Ik maakte de X-Men in 'XCOM 2' en hier is hoe het voor me werkte

XCOM 2 is geweldig, verbetering van het origineel XCOM op bijna elke denkbare manier - iets wat het moest doen, met een hoop concurrentie op de hielen. Een van de grootste sets verbeteringen is in de eerste plaats het aanpassen van cosmetica - personages. Maar cosmetische verbeteringen kunnen cruciaal zijn, vooral gezien de 2012's XCOM De grootste zwakte was een algemeen gebrek aan persoonlijkheid. Zelfs de simpele mogelijkheid om personage aan te passen was een bijzaak - letterlijk, met belangrijke dingen zoals 'verschillend gekleurd harnas' als een pre-orderbonus.

Dit is niet het geval met XCOM 2, wat je squaddies gelukkig allerlei aanpassingsmogelijkheden geeft. Tattoos! Bandana's! Britse accenten! Kapsels die niet kort zijn of paardenstaarten, met name 'fros en dreadlocks'! Misschien wel het belangrijkst, XCOM 2 biedt de mogelijkheid om je personages verschillende persoonlijkheden te geven, dus sommige kunnen 'Happy-Go-Lucky' en anderen 'Intense' zijn, en dat heeft invloed op zowel de manier waarop ze zichzelf dragen als wat ze zeggen in de strijd. Het is een fantastische verbetering voor degenen onder ons die genieten van diepgaande thema's voor onze squaddies. Sterker nog, er is nu een plek om karakters te importeren en exporteren - dus ik kan dezelfde gebruiken van game tot game en laat andere mensen ze downloaden.

Dus natuurlijk ging ik op pad om de X-Men te creëren XCOM 2 (na mijn werk aan Game of Thrones personages en de Avengers.)

De reden is vrij eenvoudig: ik wilde redenen om de diversiteit aan opties voor het maken van personages te gebruiken XCOM 2 aanbiedingen, en ik wilde iets van een emotionele band creëren met mijn tientallen squaddies. De X-Men bieden ondertussen een enorm aantal personages, met aanzienlijk meer gender- en raciale diversiteit dan de meeste massieve popcultuurfranchises, grotendeels dankzij de opzettelijke inspanningen van Chris Claremont en latere X-Men-makers om divers te zijn. Het is nog steeds erg zwaar gewogen in de richting van blanken en Amerikanen, maar het is tenminste niet voor 75 procent mannelijk zoals toen ik probeerde een Avengers-squadron te maken.

De gendergelijkheid van XCOM 2 komt heel goed overeen met die van de X-Men. Rachel Summers, Jubilee en Dazzler waren allebei een paar van mijn meest gebruikte squaddies en enkele van de beste creaties die ik kon maken.

Er zijn veel parallellen tussen de X-Men en XCOM 2. XCOM 2 vindt plaats in een nabije toekomst, dystopie, waar onderdrukkers hebben gewonnen, en alleen de laatste overblijfselen van decennia-oud verzet kunnen hiertegen vechten. Een van de beroemdste X-Men verhalen, Dagen van het toekomstig verleden, presenteert bijna precies dit scenario. Natuurlijk zijn mutanten vooral onderdrukt, maar die onderdrukking sluit ook de effectieve, creatieve menselijke samenleving uit. XCOM 2 doet hetzelfde, in gedachten te brengen Childhood's End, naast superheldenverhalen.

De enorme diversiteit aan kunst en verhalen vertellen in X-Men betekent ook dat ik alles wat esthetisch het beste werkt, kan tillen en er nog steeds goed in ben. Een deel daarvan is eenvoudig: ik kan een ooglapje toevoegen aan mijn Wolverine, zoals zijn Patch persona had, zelfs als ik niet specifiek met dat kostuum werk. Of, meer in het algemeen, ik kan dingen meenemen die niet vanzelf werken, maar zou met wat masseren werken en het in een geweldige omgeving veranderen. XCOM 2 karakter.

Voorbeeld: Hank McCoy, aka Beast. Beast is het meest beroemd in zijn blauwe humanoïde kattenvorm. Het is tenslotte wat Kelsey Grammer in de derde film speelde, en wat hij is getekend zoals in de meeste strips. Maar XCOM 2 Helaas biedt het geen full-palette huidskleuropties. (Mijn Nightcrawler is verschrikkelijk.) Dus in plaats daarvan keek ik naar verschillende vormen van Beast, vooral, zijn tijdverplaatsing, jonge Beast-variatie van Gloednieuwe X-Men. Hij ziet er zo uit.

Dorky-bril, serieus gezicht, oranje, wit en zwart kleurenschema en hexen? Ik kan dat doen. XCOM 2 biedt een hele reeks van armorpatroonopties, en hexen kunnen de beste zijn.

Met andere woorden, het kan moeilijk zijn om een ​​strategiespel aan te passen over mensen die buitenaardse wezens bestrijden met mutante superhelden die met elkaar vechten en schurken, maar er zijn net genoeg hulpmiddelen in XCOM Aanpassing, en meer dan voldoende variatie in de geschiedenis van de X-Men, om de meeste karakters te laten werken. (En dit is zonder de DLC van de "Anarchy's Children" die nog meer maatwerk zou moeten toevoegen.)

Maar werkte het? Heeft het nemen van hoe lang ik ook nam om al deze personages aan te passen mijn ervaring echt verbeterd? Het antwoord is hier zonder voorbehoud Ja. Op één missie moest ik mijn squaddies naar de andere kant van de kaart brengen voordat de tijd om was. Toen dat gebeurde, verloor ik er twee: Storm en Rogue werden gevangen genomen door de aliens. Als het twee willekeurige soldaten uit het middenniveau waren geweest, had ik misschien lichtelijk geïrriteerd en ben ik verder gegaan. Maar omdat het die twee waren - enkele van de meest beroemde X-Men aller tijden, verloren door mijn gebrek aan agressiviteit en tactische competentie - moest ik beslissen wat ik ging doen: herladen? Speel je beter in de toekomst? Start een nieuw spel?

Hoe dan ook, het heeft geholpen. Mijn ervaring was verankerd aan het spel zelf, de tijd die ik besteedde aan het maken van mijn personages en mijn perceptie van de X-Men, allemaal tegelijk. En daarvoor was het beter.