De basisinkomensstem van Zwitserland zet financiële hervormingen om in een democratisch spektakel

Amerikanen zijn zo intens en intiem vertrouwd met de deugden en ondeugden van representatieve democratie, dat we gemakkelijk vergeten dat democratie alternatieve vormen heeft. Zwitserland staat op het punt ons een waardevolle herinnering te geven. Terwijl Amerikaanse presidentskandidaten stomptoespraken uitspugen in de aanloop naar Super Tuesday, zullen de burgers van het beroemde neutrale bergkoninkrijk van Europa het idee van het basisinkomen in stemming brengen. De Zwitsers hebben een referendum over de vraag of ze moeten worden betaald omdat ze Zwitsers zijn.

Onvoorwaardelijke basisinkomen is een idee dat enige tractie heeft opgedaan in rijkere landen. Het essentiële idee is dat een door belastingbetalers gesteunde overheid in staat moet zijn om die belastingbetalers een specifieke jaarlijkse toewijzing te garanderen en dat dit een economie zal versterken of stabiliseren. Het is een beleid dat bijna onmogelijk is om stateside te implementeren vanwege het tweepartijenstelsel, maar denkbaar in Zwitserland, waar politiek in zekere zin kan worden omzeild in naam van de democratie.

Slechts 27 staten in de VS houden rekening met directe democratie, maar een aantal federale referenda hebben plaatsgevonden in Zwitserland sinds het in 1848 een moderne staat werd. In 2014 alleen al hield Zwitserland 14 verschillende referenda over abortus, immigratie en het spoorwegnet. De inkomensstemming komt op 5 juni en wees gerust, de hele wereld - nou ja, alle economen sowieso - zal toekijken.

Het referendum over het onvoorwaardelijke basisinkomen (UBI) is lang aan de gang. In 2013 verzamelde het initiatief genoeg handtekeningen (het minimum is 100.000) om een ​​recht op een referendum te claimen. In augustus 2014 verwierp de Zwitserse federale raad het initiatief, hoewel deze "afwijzing" geen gewicht in de schaal legt, omdat al was besloten dat er een referendum zou komen. Op dit punt in het proces moet de Zwitserse regering het initiatief afwijzen als een suggestie voor het Zwitserse volk om tegen te stemmen, in plaats van een definitieve federale actie. De Federale Raad noemde verschillende potentiële resultaten van de overgang, waaronder de herstructurering van de betaling voor banen met lage inkomens, belastingverhogingen en potentiële uittreding van het personeel. Politici beweerden dat het bedrag van het voorgestelde maandelijkse basisinkomen - 2.500 frank voor volwassenen en 625 frank voor kinderen - te hoog was en zelfs dat vrouwen konden worden gedwongen om hun baan te verlaten en weer in het huishouden te gaan. Alle politieke fracties in het Zwitserse parlement verzetten zich tegen het initiatief. Daniel Stolz, de liberale partij, beschreef het initiatief als een 'gespannen handgranaat die het hele systeem dreigt aan stukken te scheuren'.

Enno Schmidt en Daniel Straub, de mede-initiatiefnemers van het UBI-initiatief en leden van het bredere Basic Income Earth Network, ondersteunen de druk om het basisinkomen in Zwitserland bij het naderen van het referendum in juni. Pleitbezorger van zijn initiatief in het gezicht van de afwijzing van de Zwitserse regering, Schimdt vertelde de Irish Times: "In Europa en de VS wordt de democratie ontmanteld. Mensen zijn beroofd van hun rechten. Er is een groeiende oligarchie. Een onvoorwaardelijk basisinkomen geeft democratie een frisse bries, verfrist de mensenrechten en stelt mensen in staat. "Hij wees er ook snel op dat de top 1% van zijn land aanspraak maakt op meer dan een derde van de rijkdom van de natie.

Het probleem is bekend bij Amerikanen, zelfs als de voorgestelde oplossing nieuw is.

De belangrijkste scheidslijn voor het basisinkomeninitiatief is of de fondsen een haperende democratie doen herleven of luiheid algemeen kweken, waar de verdedigers van het initiatief later en de vroegere en federale overheid geloven. Als het gaat om maatregelen die het socialistische beleid weerspiegelen - en dit initiatief voor een basisinkomen doet - staat het argument over lui meestal in de voorhoede van de conservatieve mentaliteit, terwijl liberalen het vooruitzicht op een versterkt, meer verenigd volk handhaven. Hoe dan ook, de Zwitserse federale overheid is effectief uitgesloten van het besluitvormingsproces voor UBI, zoals wordt uiteengezet door de manier waarop initiatieven en referenda werken. Op dit moment is het volledig aan de kiezers om te beslissen of elke Zwitserse burger recht heeft op een onvoorwaardelijk basisinkomen.

Kom Juni, Zwitserland zou het eerste land kunnen zijn dat - gebaseerd op de eisen van zijn mensen - opnieuw zou kunnen uitvinden wat het kapitalisme voor een moderne natie kan betekenen. Het is onwaarschijnlijk dat het referendum voorbij zal gaan, maar het maakt de Zwitserse politiek voor het eerst fascinerend in, nou ja, ooit.