Wanneer 'Game of Thrones' eindigt, wordt Starz de nieuwe HBO

Game of Thrones heeft het spel permanent voor fantasie op tv veranderd. Het is bewezen dat het genre niet alle niche en diepduiken is; meeslepende verhalen vertellen werpt letterlijk zijn vruchten af. Maar het einde van de show doemt op in de niet al te verre toekomst, en daarmee zal een leegte ontstaan ​​in slimme televisiefantasie.

Natuurlijk, HBO heeft de intrigerende robot-western Westworld in de werken, maar dat leunt meer sci-fi dan fantasie. Netflix en netwerk-tv bieden meestal superhelden (Jessica Jones, Waaghals en Luke Cage op Netflix; Pijl, De flits, en Super meid op The CW). MTV heeft die sexy elfshow, maar het is niet aan de beurt GoT De kwaliteit. De programmering van Amazon gaat steeds verder in de richting van 'slice-of-life realisme' (Transparant, One Mississippi); Hulu is ook op de sci-fi en dystopia-bandwagon (11.22.63; de komende Handmaid's Tale aanpassing). Showtime heeft Penny Dreadful, maar hun andere aanbod werkt voornamelijk in een of andere versie van de echte wereld.

Waar zullen we ons dan wenden tot slimme, meeslepende, grensverleggende fantasieverhalen wanneer Game of Thrones loopt af?

Verrassend, Starz. Ja, dat netwerk dat je kent voor de vlezige (maar ondergewaardeerde) waanzin die dat was Spartacus - als Ian McShane belt GoT "Tieten en draken," zou hij zeker bellen Spartacus "Lullen en bloed." Of meer recent, het netwerk dat je kent voor die sekswerker van Steven Soderbergh, waar je al eens over hebt horen kletsen. Terwijl iedereen naar HBO keek, werd Starz stilletjes de plek waar de meest innovatieve fantasy-verhalen werden gepropageerd en aangemoedigd. Hun aanbod respecteert hun publiek en is zich er terdege van bewust dat alleenstaande blanke kerels niet de enige zijn die toekijken. Deze shows doen dat niet vervreemden dat deel van de kijkers op wat voor manier dan ook, maar eerder het baanbrekende idee volgen dat fantasiefans uit meer dan één soort demografie bestaan.

Met fantasy-horror brachten ze Bruce Campbell's Ash en zijn Deaddites terug in het glorieuze Ash vs Evil Dead. Horror-komedie was niet zo leuk in veel te lang - Schreeuw koningin was al een tijdje solide op netwerk-tv, maar omdat het een Ryan Murphy-show was, ging hij snel van de rails. Ash vs Evil Dead weet precies wat zijn fans willen, maar tegelijkertijd is het niet toegeeflijk. Het weet dat soms, minder is meer - elke aflevering is een strakke 30 minuten die niet zijn welkom verwelkomt. Voor tv-programma's die bankieren op bestaande fans en nostalgie, is dit zeldzaam en innovatief.

Over het meer serieuze spectrum, het historische tijdreisdrama buitenlander is het antwoord op geworden Game of Thrones tekortkomingen in het niet realiseren van kijkers zijn meer dan alleen heteromannen. Het is niet onberispelijk - het is gebaseerd op een reeks romans die net zo goed moeten worden bewerkt als de laatste Lied van ijs en vuur boeken, die soms weerspiegelt in de show - maar zoals Game of Thrones, het heeft een bewonderenswaardige klus geklaard om het vet te trimmen en het bronmateriaal te verhogen. Omdat het genomineerd is voor verschillende Golden Globes, hebben de reguliere doelgroepen al kennis genomen.

Maar ze hebben de overste nog niet opgemerkt Zwarte zeilen, wat op dit moment het best bewaarde geheim van televisie is. Net zoals buitenlander, het speelt rond met seks en relaties op een intrigerende maar doordachte manier die je zelden tegenkomt op avontuurshows. Niet-heteronormatieve en niet-monogame relaties worden op een serieuze manier behandeld, en hieronder is Anne Bonny een krijgervrouwentype zoals Brienne op GoT - maar in tegenstelling tot Brienne mag ze ook een seksueel wezen zijn. De twee concepten sluiten elkaar niet uit.

Net zoals Game of Thrones, Zwarte zeilen is niet bang zijn lievelingen te doden, en het is de thuisbasis van geweldige personageontwikkeling, schrijven en een mengeling van epische veldslagen en stille tweegesprekduels.

Om nog maar te zwijgen over het feit dat Toby Stephens als Captain Flint de beste combinatie van acteurs en personages heeft sinds Bryan Cranston Walter White was.

Een ander personage (hierboven afgebeeld) is in wezen een piraterij Tyrion.

Het is niet strikt fantasie - geen draken of tijdreizen, hier - maar het is gebeurd GoT 'S byzantijnse plotten, bereik en moreel grijze karakters. En met Long John Silver en Billy Bones werkt het nauwelijks zoals we het kennen. De openingstitel geeft ook GoT Is een serieuze concurrent van het trouwen van foto's en muziek op een epische manier die de show perfect inkapselt.

"Oké, dus Starz is nu misschien cool, ik zal het toestaan", denk je misschien. "Maar wat als ik niet van grauwe historische drama of fantasy-horror hou? Wat als ik mijn mythische wezens wil hebben?"

invoeren Amerikaanse goden. De beste roman van Neil Gaiman - die tot de nok gevuld is met het vreemde en het bovennatuurlijke - staat op het punt om een ​​televisie-aanpassing in handen te krijgen Hannibal maker Bryan Fuller, met Ian McShane die de schaduwachtige misschien-antagonist speelt. En als je het beu bent dat fantasie verblindend wit is, ziek van de rechtvaardiging van: "Maar toen waren er geen zwarte mensen … in pseudo-middeleeuwse tijden die nooit echt hebben bestaan!" De 100 Is Ricky Whittle.

Hoewel het nog te vroeg is om precies te vertellen hoe goed deze show zal zijn - deze zal uitkomen in 2017 - is het nog niet te vroeg om te bepalen dat zijn kansen op niet uitstekend zijn zijn slank tot geen.

Game of Thrones is de grootste show op tv op dit moment en aantoonbaar in de hele televisiegeschiedenis. Wanneer het uitloopt, zullen andere netwerken ongetwijfeld door elkaar klauteren om de speling op te vangen. Maar geen van deze shows wordt haastig op het scherm gegooid om een ​​trend te verzilveren. Ze zijn getrouw aangepast aan eerder bestaande romans, of ze zijn nauwgezet gepland door showrunners die echt om verhalen vertellen. In je post GoT ongeldig, of zelfs om je voor te bereiden voordat het komt, als je op zoek bent naar een doordachte innovatieve fantasie die meer is dan alleen maar aan boord springen van een lucratieve muziekwagen - nou ja. Je weet waar je het kunt vinden.