Wat wil Collective Evolution van Joe Martino van wetenschap?

Zoals iedereen die in de voorstad Scarborough in Toronto was opgegroeid, waren Joe Martino en ik burgerlijke kinderen van immigranten die waren grootgebracht op Jamaicaanse biefstukjes en openbaar vervoer. Voor zover ik kon zien, was Joe nog een Paus Johannes Paulus II Katholieke middelbare school student die naar school ging en daarna een baan en huis in de buurt. Als mij was gevraagd wie van ons een alternatieve levensstijlgoeroe zou worden, had ik niet gewezen op het magere Italiaanse jochie dat straathockey speelde.

Tijdens de universiteit was Joe het onderwerp van roddels. Katholieke schoolkinderen praten graag over andermans geloofssystemen, en niemand begreep Joe's goed. Er werd me verteld dat hij ervan overtuigd was dat overheidsfunctionarissen reptielen waren, geloofden in buiten-dimensionale werelden en bleven de Illuminati opvoeden. Ik heb een heel duidelijke herinnering aan geconfronteerd te worden met het bewijs van deze duidelijk on-Canadese gekte: een vriend liet me de website van Joe zien, Collectieve evolutie, die in essentie dezelfde leeservaring bood als een papier-maché eenhoorn gemaakt van Nostradamus fan fiction. Omdat ik mijn eigen werktheorie had - mensen worden raar na de middelbare school - heb ik het ontslagen. Andere mensen niet.

In de afgelopen vijf jaar Collectieve evolutie is veranderd in een gelikte alternatieve media-outlet met 18 tot 20 miljoen lezers per maand. Sommige ideeën zijn nog steeds vrij goed, maar het is aanzienlijk minder cryptisch. De artikelen van de site - samen met zijn documentaires, video's en podcasts - zijn, voor zover dat kan, eenvoudig. Ze maken allemaal deel uit van de Collectieve evolutie missie om de manier waarop we denken op te schudden door gebreken bloot te leggen in wat we geloven. Geen onderwerp - of het nu om vaccins, GMO's of UFO's gaat - is vrijgesteld van Joe's onderzoek. Terwijl ik toekeek hoe zijn TEDx sprak, stoutmoedig getiteld 'How To Change Your Life', kon ik niet geloven dat dit hetzelfde jochie van paus was. Deze Joe was zelfverzekerd en gepassioneerd. Hij leek volkomen op zijn gemak zijn strijd met depressie en angst te bespreken en zijn levensmissie te prediken.

Het Kingbridge Centre ligt uitgespreid rond een cirkelvormige oprijlaan en is een kruising tussen een luxe revalidatiecentrum en een superschip. In de stille, zonovergoten lobby vertel ik de oude conciërge dat ik Joe Martino ontmoet in de Bridges Bar. Terwijl hij me meeneemt naar een donkere kamer met hoge plafonds, versierd met teak en steen, overleg ik hem voor informatie over Collectieve evolutie, wat hij grof ontkent dat hij me bij de deur heeft achtergelaten. Ik passeer 15 minuten en kijk naar tientallen ingelijste posters van bruggen, elk zogenaamd bedoeld om zowel de naam van het centrum als de cultuur van geïnstitutionaliseerde samenwerking te illustreren.

Bijna tien jaar geleden sinds ik Joe voor het laatst zag, ben ik twee uur uit Scarborough, vastgelopen in het verkeer op weg naar het Kingbridge Conference Centre and Institute, een uitgestrekt bos-en-glascomplex omringd door glooiende gazons en afgeschermd door meer dan 100 hectare bos. In de literatuur beweert de compound dat hij een 'speeltuin biedt voor het inspireren van betekenisvolle verandering', die zowel vaag vriendelijk als vaag onheilspellend klinkt. Dit is waar Collectieve evolutie 12 stafleden brengen hun dagen door met het schrijven van goedaardige artikelen over welzijn, het bespreken van superfoods voor de spijsvertering of tips voor een betere nachtrust. Het is ook waar ze meer verontrustende verhalen bedenken, die met koppen zoals "MIT Professor Explains the Vaccine Autism Connection" en "New Study vindt een 'zeer sterke' correlatie tussen GGO's en twee dozijn ziekten. '

Als Joe arriveert, draagt ​​hij een blauwe korte broek en een t-shirt en hij lijkt bijna precies op de magere Italiaanse jongen die ik op de middelbare school kende. Hij lacht alleen maar meer. Hij lacht veel. In feite lijkt het alsof zijn hele lichaam lacht, van het zijne Collectieve evolutie baseballcap tot aan zijn American Eagle-slippers. Eenmaal rustig en bescheiden, is hij nu openhartig en, goed, aannemend. Hij concludeert dat ik een rondleiding door zijn kantoren wil en hes correct. Hij leidt me door een doolhof van zonnige gangen als een kind.

Zoals elk kantoor, Collectieve evolutie Het kantoor is een metafoor voor de ambities van de mensen die erin werken. En het is echt heel groot. Joe's domein beslaat een hele verdieping van één Kingbridge-vleugel en heeft enorme ramen die uitkijken op het groen. De keuze om hier te huren was een makkelijke beslissing, vertelt hij, gebarend naar het bos. Hij vraagt ​​me dan of ik me het gebouw Yellow Pages herinner, een polygonaal monsterlijk glasmonster op Highway 401 dat altijd een monument leek voor de stasis van Scarborough.

"Toen ik keek naar de manier waarop het bedrijf er was, zag ik dit felle gat", zegt hij. "Het voelt grijs; het voelt donker; niemand vindt het leuk. Dat hoort gewoon normaal te zijn? '

De vraag moet retorisch zijn en het contrast duidelijk. Hij leidt me naar binnen Collectieve evolutie De zonovergoten hangplekruimte. Een kopie van Eckhart Tolle's Een nieuwe aarde, die Oprah Winfrey omschreven als "essentiële spirituele lering", op tafel ligt. Joe wordt zo opgewonden dat het lijkt alsof hij amper kan zitten. Hij stopt alleen om te nippen aan de enorme stenen pot die hij naast zich heeft staan.

'Waarom zou je jezelf willen beperken tot de geboorte, school, werk, dood?' Vraagt ​​hij terwijl hij een smalle strook papier uitstrekt, gevouwen als een waaier. "Wat we zeggen is, als je veel van de geloofssystemen neemt of als je veel meeneemt van wat mensen je in de loop der tijd over dingen hebben verteld" - hij ontvouwt langzaam de strip - "je hebt echt deze hele fucking wereld die je kunt ervaren. "Hij vlakt het laken op tafel.

Ik had onlangs een gelezen Collectieve evolutie artikel waarin een onderzoek wordt beschreven waarin 'menselijke intentie' - compassievolle gedachten die van de ene persoon naar de andere worden gestuurd - kan helpen kankerpatiënten te genezen, zoals nonnen die op wonderbaarlijke wijze de zieken bidden tot herstel. Ik werd meteen herinnerd aan de verhalen in de katholieke pamfletten van mijn ouderlijk huis, waarvan ik dacht dat ze lief waren - ze maakten mijn moeder gelukkig - maar het leek gewoon te goed om waar te zijn. Ik voelde op dezelfde manier over dit artikel, waarin een artikel uit 2008 werd geciteerd onderzoeken, een dagboek waar ik nog nooit van gehoord had in de zes jaar dat ik wetenschap studeerde. In de krant geven de wetenschappers toe dat ze niet echt testen op "verre genezing", maar in plaats daarvan het effect meten van gerichte gedachten om te veranderen, in wezen, het vermogen van transpiratie om elektriciteit te geleiden. Ongeacht het feit dat de resultaten niet statistisch significant waren, was het verband tussen elektrisch zweten en genezing van kanker aanvankelijk vaag om te beginnen, maar deze kernpunten waren opvallend afwezig in het artikel.

Ik kan begrijpen waarom Joe alles zou willen vernietigen wat ons verhindert om elkaar telepathisch te genezen. Ik weet alleen niet zeker of wat dan ook geen realiteit is.

Joe was nooit van plan om zijn passieproject zijn levenswerk te laten worden. De eerste jaren financierde hij de community-site die hij uit de kelder van een vriend exploiteerde met behulp van een paar gelijkgestemde prikbordbewoners. Het verkeer steeg naar rechts, dus in een openbare bibliotheek niet ver van waar we zijn opgegroeid, hebben Joe en twee medewerkers besloten om het originele forum opnieuw te bouwen als Collectieve evolutie, een meer formele ruimte voor mensen zoals zij om te delen en te verbinden. Toen besloten ze dat ze ondanks hun bedenkingen reclame moesten maken.

"Zaken", zegt Joe, met tegenzin verwijzend naar advertenties, "is altijd de tweede kant ervan."

Naarmate het bereik van de site groeide, herdefinieerde Joe zijn relatie met zijn lezers. De huidige iteratie van de site is minder journalistiek dan het is een oproep tot actie, een inspanning van de gemeenschap organiseren voor de zachtmoedig groeiende ongeduldig over hun erfenis. Als zodanig voelen traditionele mediamodellen zich verkeerd, en daarom is Joe van plan een nieuwe winststroom te openen, een online supplementenwinkel die hij zal exploiteren met de hulp van een natuurgenerator uit Toronto die bekend staat om het gebruik van cannabisolie voor de behandeling van kanker. "Elk product dat we gaan uitdragen, we gaan het doen en zo goed mogelijk sourcen," legt hij uit. Hij voelt mijn twijfel en gaat op het idee in dat hij verantwoordelijk moet zijn voor wat hij zijn volgers aanbiedt.

Werk hard op kantoor om wat coole dingen tevoorschijn te toveren. CE inspirerende advertenties verschijnen in metrosystemen ???? JEP! Wat zou je willen zien op een inspirerende advertentie in de metro? #YouCanToo #theday #CollectiveEvolution lution #instadaily #CELife

Een foto geplaatst door Joe Martino (@ joemartino29) op

Dr. Michael Shermer, de oprichtende uitgever van Scepticus tijdschrift en een carrière debunker van slechte wetenschap, denkt niet dat Joe die verantwoordelijkheid nakomt.

Shermer heeft zijn deel van wat hij noemt, verkopers van 'woo' genoemd, een term die wordt gebruikt door toegewijden van de wetenschappelijke methode om pseudowetenschappelijke verklaringen te beschrijven. (Het woord wordt verondersteld voort te vloeien uit het geluid van het publiek dat "woooo!" Gaat in reactie op goocheltrucs.) Woo is aantrekkelijk omdat het verklaringen biedt voor dingen die mensen niet begrijpen of niet accepteren. Collectieve evolutie, zegt hij, is "woo-woo central."

"Kom op. Kom op, "zegt Shermer terwijl hij door een a scrolt Collectieve evolutie verhaal getiteld "500 Kilometers op 1 liter: Braziliaanse man laat ons zien waarom we geen tankstations nodig hebben." "Verhalen zoals deze jongens zijn legio en ze zijn allemaal fraude. Of ze zijn misleid. Ze blijken nooit, waar, ooit, ooit waar te zijn. "Hij spot met het idee dat grote bedrijven revolutionaire uitvindingen onderdrukken, zoals de op water gebaseerde motor die in het artikel wordt genoemd. "Ze maken altijd dat argument," zegt hij. "Hoe verklaar je Elon Musk en Tesla en alle andere elektrische auto's? De samenzwering werkt blijkbaar niet erg goed."

Maar Shermer is niet alleen verbijsterd door Joe. Hij is een beetje bang voor hem.

Shermer wijst op een artikel over een Amerikaans congreslid, Bill Posey, die een 'bom' over gegevensfraude in de vaccinwetenschap liet vallen - tot grote vreugde van anti-vaxxers. "Dit is honderd procent uit fase met de realiteit", zegt hij. "Wie is er in vredesnaam congreslid? We zouden met de CDC moeten praten. Iemand van JAMA, iemand van de American Medical Association. Oh goh, dit is verschrikkelijk. "Vaccins, medicijnen, kanker geneest, aids, zelfs creationisme: dit zijn volksgezondheidskwesties die zowel doordachte als redelijke beleidsvoorschriften vereisen. Wantrouwen jegens instellingen maakt het pleiten voor dat beleid moeilijk of mogelijk.

"Hier wordt het gevaarlijk", zegt Shermer. "Niet alle ideeën zijn gelijk. En daarin ligt de wrijving."

Shermer's probleem met Collectieve evolutie is het niet dat het actief immoreel is, maar dat het volledig passief is, niet bereid om het harde werk te doen om de goede ideeën en informatie van het slechte te sorteren. Shermer gelooft in de instellingen en credentialled mensen die traditioneel verantwoordelijk zijn voor het sorteerproces. Hij twijfelt er niet aan dat Joe 'morele vooruitgang' wil, maar hij gelooft dat hij zich afkeert van de testfase van het wetenschappelijke proces.

Joe is het niet echt oneens met die beoordeling.

"We kiezen geen partij," zegt hij. "Ons ding met de vaccinbeweging is altijd:" Het gaat niet om anti-vaxx. "Het is gewoon pro-informatie." Hij handhaaft een strikt "emotioneel neutraal" beleid op de site. Potentiële partijdige gevoelens uit de rapportage houden, zegt hij, laten lezers hun eigen mening vormen.

"Ik zeg niet dat niemand daarheen moet gaan om gevaccineerd te worden," zegt hij. "Ik bedoel, laten we mensen de juiste informatie geven, laten we dit als een mensheid beschouwen."

Voor Joe is de heersende wijsheid altijd onderwerp van debat. Alles staat ter discussie. Zijn vel papier is ongevouwen en puur wit. Hij weet dat Bill Gates, net als hij, is gestopt met studeren en dat de doctorandus in de eerste plaats ongelijk hebben gehad. Dit is zeker waar, maar ik heb twee graden in de biologie, en een ding dat tijdens het labwerk thuis werd geboord, was het verschil tussen correlatie en veroorzaking.

Bekijk deze!:) We hebben hier in Toronto wat advertenties in de metro geplaatst omdat we het aanzien van advertenties wilden veranderen, ook al was het maar een klein beetje. Wat mensen dagelijks zien, kan van grote invloed zijn op hen, het was belangrijk voor ons om iets op te zetten dat ons kon helpen onze levens op een positieve manier te veranderen. Deze zullen de komende maand in Toronto rondlopen. Nieuwe campagne volgende maand! #CollectiveEvolution #instadaily #BeChange @collective_evolution

Een foto geplaatst door Joe Martino (@ joemartino29) op

"Ze lachten om de gebroeders Wright," zegt Shermer. "Nou, ze lachten om de Marx Brothers. Wordt uitgelachen, maakt je niet goed."

Ik denk niet dat Joe rent Collectieve evolutie om zichzelf te verrijken, maar ik denk dat zijn zorgen met name aards zijn voor een goede katholieke jongen. Wat duidelijk wordt, is dat hij met hem praat wil. Hij is niet hebzuchtig of helemaal niet ongelukkig - de glimlach is blijkbaar permanent - maar hij gelooft dat hij, en de rest van ons, meer en beter verdienen. Het is deze bijna religieuze overtuiging, zoals het geloof in de Nieuwe Wereldorde, die hem met zijn publiek lijkt te verbinden. En hij is introspectief genoeg om dit te begrijpen, en daarom wil hij graag terugdenken aan een sessie die hij had met een psychiater toen hij probeerde om het in de conventionele wereld te maken voor een vrouw die hij bijna tien jaar geleden kende.

"Er was een angstaanjagend moment", zegt hij. 'Ze keek haar aan en zei:' Ik weet niet hoe ik je kan helpen. 'Maar ze zei het niet. Ik had zoiets van, oh fuck, ze is verdwaald, wat ga ik doen?"

In wezen loste Joe dit probleem niet op: hij verplaatste het. In plaats van worstelen om te leven in de wereld die onze ouders, kerk, regering en door de overheid gefinancierde wetenschappers voor ons hebben gebouwd, koos Joe een alternatieve route. "Het is triest dat we het zo moeten noemen, maar het hele doel van de 'alternatieve' beweging is om te zeggen: 'Kijk, dit is vastgesteld, maar dit is misschien niet vastgesteld om de juiste redenen' ', zegt hij.

In zijn TEDx-toespraak bespreekt Joe waarom hij denkt dat de site is opgeblazen zoals hij deed. Mensen zijn ongelukkig, zegt hij, en ze zijn gefrustreerd dat ze er niets aan kunnen doen. "Er zijn revoluties, er zijn protesten, er zijn overal mensen die om verandering vragen", zegt hij, starend in de menigte, het hemelsblauwe Collectieve evolutie logo spatte uiteen op een groot scherm achter hem.

Voor informele lezers, Collectieve evolutie is een netjes ingepakte verzameling gelijkenissen die de kwalen van de wereld proberen te verklaren. Maar voor zijn toegewijde volgelingen is het veel meer dan dat: met de slogan 'Be Change' biedt het mensen de kans om hun eigen redding tot stand te brengen. Evolueer met ons, de site lijkt te zeggen, en krijg controle over uw toekomst - ieders toekomst. Terwijl Joe, liggend op de bank in de zonnige ontmoetingsruimte, elke stap van zijn moeilijke reis van depressie tot introspectie tot bevrijding vertelt, is hij de foto van een man die de touwtjes in handen heeft.

Hij stopt elke paar zinnen om me recht in de ogen te kijken, alsof hij wil vragen: "Je volgt wat ik zeg, toch?" Ondanks mijn twijfels, merk ik dat ik overweldigd ben door de kracht van zijn overtuiging, knikkend in overeenstemming.

"Het is geen wetenschap of pseudowetenschap, als een schakelaar die aan-uit is, "zegt Dr. Michael Gordin, auteur van The Pseudoscience Wars en hoogleraar hedendaagse geschiedenis in Princeton's baksteen-en-klimop Dickinson Hall. "Je bent dichterbij of verder weg van de consensus. En dichter bij de consensus zijn is niet altijd een goede zaak, want soms is de consensus verkeerd. '

En hij is helemaal niet verbaasd dat Joe een publiek heeft. Jongens zoals Joe hebben altijd een publiek gehad. Mensen blijven terugkomen in de marge, zegt Gordin, omdat "er iets dwingend is in een bepaald aspect ervan." Hij geeft de voorkeur aan deze term - pony - omdat het minder oordeelt dan "pseudowetenschap", waarvan hij zegt dat wetenschappers het beginnen te gebruiken als een " misbruiktijd."

"Het verkennen van een onorthodoxe theorie is als het hebben van een onorthodoxe levensstijl, een onorthodoxe politiek," zegt Gordin. "Het is gewoon een ander onorthodox ding dat deel uitmaakt van het zelfonderzoek van mensen."

De ideeën die Collectieve evolutie kampioenen zitten ver van het wetenschappelijke centrum, niet per ongeluk. Er is een Collectieve evolutie artikel dat een reeks eenmalige onderzoeken beschrijft die bewijzen dat telepathie echt is, geïllustreerd met een afbeelding van twee blauwe mannen opgesloten in een elektrische bliksem als een paar Dr. Manhattans. Dit lijkt krankzinnig, maar het is wetenschappelijk in die mate dat iemand een experiment deed en een conclusie maakte op basis van de resultaten. De snaartheorie en de speciale relativiteitstheorie van Einstein, benadrukte Gordin, waren ooit bespot. Ze waren in de marge maar verhuisden, in de loop van de tijd, naar het midden. En theorieën kunnen zich in twee richtingen bewegen door de ringen van wetenschappelijke waarheid. Eugenics, iemand?

Het is een intellectuele uitdaging om te geloven dat de anti-vaxxers misschien gelijk hebben. Om dit te doen, wil het impliceren dat het wetenschappelijke establishment een enorme blinde vlek heeft, dat zeer gelovige mensen systematische fouten hebben gemaakt of verstrikt zijn geraakt in een grootse samenzwering. Het vereist dat ik geloof dat het hele systeem waarop de wetenschappelijke gemeenschap is gebouwd, degene die mij mijn twee universiteitsdiploma's heeft toegekend, eerder een totalitaire staat dan een welwillende democratie is. Op dit niveau is Joe een soort labraterguerilla die vecht tegen een hoofdstad die wordt verdedigd door, onder andere, de American Medical Association, de CDC, NASA, Caltech en het Johns Hopkins Berman Institute of Bioethics.

"Mensen die zich in de marge voelen, hebben het gevoel dat er onrecht is gedaan", zegt Gordin. "Ze hebben een claim en bewijzen."

Het bewijs is het wrijven. Collectieve evolutie 'S schrijvers leunen zwaar op plaatsen in het luchtige Noord-Californië, zoals het HeartMath Institute en het Institute of Noetic Science, opgericht door de voormalige NASA-astronaut Edgar Mitchell, waarvan de meeste wetenschappers nog nooit hebben gehoord of uit de hand hebben gelaten.

En dat is het probleem, volgens Gordin, die zegt dat als er zelfs enig bewijs is - van een vaccin-autisme link, of een waterkracht-motor - gelovige wetenschappers zouden graag willen kijken. Het is natuurlijk onmogelijk om elke lead te verjagen, dus wetenschappers komen standaard in een soort triageproces dat volgens Gordin ondoordacht is. Als wetenschappers ervan overtuigd blijven dat "hoe vreemder het idee is, hoe minder kans dat het klopt", denkt Gordin dat ze kansen zullen missen. Als we geen mensen hadden die bereid waren om de vreemdere ideeën te onderzoeken, zegt hij, zouden we geen quantumtheorie of antibacteriële behandelingen voor zweren hebben.

Gordin is voorzichtig om te vermelden dat er natuurlijk een 'heldere lijn' is, waarachter alle ideeën totaal waanzinnig zijn. We weten gewoon niet altijd waar die regel is.

"Het is niet een strijd, "Verzucht Joe, die zichzelf als pacifistischer dan revolutionair ziet. Hij probeert simpelweg de wetenschap te laten zien dat reguliere media niet - of niet - aanwezig zullen zijn. En wie kan de kwaliteit van die wetenschap beoordelen, vraagt ​​Joe zich af, wanneer "deze aan de citaat ontleende legitieme wetenschappers" worden blootgesteld aan fraude?

Een snelle gedachte voor vandaag. Jij bent uniek! Alles wat je uitdrukt en doet komt van je eigen unieke zelf. Daarom is het zo BELANGRIJK dat je het doet. Het is jouw geschenk aan de wereld. Dus vertel jezelf geen negatieve gedachten over hoe je het niet goed doet of dat anderen het beter doen, je expressie is je unieke geschenk.. deel het met de wereld! #YouCanToo #theday #collectiveevolution #gift #motivation @collective_evolution

Een video geplaatst door Joe Martino (@ joemartino29) op

Hij haalt geen specifieke voorbeelden aan.

Het is misschien niet verrassend dat iemand wiens kijk op de wetenschappelijke gemeenschap wordt geïnformeerd door een wantrouwen jegens de instellingen die het leiden, de middelen van die instellingen overschat. Joe's plan om een ​​einde te maken aan de wetenschappelijke debatten - of het nu gaat over vaccinatie, GGO's, gratis energie of een van de andere hete hangijzers die ervoor zorgen dat lezers terugkomen op zijn site - is vrij simpel: "Laten we dit echt op de proef stellen, klinisch gezien. "Net als Gordin vindt hij dat we experimenteel moeten zijn; in tegenstelling tot Gordin erkent hij niet dat de middelen beperkt zijn. En hij weigert te begrijpen waarom mensen hun twijfels hebben over de haalbaarheid - en moraliteit - van zijn aanpak.

"Het is een beetje schokkend om een ​​man als Shermer te horen, die in het veld is en weet - hij weet hoe het werkt," zegt hij. "Hij is geen stomme man. Hij is intelligent. Hij weet dat er corruptie is. Hij weet dat dingen met de hand kunnen worden geplukt. '

In de wereld waarin Joe wil leven - de wereld waarvan we allemaal moeten evolueren - er is geen behoefte aan sceptici omdat het mogelijk is om elke wankele claim te testen. Het is mogelijk om ziekten te behandelen met natuurlijke producten omdat farmaceutische bedrijven zich niet druk maken over de winst. Auto's zouden op water lopen, criminelen zouden worden verzorgd en woede op de weg zou niets meer zijn dan een vermelding op Wikipedia. We zouden allemaal een beetje vriendelijker zijn. We zouden allemaal meer open zijn.

Er is een duidelijk hoge school om met Joe door het gras naar de parkeerplaats te lopen en de wereld hol te maken op een grote holistische manier. In die tijd zouden we trippy-films zien The Matrix om ons verstand uit te breiden; Zelfs nu denkt Joe dat het een mooie spot-on metafoor is voor wat we allemaal doormaken. Die gesprekken waren altijd leuk voor me, een leuke manier om de tijd te doden. Wat ik me realiseer als we dichter bij de parkeerplaats komen, is dat Joe denkt dat hij het echt krijgt. Dat was nooit bij mij opgekomen als een mogelijkheid of het punt.

#CollectiveEvolution #CE #food #consumption #health #monsanto #truth #wakeup #test #animaltesting

Een foto geplaatst door Collective Evolution (@collective_evolution) op

"Elk jaar wordt het steeds groter," zegt hij trots, blij met de groei van zijn gemeenschap. Collectieve evolutie, zegt hij, is al aan het gebeuren.

Voordat ik wegga, vraag ik hem wat er in de glazen pot staat.

"Het is speciaal water," zegt hij. "Het bevat geen fluoride of chloor of iets dergelijks." Als hij iets in zijn lichaam stopt, wil hij dat het zuiver is. We nemen afscheid en hij lacht als ik wegloop. Ik twijfel er niet aan dat hij lacht als hij terugloopt naar de luchtige omgeving van de Kingbridge-compound.

Volgestopt in mijn vader Mitsubishi, degene die hij nog steeds huurt van zijn baas, ga ik naar huis, recht in het schitteisende spitsuur. Ik neem de Neilson Road afslag op Highway 401, dezelfde afslag die leidt naar onze oude middelbare school, paus. Vorig jaar werd het omgedoopt tot Saint John Paul II Catholic Secondary School, voor de fanfare van onze nog steeds religieuze gemeenschap.

In de verte doemt de toren van de Gouden Gids op over de kraakpale gebouwen van Scarborough's zakenwijk. Het is niet mooi, maar het is op een bepaalde manier geruststellend. Het doet me denken aan een kind zijn. Zelfs toen al leefde ik niet in een wereld van oneindige mogelijkheden. In tegenstelling tot Joe, ik nog steeds niet.