Hoe een grap perfect te vertellen

Het is weer gebeurd. Je merkt dat je weg schuifelt van hun glazen uiterlijk, je ogen op je schoenen terwijl je op zoek bent naar een steen om frustratie te veroorzaken. Je dacht toch, ik zal mezelf zeker in deze leuke jonge groep onderdompelen als ik ze de enige over de 12-inch pianist vertel, maar nee. Je bent verdrietig.

Misschien is het jouw materiaal. Misschien is het jouw levering. Misschien weet je gewoon niet hoe je een publiek moet lezen. Maar er is hoop voor iedereen! Neem het van Allen Strickland Williams, professionele komiek. Allen sprak met omgekeerde over wat je nodig hebt om een ​​clou te plegen.

Oké, hoe vertel ik een goede grap?

Ten eerste heb je een grap nodig. Dus je moet er een schrijven of een vinden. Ze worden vaak 'straatgrappen' genoemd. Die vaders grapjes die al heel lang bestaan ​​en allemaal hetzelfde zijn, met uitzondering van kleine variaties. Een straatgrap is als, een paard loopt een bar in en de barman zegt: "Waarom het lange gezicht?" Dus als je een grap gaat vertellen, vraag er dan een. Veel mensen zeggen gewoon citaten uit films en dat is geen grap.

Je weet hoe je een grap schrijft. Je hebt gedaan Conan. Ik let op je set. Kun je me uitleggen hoe je die grap hebt opgebouwd over je vriendin die je betrapt op masturberen in een valstrik in het bos?

Veel grappen die ik schrijf zijn gebaseerd op iets dat al bestaat. Ze zijn gebaseerd op situaties waarin mensen zich bevinden, of op een onderwerp waarover iedereen op een of andere manier een mening heeft. In het geval van die specifieke grap is het uitgangspunt dat je vriendin je betrapt op masturberen. Dat is een gewoon ding, een gemeenschappelijke angst. Je neemt dat gemeenschappelijke ding en wat het vervolgens naar het volgende niveau tilt, is de wending. Waarom is het opmerkelijk in deze situatie? Het is grappig om binnen te komen. Betrapt worden op masturberen, nou, stel dat het een jacht is. Mijn vriendin, zo, ze loopt naar me toe. Nee. Ze lokt me het bos in. Ze zette een valstrik op; Ik viel erin of zoiets. Je neemt iets gemeenschappelijks en draait er dan een draai aan.

Ik vermoed dat de meesten van ons alleen straatmoppen gaan vertellen. Maar hoe dan ook, als we eenmaal een grap hebben, hoe kunnen we die dan waarmaken?

Je moet de grap echt onthouden. Vaak als iemand een grap vertelt, slachten ze het of laten ze een sleutelrol weg. Ondertussen hebben ze de grap niet echt afgemaakt. Het ding dat grapjes interessant maakt is als, elk woord en elke zin, en pauzeert. Al deze dingen werken samen om het te laten werken. Dus als één ding iets anders beïnvloedt, krijg je aan het einde geen lach. Veel mensen weten de grap niet. Ze denken dat ze het doen. Bij open microfoons maak je steeds weer grapjes, krijg je het perfect en krijg je er vertrouwen in dat je het weet. Onderschat niet hoe moeilijk het is om grappig te zijn. Er is veel werk aan de winkel. Het is een hoop voorbereiding. Je moet de beste manier leren om het te zeggen, de beste manier om het te verkopen. En dat is wat veel mensen niet doen, ze denken dat het gemakkelijk is. En dan maken ze een soort puinhoop. Een grapje dat zeven of acht seconden had moeten duren, kostte een minuut.

Een van onze schrijvers zegt dat haar vader de hele tijd deze vreselijke grap vertelt. Ze smeekt hem om te stoppen, maar hij zal niet stoppen. Hij vertelt het aan elke jongen die ze dateert. Ik denk dat we een moment kunnen hebben dat educatief en genezend is. Kun je me een professionele uitspraak doen over de grap?

Zeker.

Ik waarschuw je van tevoren, we staan ​​op het punt een lange wandeling te maken.

Een man rijdt rond het achterbos en hij ziet een bord voor een kapot huis in de stijl van een barak: "Talking Dog for Sale". Hij belt op en de eigenaar verschijnt en vertelt hem dat de hond in de achtertuin is.

De man gaat de achtertuin in en ziet daar een leuk ogende Labrador Retriever zitten.

"Praat je?" Vraagt ​​hij.

"Ja", antwoordt het Lab.

Nadat de man herstelt van de shock van het horen van een hond, zegt hij: "Dus, wat is jouw verhaal?"

Het Lab kijkt op en zegt: "Wel, ik ontdekte dat ik kon praten toen ik nog behoorlijk jong was. Ik wilde de overheid helpen, dus ik heb het de CIA verteld. In een mum van tijd hadden ze me van land naar land laten jagen, zittend in kamers met spionnen en wereldleiders, omdat niemand dacht dat een hond zou afluisteren.

"Ik was acht jaar lang een van hun meest waardevolle spionnen. Maar de jetting rondom maakte me echt moe en ik wist dat ik niet jonger werd, dus besloot ik me te settelen. Ik meldde me aan voor een baan op de luchthaven om wat geheime beveiliging te gebruiken, ronddwalende bij verdachte personages en naar binnen te luisteren. Ik ontdekte een aantal ongelooflijke transacties en ontving een aantal medailles.

"Ik ben getrouwd, heb een puinhoop van puppy's en nu ben ik net met pensioen."

De man is verbaasd. Hij gaat terug naar binnen en vraagt ​​de eigenaar wat hij wil voor de hond.

'Tien dollar,' zegt de man.

"Tien dollar? Deze hond is geweldig! Waarom verkopen jullie hem in hemelsnaam zo goedkoop ?? "

'Omdat de hond een verdomde leugenaar is. Hij heeft nooit iets van die rotzooi gedaan. '

Eerlijk gezegd vind ik het geen slechte grap. Het is technisch een grap. Het zorgt er absoluut voor dat ik meer wil weten over haar vader.

Wat is de grootste fout die je zou kunnen maken als je grappig probeert te zijn?

Je publiek niet lezen. Vaak ben je de enige die iets grappigs vindt. Niets gemeners dan de man die een vieze sekstage vertelt voor vier meisjes op kantoor. Het is net alsof je op kantoor bent en het is je pauze, misschien is dat niet het juiste moment om die grap te vertellen. Als het een bar is en je vrienden drinken en je lacht allemaal, dat is een betere tijd. Niet weten wat het juiste moment is om je grap te vertellen, is je grootste fout. Minder is meer. Hoe korter en strakker het is hoe harder de grap zal raken. Tenzij het zoals die hond is en het moet echt lang zijn omdat het einde zo slecht is.