De generatie van Pablo Escobar-films is nog maar net begonnen

Vandaag is het Bryan Cranston als een geldwasserij in Miami undercover, waardoor een enorm deel van het Medellin-kartel in De infiltrant. In een paar maanden, Narcos Seizoen 2 treft Netflix. Volgend jaar zal er Tom Cruise zijn Mena en Javier Bardem in Escobar.

Steve Murphy, een ex-DEA-agent en een van de belangrijkste consultants Narcos zei: "Ik was gewoon geschrokken dat iemand zelfs een uitzending zou willen zien van een of andere twee decennia oude zaak waarin de schurk nu dood is." Hij is misschien de enige levende persoon die de filmische aantrekkingskracht van de grillige, excentrieke, levensgroot crimineel meesterbrein. Niet dat Pablo Escobar het publiek ooit bewust heeft verlaten, maar de beruchte hefboom van het Medellin-kartel heeft zeker een moment, en het wordt aangedreven door een golf van bekentenissen, memoires en een nieuwe generatie persoonlijke connecties.

Hoewel Escobar meer dan 20 jaar geleden werd vermoord, begint het gevaar nu net minder te worden, waardoor de deur opengaat naar meer persoonlijke verhalen van overlevenden. Rober Mazur, wiens memoires de basis was van De infiltrant, verbergt nog steeds zijn echte uiterlijk van het publiek. Virginia Vallejo was de minnares van Escobar en de auteur van Van Pablo houden, Escobar haten, het boek waarop de aankomende film van Bardem is gebaseerd. Vallejo zocht in 2006 asiel in de VS in ruil voor haar getuigenis in verschillende gevallen. Naarmate de tijd verstrijkt en de laatste gerelateerde rechtszaken aflopen, verwacht je dat er meer persoonlijke accounts zullen verschijnen vanuit alle hoeken van betrokkenheid, zoals Pablo Escobar - aangrenzende verhalen blijven enorm populair en winstgevend.

Dat wil niet zeggen dat elke biecht voor persoonlijk gewin is. De operatie van Escobar heeft zo'n diepgaande impact op Colombia gehad, er is een nieuwe generatie kinderen van het kartel en zijn slachtoffers die nog steeds op zoek zijn naar sluiting en een weg vooruit. De zoon van Escobar, die nu de naam Sebastián Marroquín draagt, lijkt een tegenstrijdige lijn te bewandelen tussen het verleden en zijn erkenning in de documentaire Zonden van mijn Vader, over het ontmoeten van kinderen van de slachtoffers van zijn vader en de memoires Pablo Escobar: Mijn vader. Zijn familie verdient nog steeds geld met de rechten op het verhaal van Escobar, maar Marroquín heeft gezegd dat zijn winsten goede doelen steunen voor de slachtoffers van Escobar in Colombia.

Voor Narcos, een Colombiaanse serie genaamd Pablo Escobar: El patrón del mal uitgezonden in 2012. Het bleef onder de radar van de meeste Engels sprekende doelgroepen, maar in die tijd was het de beste en meest uitgebreide blik op het leven van Escobar te vinden op het scherm. Zoals je je misschien kunt voorstellen, was de show heel persoonlijk voor de Colombiaanse makers, Camilo Cano en Juana Uribe. Cano's vader en Uribe's oom werden beiden vermoord door Escobar's organisatie in de jaren '80. De moeder van Uribe werd ook gekidnapt door het kartel. We kunnen ook verwachten dat we meer verhalen van slachtoffers en hun families zullen horen, die een heel ander beeld hebben van de nalatenschap van Escobar.

Terwijl Colombia een gecompliceerde en conflicterende relatie heeft met Escobar, zijn de VS een beetje vrijer geweest om glamoureuze misdaaddrama's te produceren zoals De infiltrant. Ze kunnen zich concentreren op de verhalen van de Amerikanen die werken met de DEA, de onbetwistbare goeden die nog steeds slecht kunnen handelen omdat ze undercover zijn. Maar verhalen met betrekking tot de Koning van Cocaïne zijn en blijven diep persoonlijke verhaallijnen.

Er is één ding dat de Escobar-rage enigszins zou kunnen onderdrukken. Details komen naar voren over een mogelijke rechtszaak tegen Netflix door Roberto Escobar, Pablo's broer. In een brief aan Netflix op 1 juli eiste Escobar $ 1 miljard voor 'fouten, leugens en tegenstrijdigheden' in Narcos Seizoen 1, en het recht om verdere seizoenen goed te keuren. Het is nog niet duidelijk wat zijn wettelijke rechten zijn op de Escobar-naam, maar hij en zijn zakenpartners beweren dat ze de rechten in Californië hebben geregistreerd en dat ze werken aan verdere auteursrechten.

In een interview in 2014 uitte Roberto hetzelfde ongenoegen over het Colombiaanse tv-programma, El patrn del mal, zeggende: "Het was allemaal een leugen, tenminste 90 procent." Hij beweerde ook dat hij die producenten aanklaagde.

Roberto is een fascinerende figuur op zich; hij was eigenlijk al ver vóór Pablo beroemd, als een wielrenner en een getalenteerde ingenieur. Over wat hij zou doen met zijn $ 1 miljard van Netflix, hij zegt dat hij filantropisch ingesteld is en veel HIV-onderzoek en -preventie heeft gefinancierd. Hij is ook eigenaar van een gekloond paard van $ 5 miljoen, dus het kan zijn dat excentriciteit in het gezin voorkomt. Misschien zal Roberto ooit op een biopic van zijn eigen leven aftekenen.