Wat doet de "futurist" van Ford precies? Niet veel met auto's.

Mijn ogen stonden wijd open en ik legde mijn gezicht op een yogamat. Ik was op de derde verdieping van een klein gebouw aan de Lower East Side van Manhattan, diep in het midden van een meditatief gongbad geleid door Lucy Child, oprichter van Sacred Sound Tribe. Dit was de tweede stop op Ford's eendaagse reis door de toekomst in New York City, geleid door de eigen interne futurist Sheryl Connelly. Ik had de neiging om mijn geest te zuiveren voor de echoënde nagalm van kletterende stukjes metaal, maar ik kon niet stoppen met denken: Waarom heeft Ford een futurist?

De vierde jaarlijkse analyse van toekomstige trends, "Looking Further With Ford", is 52 pagina's van marketingonderzoek: welk percentage volwassenen deelt meer positief nieuws op sociale media? Welk percentage van de mensen onder de 35 voelt zich schuldig voor de hoeveelheid afval die ze produceren? Hoe zit het met mensen die denken dat mindfulness meer is dan alleen een voorbijgaande rage? (73, 60 en 79 procent). Met name schaars in de pagina's met statistieken en onderzoek, gaat alles over auto's. Niets over elektrische voertuigen en niets over batterijtechnologie. (Later op de dag is er deze opmerking over zelfrijdende auto's: slechts 40 procent van de Amerikaanse volwassenen zag zichzelf in de toekomst een zelfrijdende auto kopen (de hoogste was in India, waar 84 procent van de volwassenen zou zijn).

Er is niet veel over auto's, omdat Ford's enige echte interne futurist zich niet druk maakt om auto's: Connelly is 18 jaar bij Ford geweest, een decennium waarvan de telling werd besteed aan het begeleiden van de langetermijnbespreking van het hele bedrijf over de toekomst. Maar "toekomst" was niet altijd in haar functie: ze heeft de wet toegepast voordat ze bij Ford kwam en heeft een master in bedrijfskunde. Ze was gastdocent bij MIT, University of Michigan en Wharton School of Business, om nog maar te zwijgen van een prominente spreker bij TED Global. Ze was Snel bedrijf Is de 24e creatiefste persoon in zaken in 2013, en zij maakt zich het meest zorgen om wat de toekomst biedt. De omslag op haar Twitter-profiel is een foto waarop ze voor een muur staat met "LUISTEREND" erop geschreven grote blauwe letters.

"Het is belangrijk om te onthouden dat niemand de toekomst kan voorspellen," zegt Connelly tijdens een lunch met minder verspilling van "dumpster dive salad" en een cheeseburger met sappulp op een hergebruikt broodje brood bij Blue Hill, een duur menu (dagelijks $ 88; de rekening voor de lunch), een boer-tot-tafelrestaurant waarvan chef-kok Dan Barber in de Netflix-serie te zien was Chef's Table.

Connelly zegt dat het haar taak is om het beste te voorspellen voor de toekomst: projecteren wat mensen zijn zullen willen, niet wat ze do willen. Zoals Henry Ford had kunnen zeggen: "Als ik mijn klanten had gevraagd wat ze wilden, zouden ze een sneller paard hebben gezegd."

Tegen ongeveer 20 minuten van mijn 45-minuten durende gongbad had ik nog steeds niet gemotiveerd waarom een ​​autobedrijf met een marktkapitalisatie van $ 63,6 miljard belangstelling heeft voor meditatie en opmerkzaamheid. Ik kon ook mijn ogen niet sluiten of ontspannen - de Red Bull die ik een paar uur eerder had geholpen hielp niet, en evenmin snurkte hij een paar rijen terug. De gemoedsrustgegevens van Ford terzijde, ik begon te begrijpen waarom de meeste mensen zichzelf liever choqueren dat ze alleen worden gelaten met hun eigen gedachten.

Connelly heeft gemoedsrust op de lijst gezet van waar mensen in de toekomst om zullen geven. Luchthavens in Chicago en San Francisco hebben yogakamers. Zweedse gevangenisbewakers worden getraind door een nationale yogacoördinator op het gebied van meditatie-instructie - en ze hebben een van de laagste recidivecijfers voor gevangenissen ter wereld.

Daaraan toegevoegd, merkte Ford dat 65 procent van de volwassenen wereldwijd zegt dat het gemakkelijker was om te leven op het moment vóór alle technologie. Dat klinkt als een duidelijke oproep om terug te keren naar eenvoudiger tijden. Waarom zou u niet terugkeren naar die eenvoudiger tijden wanneer u rijdt, wat waarschijnlijk het grootste stuk technologie is dat u bezit?

"Het gaat niet alleen om het snel en veilig van A naar B komen," zegt het trendrapport van Ford, "het gaat over zelfexpressie en escapisme."

Autotechnici in alle bedrijven ontwerpen voor de toekomst. Het kan jaren duren voordat een auto van het oorspronkelijke concept naar de showroomvloer gaat. Dat is waar Connelly binnenkomt, maar ze heeft geen garanties dat er echt iets uit haar werk zal komen.

Ford heeft ergens ongeveer 187.000 werknemers. Slechts een daarvan is een futurist. Haar enige (vrij grote) taak is om zowel de macro- als micro-ideeën te ontdekken die mensen in de toekomst zullen interesseren, en dan die gegevens in taal te zetten en voorbeelden die iedereen kan begrijpen. Maar al het werk van Connelly is voor niets als de andere 186.999 werknemers niet handelen naar haar gegevens en voorspellingen. Ze bevindt zich in de moeilijke positie om te begeleiden hoe de Fords van morgen eruit zullen zien, zonder dat te kunnen direct beslis hoe de Fords van morgen eruit zullen zien.

Het Gong-bad eindigde in één finale Gekke mannen finale-achtige "mmmmm" en ik had nog steeds niet precies begrepen wat Connelly de hele dag doet. Wat haar dagelijkse schema ook is, het is duidelijk dat zij de persoon is bij Ford die het minst betrokken is met echte Ford-voertuigen en het meest geïnteresseerd is in hoe de toekomst eruit zal zien.