De definitieve gids voor het maken van een baby met drie ouders

Vijf maanden geleden werd een gezond jongetje geboren, tot vreugde van zijn ouders - en de hele wetenschappelijke gemeenschap. Het kind was de eerste persoon in de geschiedenis waarin hij geboren was drie ouders - een moeder, een vader en een donor van vervangend DNA.

Te oordelen naar het succes van zijn experimentele conceptie en geboorte, zal hij waarschijnlijk niet de laatste zijn. Hoewel de omstandigheden van zijn geboorte controversieel blijven, stralen we naar een toekomst waarin drieoudergezinjes een ding zijn, en we proberen het best te begrijpen wat deze opmerkelijke en misschien verontrustende prestatie van de wetenschap eigenlijk inhoudt.

Zoals Nieuwe wetenschapper rapporten, A.H.'s ouders - zijn volledige naam is ingehouden door het ziekenhuis betrokken bij zijn geboorte - een stel uit Jordanië, zocht een specialist in de ongekende techniek omdat ze al twee kinderen hadden verloren en meerdere miskramen hadden gehad. De moeder van A.H. was drager van het Leigh-syndroom, een ziekte die de groei van de hersenen, spieren en het zenuwstelsel van zuigelingen nadelig beïnvloedt. Het Leigh-syndroom wordt gedragen en doorgegeven via een deel van de moedercellen dat bekend staat als de mitochondriën.

De moeder van A.H. was daarom een ​​perfecte kandidaat voor de ongekende "mitochondriale substitutietherapie" -techniek - dat is de wetenschappelijke term voor de drievoudige babymethode - die haar de schijnbaar onmogelijke kans bood om een ​​gezond kind te krijgen.

Deze baby is de eerste die geboren wordt met een nieuwe techniek die DNA van drie mensen bevat. Http://t.co/NaZwUtwJva pic.twitter.com/pBGpTRywna

- Nieuwe wetenschapper (@newscientist) 27 september, 2016

Het is belangrijk op te merken dat de donor een enorm belangrijke rol speelt bij het doneren van haar gezonde mitochondriën aan de onvruchtbare ouders. Ze moet wees vrouw omdat mitochondriën alleen maar doorgegeven worden door de moeder - dat wil zeggen, door het ei dat betrokken is bij zwangerschap. Het ding over mitochondriën is dat ze hebben hun eigen DNA - 37 genen waard, om precies te zijn - en dus kunnen ze los van regulier DNA in de kern worden gemanipuleerd, dat de handleiding bevat voor het maken van een baby.

Er waren twee verschillende paden voor de moeder van A.H. De eerste en meest eenvoudige strategie gaat als volgt: Je bevrucht zowel het ei van de moeder als het eicel van de donor met het sperma van papa, waardoor twee embryo's worden gemaakt; de kern van elk ei wordt verwijderd voordat het begint te delen en de kern van de moeder wordt geïnjecteerd in het nu lege ei van de donor. Het kernvrije ei van ma, dat nog steeds alle defecte mitochondriën bevat, wordt eruit gegooid. Het donorei, nu de kern die de instructies bevat om een ​​baby te maken, bevat nog steeds alle originele, gezonde mitochondriën. Het ei verdeelt zich en als alles goed gaat, groeit het uit tot een gezonde kleine baby.

Eenvoudig, toch? Maar de islamitische ouders van AH waren absoluut gekant tegen het doden van embryo's, dus de dokters met wie ze samenwerkten - inclusief dr. Ouder pionier Dr. John Zhang, van het New Hope Fertility Center in New York - moesten een manier bedenken om het deel te omzeilen. waar ze een bevruchte eicel moesten vernietigen. Het is maar goed dat er een alternatieve strategie is, "spindel nuclear transfer". Artsen die deze methode gebruiken, nemen de kern van een van de moedereieren en injecteren deze in een donorei waarvan ook de kern is verwijderd. Bevruchting met vaders sperma komt in dit geval na. Vijf embryo's werden geproduceerd met behulp van deze techniek, waarvan er slechts één overleefde - een man, die negen maanden later werd geboren als A.H.

De enorme hoeveelheid embryonale manipulatie die nodig is om een ​​drieouder-baby te maken, is genoeg om iemand even stil te houden, en het is begrijpelijk dat de meerderheid van de wetenschappelijke gemeenschap heeft geaarzeld om met de techniek vooruit te gaan. We weten ethisch gezien niet hoe we moeten denken aan een kind als A.H.: komt de mitochondriale donor evengoed in aanmerking als een 'ouder', hoewel haar DNA maar een klein deel van A.H.'s uitmaakt? Hoewel het opzettelijk doden van embryo's kan worden vermeden met behulp van de spil nucleaire overdrachtstechniek, wat moeten we dan van de vier embryo's maken die eenvoudigweg heeft het niet gehaald ? Internationaal gezien is het Verenigd Koninkrijk het enige land dat de drievoudige techniek tot nu toe heeft goedgekeurd als bemestingsinstrument. De familie van het kind, eindigde echter naar Mexico voor de procedure met Dr. Zhang, die toegaf Nieuwe wetenschapper dat in dat land "er geen regels zijn".

Alle rapporten tonen aan dat AH gezond en ziektevrij is, en genetische tests hebben aangetoond dat slechts 1 procent van zijn mitochondriën de mutaties bevat die zijn moeder ooit droeg - een te kleine fractie om als riskant te worden beschouwd, maar de moeite waard om te monitoren (dat de mutatie was in kleine mate doorgegeven, ondanks het vervangen van het DNA van zijn moeder, suggereert mogelijke, tot nu toe onverklaarbare lekken in het systeem). De enige manier om zeker te weten of dit een volledig veilige techniek is, is het monitoren van de gezondheid van meer drie-ouder baby's, wat een beetje een raadsel vormt. Terwijl we de grenzen van de biologie verleggen om te doen wat, in wezen, goed, we zullen heel wat gegevens nodig hebben, waarvan de verzameling misschien te riskant lijkt om als iets anders te worden beschouwd slecht.

Maar wetenschap, toen en nu, heeft nooit over binair denken gedacht; de geboorte van A.H., een levend, ademend hoogtepunt van moeder, vader en donor, heeft zoveel duidelijk gemaakt.