Miguel versus Frank Ocean: Het rundvlees dat niemand heeft gevraagd maar we hebben nog steeds

In het weekend kwam R & B-zanger Miguel met een paar woorden naar zijn collega R & B-zanger Frank Ocean die mensen - Frank Ocean-fans op Twitter - in een fitte greep wierp. Miguel zei tegen The Sunday Times: "Om helemaal eerlijk te zijn - en niemand respectloos te zijn - geloof ik oprecht dat ik betere muziek maak, helemaal rond." Dit werd snel genomen als #shots bij Frank Ocean, en Miguel had snel om terug te komen op zijn milde opmerkingen. Maar de fans waren nog steeds klaar om deze uit te vechten, dus we grepen een paar schrijvers om deel te nemen aan deze dwaze ruzie tussen de grootste sterren van R & B.

David Turner: Miguel kwam de andere dag uitzwaaien en zei dat hij vond dat hij beter was dan Frank Ocean. Vetgedrukte woorden - correcte woorden, maar zeker vet. De citaten werden al snel een Twitter trending topic en ineens werd de vreemde Koude Oorlog tussen de twee zangers heet. Persoonlijk sta ik bij #teammiguel, maar de laatste keer dat een zanger bij Frank kwam, doodde hij het vlees zonder zelfs maar in het hokje te stappen. Dus op dit moment, waar val je in deze spanning, Matt?

Matthew Strauss: Ik ben #TeamFrank helemaal. Frank heeft metaforen op het dek. Ze zijn meestal gestoord, maar ze werken. "Piramides" is, zonder twijfel, het beste lied sinds de dag dat het uitkwam, en het is een door elkaar gegooid verhaal over een fantasie met een sekswerker. Frank kan geen kwaad doen. Winston, jij bent onze tiebreaker hier.

Winston Cook-Wilson: Nou, je zult niet leuk vinden wat ik te zeggen heb, Matt, maar hoewel ik de uitspraken van Mr. Pimentel niet goedkeur, heb ik de voorkeur voor zijn muziek en begrijp daarom ook waar hij vandaan komt. Ik denk dat zijn niet-echt-retractie gaat over hoe ik me meer in de eerste plaats voel, dat deze twee kunstenaars eigenlijk niets met elkaar te maken hebben, althans wat ik leuk vind aan hen. Frank's muziek draagt ​​een zekere emotionele lading aan het oppervlak en nu-R & B-pop-kracht, terwijl Miguel, voor mij, gewoon een soort van innovatie is in allerlei richtingen in de ouderdom van de ruimte, en doet muzikaal wat totale nootachtige shit die Ik kan het nauwelijks formuleren. En er is meer dan genoeg emotie om alleen in zijn stem rond te gaan. Ik weet het niet, het voelt op een bepaalde manier alsof er geen wedstrijd is, maar het is ook zo, ik zou echt willen dat we dit gesprek niet hoefden te houden! David, waarom sta je bij Miguel?

DT: Singles. Het is echt zo simpel. Frank Ocean is duidelijk een getalenteerde muzikant, maar Kanaal Oranje nooit echt voor me geklikt en een deel ervan was het gebrek aan focusuitbreiding die zijn songschrijven belemmert. Nu ziet Wildheart natuurlijk dat Miguel in een vergelijkbare baan terechtkomt, maar toch als ik "Coffee", "Adorn", "All I Want Is You" hoor, is er een fundamentele aantrekkingskracht op die nummers die ik nooit van Frank krijg. Nu, natuurlijk, misschien dat Frank's binnenkort aan te komen album de stap voorwaarts zal zijn in het schrijven van liedjes, ik hoop dat hij in staat is, maar voor nu is hij nog steeds potentieel voor mij. Hoog potentieel, maar toch precies dat. Dus waarom kan je niet met de goede kant staan ​​- de kant van Miguel - Matt?

MEVROUW: Allereerst wil ik zeggen dat, Winston, ik het met je eens ben. Ik kies liever een favoriet kind (op een dag) dan Frank of Miguel. Er is ergens een wrede god die ons laat beslissen. Dus, David, tegen bijna iedereen, sta ik stevig aan de kant van Miguel. Maar in dit debat ben ik helemaal bezig met die verhalende cirkel die Miguel mist in vergelijking met Mr. Ocean. Sommigen zeggen misschien uitgestrekte. Kanaal Oranje is bijna een uur, maar snijd die naar beneden in de 14 liedjes met teksten (van 17), en je hebt miniverhalen: de liefdeloze junkies van "Crack Rock," de verveelde, enthousiaste Californische tieners van "Super Rich Kids," de hopeloze liefhebber van "Bad Religion" en de hoopvolle liefhebber van "Forrest Gump." Elk nummer schetst een duidelijker beeld dan dat ik krijg van Miguel-liedjes. Miguel schrijft liedjes - couplet, koor, couplet. Frank kan dat ook doen (kijk hier op Wikipedia-pagina over liedjes die hij voor anderen heeft geschreven), maar hij neemt meer kansen met zijn eigen deuntjes. En als ik nog een Frank-chip mag gooien, is hij een dope-rapper. Hij steelt de show op Odd Future posse gesneden "Oldie" met dat "je weet wat ik over een jaar praten" lijn over zijn seksualiteit. Nog een laatste poging om de Miguel-bus te laten opleven?

WCW: De manier waarop je het hebt Kanaal Oranje is interessant - "mini-verhalen" doen me denken aan singer-songwriters uit de jaren 70 of zoiets: John Prine of zelfs Billy Joel (pejoratief niet sprekend, hier). Er is een zware basis in verhalen vertellen, evenals die zijdeachtige Drake heartstring-trekken die voor mij uitzonderlijk weinig te maken heeft met wat geweldig is aan Miguel.Re: wat David zei - Ik denk dat het een soort eerbetoon is aan het type artiest dat Miguel is dat we allebei over hem kunnen praten als iemand die krachtige, onvergetelijke singles kan stroomlijnen en een albumartiest die aan de rand van zijn kunstvorm werkt, of op zijn minst deze rare samenstelling van referentiepunten samenstellen.

Ik denk het niet Wild hart is uitgestrekt op een manier die schadelijk is; nu riskeer ik mijn favoriete album van het jaar te zijn. Het wordt bij elkaar gehouden door deze compacte funky crunch, die lijkt op een extreem uitgeblazen subwoofer-versie van de manier waarop D'Angelo produceerde Zwarte Messias. Eerlijk gezegd ben ik te gecharmeerd van al het gekke ritmische gedoe en haken op Miguel-albums om zoveel mogelijk gebruik te maken van de tekst. Het is gewoon zo'n andere tack die ze nemen. Ik denk dat ze allebei op hun eigen manier extreem origineel en goed in het schrijven van liedjes zijn. Maar hoewel ik het niet eens ben met de "Frank Ocean is saai" school van denken (denk je dat je die hoek van het "gesprek" uit 2012 nog herinnert?), Ben ik er zelden doorheen gekomen Kanaal Oranje in één luisterbeurt; Miguel-albums die ik in de loop heb gezet. Er is zo'n dynamische en altijd veranderende energie. Ik weet het niet, jongens, ik ga door. Hoe gaat het, David? Moeten we deze aardige gast Frank nog een keer afbreken?

DT: Nee, ik denk dat we het goed vinden om het hier te laten koelen, want zoals Frank een paar maanden geleden heeft aangekondigd, hij heeft een nieuw project laten vallen in juli en hoewel Frank niet iemand is die naar de schijnwerpers trekt. Ik zou niet geschokt zijn om Miguel een beetje te zien graven voor een goede maatregel.

MEVROUW: Oké jongens, ik zal nooit stoppen met stallen naar Frank, maar je hebt een aantal solide punten gemaakt. Maar wanneer dat Frank-album daalt, kom ik terug - wapens in de aanslag '. Golf Wang.