten door elektrisch de somatosensorische cortex te stimuleren, die zich bezighoudt met het tastgevoel. Bij presentatie van deze keu leerden de ratten dat ze beloond zouden worden met water als ze erin slaagden hun hersenactiviteit te synchroniseren. Hoe ze dat deden is nog steeds niet helemaal duidelijk, maar ze waren in staat om het te doen.

Uiteindelijk ontdekten de onderzoekers dat ratten andere patronen van elektrische stimulatie - de hints van de hersenen - konden oppikken en hun gesynchroniseerde gedrag in reactie daarop konden aanpassen. Door ratten te 'leren' om bepaalde hersenpatronen te associëren met veranderingen in temperatuur en luchtdruk, slaagden onderzoekers er zelfs in om ratten de kans op regen te laten voorspellen. "De ratten konden taken over dieren verdelen, dus hun individuele werklast was veel kleiner", vertelde Nicolelis LiveScience. "Dat hadden we in het begin niet verwacht."

We zijn nog ver weg van het overdragen van gedachten in Vulcan-stijl, maar dit onderzoek toont aan dat het niet onmogelijk is. Dit soort technologie kan tal van toepassingen hebben: het verbinden van verlamde en gezonde mensen als een nieuw type fysiotherapie of, zoals de onderzoekers suggereren, zelfs de kern vormen van een nieuw, 'organisch computer'-paradigma aangedreven door een netwerk van hersenen.