'The Leftovers:' Episode 2.3, "Off Ramp" Recap

Zoals De restjes keert terug met zijn tweede seizoen, we breken af ​​wat raar is, wat mysterieus is, en wat is gewoon The Fuck? over deze intrigerende, vaak raadselachtige, nooit saaie show. Zonder verder oponthoud duiken we in de derde aflevering "Off Ramp."

Wat is confronterend:

Dat seksscène. Ik weet zeker dat ik voor elke kijker spreek als ik zeg, "um, wat?? "Deze show is nee Game of Thrones of True Blood, waar seks en naaktheid even populair zijn als raambekleding. Wanneer De restjes gaat daar, het middelen iets. De enige seks die we tot nu toe hebben gezien, zijn Kevin en Nora en Kevin en de willekeurige vrouw die vertrok. Beide waren cruciaal voor ons begrip van zijn karakter. Nu hebben we Meg en Tom in hun verontrustende, dubbelzinnige seks voor gevangenname / ontvoering.

Is het verkrachting? We zien geen mannelijke verkrachting op tv veel, en wanneer we dat doen, wordt het meestal veroorzaakt door een andere persoon. Vrouw-op-man is zeldzaam, deels omdat het zeldzaam is in het echte leven, maar het doet gebeuren. Voor iedereen die zegt: "Maar hoe kan het verkrachting zijn als hij het goed lijkt te vinden?" - hij was overgeleverd aan haar genade, in een kwetsbare positie die niet in staat was te bewegen, en hij was gealarmeerd en vulde zich met adrenaline.

Nu zou je kunnen zeggen dat de mentale toestand van Tom niet precies die van de gemiddelde persoon is, dus voor hem was een intimiteit in plaats van een overtreding. En dat is een geldig punt - een die de acteur maakte toen ik er met hem over sprak - en ik veronderstel dat de acteur zijn karakter beter kent dan ik. We laten het hierbij: wanneer er sprake is van instemming en een enorm ongelijke machtsbalans, is er iets mis. En sindsdien De restjes doet geen seks alleen voor de gek, dit moet ergens leiden. Deze show houdt ook van zijn baby-motieven en ik zag geen bescherming …

Wat is intrigerend:

Tom duwt over de rand is tegelijkertijd plotseling en is lang aan het komen: zijn beproeving vorig seizoen, undercover gaan in de GR dit seizoen, gevangen genomen en geneukt en bedreigd door de oude vriend van zijn moeder, horen over die moord / zelfmoord, zijn moeder uit de gevangenis. Arme Tom heeft een ruige paar maanden gehad. Die laatste monoloog die hij aan het einde van de aflevering aflevert, staat bovenaan met de beste monologen op de recente tv: Jamie Lannister's monoloog voor de koningenlaag of Billie Piper's in Penny Dreadful. Een goede monoloog verandert het personage; waardoor je ze en hun plaats in het verhaal opnieuw evalueert.

Terwijl Tom zijn zwaar bewerkte Holy Wayne-verhaal vertelt, waarbij hij de waarheid naadloos in overeenstemming brengt met verzinsels, is het onduidelijk of hij zijn eigen leugens begint te geloven of dat hij een verrassend goede acteur is geworden. Maar hoe dan ook, de gedesillusioneerde maar ietwat vrolijke frat boy die we hebben gezien in "The Garveys At Their Best", en zelfs aan het begin van zijn scène met Jill vorige week in "A Matter of Geography", is verdwenen. Tom is volledig losgeslagen - op een andere, maar niet minder intrigerende manier dan Kevin. Ik had dit vorig seizoen nooit gezegd, maar ik kan niet wachten om te zien waar Tom hier vandaan gaat. Alleen op De restjes kan een scène met een jongen die lacht en zegt "wie wil er een knuffel?" een van de meest afkoelende episodes zijn.

WTF's om voor later op te slaan:

• Dit was net zo lang Laurie's aflevering als die van Tom, maar ik hoor critici altijd de lof van Amy Brenneman zingen en ik had nog nooit van Chris Zylka gehoord voor deze show - om nog maar te zwijgen, ik schreef hem hiervoor op en werd zo door hem weggeblazen in deze aflevering - daarom heb ik ervoor gekozen om me op hem te concentreren. Ik weet zeker dat er veel andere artikelen over Laurie worden besproken, omdat "Off Ramp" voor zowel Laurie als Tom doet wat "Gast" vorig jaar voor Nora deed.

• Tom viel in slaap terwijl hij naar een Holy Wayne vide keek. Geeft dit aan dat hij niet denkt dat hij toch een bedrieger is?
• Meer in Something Is Rotten in de staat Australië: in een clip van een nieuwsbericht horen we over een mogelijke opstanding in Australië.
• Als iemand die ook probeert een boek te publiceren, blindelings een heel manuscript naar een uitgever zonder een agent stuurt, is dat niet hoe publiceren werkt.
• Een korte opmerking over full-frontale naaktheid: dit is de eerste show waarin ik het ooit heb gezien in gelijke kansen tussen beide geslachten. Met de Murphys presenteert deze show nonchalant een ontwikkelde zwarte familie, zonder dat het lijkt alsof ze zichzelf op de schouder kloppen voor diversiteit of ze in stereotypen veranderen of ze gebruiken om het verhaal van iemand anders te ondersteunen. Nu stolt deze nonchalante presentatie van gelijkheid van gelijkheid: De restjes is terloops en veel te stil om op dit moment tv te winnen.

• Meg's plan: fase 1: seks met gevangene. Fase 2: ? Fase 3: winst

Het uiteindelijke vonnis:

Ik zal eerlijk zijn, Tom Garvey heeft me vorig seizoen verveeld. Zijn verhaal voelde alsof je de tv aanzette in het midden van een show waar je niet bij betrokken was: het zag er betekenisvol uit, er waren angstige gezichten en stijgende muziek, maar we misten de context en achtergrond om te zorgen. Ik was vooral teleurgesteld omdat Tom mijn favoriete personage in het boek was. Ik ging ervan uit dat het de schuld van de acteur was dat Tom saai was. Maar na deze aflevering kan ik gerust zeggen dat 100% niet het geval is. Voor de eerste keer merk ik dat ik om Tom geef, en het is te danken aan de prestaties van de dark horse powerhouse van Chris Zylka. In feite maakte deze aflevering me zo slecht omdat ik hem onderschatte dat ik hem erover had gesproken (en hem ook over die WTF-seksscène had gevraagd).

Zijn IMDB-pagina vertelde me waarom ik nog nooit van hem heb gehoord; het bevat voornamelijk tienerspullen (een CW-show, 90210) en rollen letterlijk Mr. Hottie genoemd - klinken als alle andere acteurs op andere HBO-shows? In een rechtvaardige wereld - een wereld waarin de Emmy's herkennen wat De restjes doet dit seizoen - hij zou de volgende kandidaat zijn om te gaan, Matthew McConaughey-stijl, van "Shirtless Guy # 2" -rollen tot "heilige shit, iemand geeft deze man een Emmy."

Ik vergeleek zijn monoloog met de koningsmonoloog van Jaime Lannister en die met Billie Piper Penny Dreadful, maar in plaats van een klootzak te zien onthullen een humane kant of een zachtmoedig meisje een verborgen, gekke kant, kijken we naar een gewone kerel die op een explosieve, bevredigende manier van het diepe af gaat als de langzaam verbrandende karakterisering van Tom loont. Tom is een fucking puinhoop, en op een andere show is dat misschien vervelend, maar de combinatie van schrijven en acteren maakt Fucked-Up Tom absoluut boeiend. Het feit dat een personage en een verhaallijn richtingloos leek te zijn, bewijst allesbehalve vertrouwen te hebben in de schrijvers, wat cruciaal is voor het maken van een effectieve show. Om een ​​personage te realiseren dat je vroeger vervelen was abrupt een van de meest fascinerende - nu dat is een krachtige karakterevolutie. Ik heb dit eerder gezegd maar het kan nooit te vaak gezegd worden: De restjes is stilletjes TV aan het winnen, terwijl veel te weinig mensen opletten.